اجل ، در لغت دو معنا دارد : یکی مدت معین و دیگری آخر مدت ، درمفردات راغب و قاموس به آن ها اشاره شده است . به نظر علامه طباطبایی ،معنای اصلی آن تمام مدت است و به طور مجازی در آخر مدت نیز استعمال می شود، ( ترجمه تفسیر المیزان ، ج 7، ص 10 ) طبق مفاد آیه ی 2 از سوره ی انعام ( ثم قضی اجلا" و اجل مسمی عنده ) ، انسان دارای دو نوع اجل است که یکی مشروط است و دیگری محتوم یا مسمی . منظور از مشروط این است که تابع شرایطی است و اگر آن شرایط فراهم باشد، اجل خواهد آمد و اگرفراهم نباشد، نخواهد آمد .مقصود از محتوم هم این است که در وقت معینی می آید و حتمی است . اجل نوع اول ، قابل محو و اثبات است ؛ اما دومی ثابت و پایدار است ، ( برای توضیح بیش تر ر.ک : همان ، ص 13 - 11 ) . درحدیثی از امام صادق ( ع ) در تفسیر آیه ی فوق آمده است که آن حضرت فرمود : آن ها دو اجلند اجل مشروط که خدا در آن هر چه بخواهد می کند واجل محتوم ، ( مجلسی ، بحارالانوار، ج 5، ص 140، حدیث 9، چاپ بیروت و تفسیر نور الثقلین ، ج 1، ص 504، نشر اسماعلیان ) . خلاصه ، از کلمه ی مسمی که بعد از واژه ی اجل در آیه ی 60 سوره انعام ذکر شده است و باتوجه به آیه ی 124 اعراف که می فرماید : ( ( و لکم فی الارض مستقر و متاعالی حین ) ) ، می توان چنین استنباط کرد که اجل مسمی برای هر کس از روزتولد، نزد خدا معلوم و معین است . افزون بر آن ، در آیه ی 2 همین سوره ، بعداز کلمه ی مسمی ، عبارت ( ( عنده ) ) هم به کار رفته است که نشان می دهداطلاع بر این مسمی منحصر به خدا می باشد، ( ترجمه المیزان ، ج 7، ص 206 ) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 11321/400002)
اجل ، در لغت دو معنا دارد : یکی مدت معین و دیگری آخر مدت ، درمفردات راغب و قاموس به آن ها اشاره شده است . به نظر علامه طباطبایی ،معنای اصلی آن تمام مدت است و به طور مجازی در آخر مدت نیز استعمال می شود، ( ترجمه تفسیر المیزان ، ج 7، ص 10 ) طبق مفاد آیه ی 2 از سوره ی انعام ( ثم قضی اجلا" و اجل مسمی عنده ) ، انسان دارای دو نوع اجل است که یکی مشروط است و دیگری محتوم یا مسمی . منظور از مشروط این است که تابع شرایطی است و اگر آن شرایط فراهم باشد، اجل خواهد آمد و اگرفراهم نباشد، نخواهد آمد .مقصود از محتوم هم این است که در وقت معینی می آید و حتمی است . اجل نوع اول ، قابل محو و اثبات است ؛ اما دومی ثابت و پایدار است ، ( برای توضیح بیش تر ر.ک : همان ، ص 13 - 11 ) . درحدیثی از امام صادق ( ع ) در تفسیر آیه ی فوق آمده است که آن حضرت فرمود : آن ها دو اجلند اجل مشروط که خدا در آن هر چه بخواهد می کند واجل محتوم ، ( مجلسی ، بحارالانوار، ج 5، ص 140، حدیث 9، چاپ بیروت و تفسیر نور الثقلین ، ج 1، ص 504، نشر اسماعلیان ) . خلاصه ، از کلمه ی مسمی که بعد از واژه ی اجل در آیه ی 60 سوره انعام ذکر شده است و باتوجه به آیه ی 124 اعراف که می فرماید : ( ( و لکم فی الارض مستقر و متاعالی حین ) ) ، می توان چنین استنباط کرد که اجل مسمی برای هر کس از روزتولد، نزد خدا معلوم و معین است . افزون بر آن ، در آیه ی 2 همین سوره ، بعداز کلمه ی مسمی ، عبارت ( ( عنده ) ) هم به کار رفته است که نشان می دهداطلاع بر این مسمی منحصر به خدا می باشد، ( ترجمه المیزان ، ج 7، ص 206 ) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 11321/400002)
- [سایر] اجل حتمی، اجل مسمی، و اجل معلق چیست؟
- [سایر] اجل معلّق و اجل مسمّی چه فرقی با هم دارند؟
- [سایر] فرق مرگ حتمی یا اجل مسمی با مرگ مشروط یا اجل معلق چیست؟
- [سایر] مرگهای مختلف از جمله اجل معلق و مسمی چه تفاوتهایی با هم دارند؟
- [سایر] جمله (لکلّ اجل کِتاب) در آیه 38 سوره رعد به چه حقیقتی اشاره دارد؟
- [سایر] جمله «لکلّ اجل کِتاب» در آیه 38 سوره رعد به چه حقیقتی اشاره دارد؟
- [سایر] در آیه 282 بقره میفرماید: (یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا تَدایَنْتُمْ بِدَیْنٍ إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی...) تا آنجا که (إِلاّ أَنْ تَکونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُدیرُونَها بَیْنَکمْ فَلَیْسَ عَلَیْکمْ جُناحٌ أَلاّ تَکتُبُوها وَ أَشْهِدُوا إِذا تَبایَعْتُمْ). آیا این استثناء منقطع است یا متّصل؟ اگر آن را متّصل بگیریم، آیا منافاتی با وصف (حاضرة) نخواهد داشت؟ زیرا اگر (تجارة حاضرة) باشد دیگر خارج از عناوین (تداین) و (دین) و (الی اجل مسمّی) خواهد بود.
- [سایر] طبق آیه 32 سوره انعام، زندگی عاقلانه در دنیا چگونه است؟
- [سایر] معنای جعلنا در آیه 123 و یرد الله در آیه 125 سوره انعام چیست و چگونه تفسیر می شود؟
- [سایر] چرا در آیه 125 سوره انعام خداوند فرموده (یَشْرَحْ صَدْرَه) و نفرمود: (یَشرَح قلبَه)؟
- [آیت الله جوادی آملی] .در چهار سوره قرآن, آیه سجده هست: آیه 15 سوره (سجده), آیه 37 سوره (فصّلت), آیه 62 سوره (نجم) و آیه 19 سوره (علق). هر کس یکی از این چهار آیه را بخواند یا گوش فرا دهد، پس از تمام شدن آیه، فوراً باید سجده کند و اگر آن را فراموش کرده، هر وقت یادش آمد, باید سجده نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است که بر بالین محتضر سوره مبارکه یس و صافات و احزاب و ایه الکرسی و ایه پنجاه و چهارم از سوره اعراف و سه ایه اخر سوره بقره بلکه هر چه از قران ممکن است بخوانند
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است که بر بالین محتضر سوره مبارکه یس و صافات و احزاب و ایه الکرسی و ایه پنجاه و چهارم از سوره اعراف و سه ایه اخر سوره بقره بلکه هر چه از قران ممکن است بخوانند
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است برای راحت شدن محتضر بر بالین او سوره مبارکة یس و الصافات و آیه الکرسی و آیه پنجاه و چهارم ازو سورة اعراف و سه آیه آخر سوره بقره بلکه هر چه ازو قرآن ممکن بخوانند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است برای راحت شدن محتضر بر بالین او سوره مبارکه یس، و الصافات و احزاب و آیة الکرسی و آیه پنجاه و چهارم از سوره اعراف یعنی آیه اِنَّ رَبَّکُمُ اللهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ... و سه آیه آخر سوره بقره بلکه هرچه از قرآن ممکن است بخوانند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در چهار سوره از قرآن مجید آیه سجده است (سوره های وَالنَّجم(53) اِقرَأْ(96) والم تنزیل(32) و حم سجده(41)) وهرگاه انسان آیه سجده را بخواند یا گوش کند باید فوراً به سجده رود، و اگر فراموش کرد هر زمان یادش آید سجده واجب است و اگر گوش ندهد بلکه آیه سجده به گوشش بخورد بنابر احتیاط واجب باید سجده کند.
- [آیت الله مظاهری] مستحب است برای راحت شدن محتضر بر بالین او سوره مبارکه یس و الصافات و احزاب و آیة الکرسی و آیه پنجاه و چهارم از سوره اعراف و سه آیه آخر سوره بقره بلکه هر چه از قرآن ممکن است بخوانند.
- [آیت الله سبحانی] مستحب است برای راحت شدن محتضر بر بالین او سوره مبارکه یس و الصافات و احزاب و آیة الکرسی و آیه پنجاه و چهارم از سوره اعراف (إنَّ ربَّکُمُ اللهُ الّذی خَلَقَ السموات و الارض) تا آخر، و سه آیه آخر سوره بقره بلکه هرچه از قرآن ممکن است بخوانند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مستحب است برای راحت شدن محتضر بر بالین او، سوره مبارکه یس و الصافات و احزاب و آیة الکرسی و آیه پنجاه و چهارم از سوره اعراف و سه آیه آخر سوره بقره، بلکه هر چه از قرآن ممکن است بخوانند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] چنان که گفته شد در چهار سوره از قرآن مجید آیه سجده است(سوره (الم سجده) و (حم سجده) و (النجم) و (اقرء)) و هرگاه انسان آیه سجده را بخواند یا گوش کند باید فوراً به سجده رود و اگر فراموش کرد هر زمان یادش آید سجده واجب است و اگر گوش ندهد بلکه آیه سجده به گوشش بخورد، بنابر احتیاط واجب باید سجده کند.