نامگذاری سوره ها: بیشتر دانشمندان علوم قرآن عقیده دارند که نام های سوره های قرآن کریم توقیفی است و اجتهاد را در آن نقشی نیست و برای مستدل ساختن دیدگاه خویش به احادیثی از رسول خدا(ص) استناد می جویند که در آنها نام سوره ها مذکور است چنان که در حدیث مشهوری آمده است که آن حضرت به محض نزول آیه یا آیاتی فرمان می داد که آن را در جایگاهش در فلان سوره بنویسند (معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، مؤسسه التمهید، ص 112 ؛ حجتی، محمد باقر، تهران، دفتر نشر اسلامی، 1376، چاپ نوزدهم، ص 98). پس از وفات پیامبر اکرم(ص) در طی مرور زمان، هر سوره و حتی بسیاری از آیات به خاطر خصوصیات و مزایا و یا به جهت مشتمل شدنشان بر موضوع خاصی دارای عناوینی و اسم های دیگری از جانب دانشمندان شدند. البته به نظر علامه طباطبایی بسیاری از نام های سوره ها، در زمان پیامبر اکرم بر اثر کثرت استعمال تعیین پیدا کرده و هیچ گونه جنبه توقیف شرعی ندارد. ایشان در رابطه با نامگذاری سوره های قرآنی معیارهای زیر را ارایه دادند: 1. تسمیه سوره را گاهی با اسمی که در آن سوره واقع شده یا با موضوعی که در آن سوره از آن بحث شده در نظر می گیرند مثلا نامگذاری سوره نساء به اعتبار بیان احکام زنان در آن و سوره مائده به لحاظ سخن رفتن از مائده آسمانی در آن و سوره انعام به جهت سخن از چهارپایان و سوره نحل به علت تکیه بر زنبور عسل و سوره نمل به خاطر به میان آمدن مورچگان در آن است. 2. گاهی جمله ای از اول سوره را معرف و نام آن سوره قرار می دهند چنان که گفته می شود سوره (اقرا بسم ربک)، (انا انزلناه) و (لم یکن) و نظایر آنها. 3. گاهی با وصفی که سوره دارد به معرفی آن می پردازند. مثلا سوره حمد به مناسبت این که در اول قرآن گذاشته شده فاتحه الکتاب و به مناسبت هفت آیه بودنش سبع مثانی نامیده می شود و یا سوره (قل هو الله) به لحاظ این که مشتمل بر توحید خالص است سوره اخلاص و به جهت این که خدای تعالی را توصیف می کند (سوره نسبه الرب) نامیده می شود. 4. گاهی تسمیه سوره به لحاظ نوع حروف مقطعه موجود در آن است مانند: سوره (ق، ص، حمسق) و... حاصل سخن این که درباره نام گذاری سوره بایستی گفت این عمل به صورت طبیعی شکل گرفته و نمی توان گفت به دستور رسول الله(ص) می باشد و برای همین نکته است که بسیاری از سوره ها بیش از یک اسم دارند مانند بقره آل عمران نحل توبه غایشه و... برای آگاهی بیشتر ر.ک: 1. طباطبایی، محمد حسین، قرآن در اسلام، ص 147، دفتر انتشارات اسلامی 2. زرکشی البرهان فی علوم القرآن، ج 1، ص 339، انتشارات دارالکتب العلمیه (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100116250)
نامگذاری سوره ها: بیشتر دانشمندان علوم قرآن عقیده دارند که نام های سوره های قرآن کریم توقیفی است و اجتهاد را در آن نقشی نیست و برای مستدل ساختن دیدگاه خویش به احادیثی از رسول خدا(ص) استناد می جویند که در آنها نام سوره ها مذکور است چنان که در حدیث مشهوری آمده است که آن حضرت به محض نزول آیه یا آیاتی فرمان می داد که آن را در جایگاهش در فلان سوره بنویسند (معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، مؤسسه التمهید، ص 112 ؛ حجتی، محمد باقر، تهران، دفتر نشر اسلامی، 1376، چاپ نوزدهم، ص 98). پس از وفات پیامبر اکرم(ص) در طی مرور زمان، هر سوره و حتی بسیاری از آیات به خاطر خصوصیات و مزایا و یا به جهت مشتمل شدنشان بر موضوع خاصی دارای عناوینی و اسم های دیگری از جانب دانشمندان شدند. البته به نظر علامه طباطبایی بسیاری از نام های سوره ها، در زمان پیامبر اکرم بر اثر کثرت استعمال تعیین پیدا کرده و هیچ گونه جنبه توقیف شرعی ندارد. ایشان در رابطه با نامگذاری سوره های قرآنی معیارهای زیر را ارایه دادند: 1. تسمیه سوره را گاهی با اسمی که در آن سوره واقع شده یا با موضوعی که در آن سوره از آن بحث شده در نظر می گیرند مثلا نامگذاری سوره نساء به اعتبار بیان احکام زنان در آن و سوره مائده به لحاظ سخن رفتن از مائده آسمانی در آن و سوره انعام به جهت سخن از چهارپایان و سوره نحل به علت تکیه بر زنبور عسل و سوره نمل به خاطر به میان آمدن مورچگان در آن است. 2. گاهی جمله ای از اول سوره را معرف و نام آن سوره قرار می دهند چنان که گفته می شود سوره (اقرا بسم ربک)، (انا انزلناه) و (لم یکن) و نظایر آنها. 3. گاهی با وصفی که سوره دارد به معرفی آن می پردازند. مثلا سوره حمد به مناسبت این که در اول قرآن گذاشته شده فاتحه الکتاب و به مناسبت هفت آیه بودنش سبع مثانی نامیده می شود و یا سوره (قل هو الله) به لحاظ این که مشتمل بر توحید خالص است سوره اخلاص و به جهت این که خدای تعالی را توصیف می کند (سوره نسبه الرب) نامیده می شود. 4. گاهی تسمیه سوره به لحاظ نوع حروف مقطعه موجود در آن است مانند: سوره (ق، ص، حمسق) و... حاصل سخن این که درباره نام گذاری سوره بایستی گفت این عمل به صورت طبیعی شکل گرفته و نمی توان گفت به دستور رسول الله(ص) می باشد و برای همین نکته است که بسیاری از سوره ها بیش از یک اسم دارند مانند بقره آل عمران نحل توبه غایشه و... برای آگاهی بیشتر ر.ک: 1. طباطبایی، محمد حسین، قرآن در اسلام، ص 147، دفتر انتشارات اسلامی 2. زرکشی البرهان فی علوم القرآن، ج 1، ص 339، انتشارات دارالکتب العلمیه (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100116250)
- [سایر] علت نامگذاری سوره اخلاص چیست؟
- [سایر] نامگذاری سوره ها چگونه صورت گرفته است؟
- [سایر] نامگذاری سوره ها چگونه انجام شده است؟
- [سایر] شأن نزول، علت نامگذاری و محتوای سوره واقعه چیست؟
- [سایر] شأن نزول، علت نامگذاری و محتوای سوره واقعه چیست؟
- [سایر] چرا سوره فاتحه (حمد) به (سبع مثانی) نامگذاری شد و مقصود از آن چیست؟
- [سایر] دلیل نامگذاری سوره حجر به این نام و شأن نزول آن چیست؟
- [سایر] سوره "یس" به چه دلیل نازل شده و چرا این گونه نامگذاری شده است؟
- [سایر] آیا نامگذاری فرزند به غیر نامهای اسلامی، اشکال دارد؟
- [سایر] علت نامگذاری قوم بنی اسرائیل به یهودی چیست؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر وقت نماز تنگ باشد، یا انسان ناچار شود که سوره را نخواند مثلاً بترسد که اگر سوره را بخواند، دزد یا درنده یا چیز دیگری به او صدمه بزند، نباید سوره را بخواند.
- [آیت الله بروجردی] اگر وقت نماز تنگ باشد، یا انسان ناچار شود که سوره را نخواند، مثلاً بترسد که اگر سوره را بخواند دزد یا درنده، یا چیز دیگری به او صدمه بزند، نباید سوره را بخواند.
- [آیت الله خوئی] اگر وقت نماز تنگ باشد یا انسان ناچار شود که سوره را نخواند، مثلًا بترسد که اگر سوره را بخواند دزد یا درنده یا چیز دیگری به او صدمه بزند، نباید سوره را بخواند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر وقت نماز تنگ باشد، یا انسان ناچار شود که سوره را نخواند مثلاً بترسد که اگر سوره را بخواند دزد، یا درنده یا چیز دیگری باو صدمه بزند نباید سوره را بخواند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر وقت نماز تنگ باشد؛ یا انسان ناچار شود که سوره را نخواند؛ مثلا بترسد که اگر سوره را بخواند؛ دزد یا درنده یا چیز دیگری به او صدمه بزند؛ نباید سوره را بخواند.
- [آیت الله جوادی آملی] .هر گاه بر اثر عذری مانند فراموشی، تنگی وقت یا ضرورت پیشبینی نشده، نتواند سوره ای را که شروع کرده ادامه دهد، می تواند آن را رها کند و سوره دیگر بخواند , هرچند از نصف سوره ای ک ه شروع کرده گذشته باشد; یا آن سوره، قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌّیا ّقُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ, یا سوره جمعه و منافقون باشد.
- [آیت الله جوادی آملی] .در چهار سوره قرآن, آیه سجده هست: آیه 15 سوره (سجده), آیه 37 سوره (فصّلت), آیه 62 سوره (نجم) و آیه 19 سوره (علق). هر کس یکی از این چهار آیه را بخواند یا گوش فرا دهد، پس از تمام شدن آیه، فوراً باید سجده کند و اگر آن را فراموش کرده، هر وقت یادش آمد, باید سجده نماید.
- [آیت الله بهجت] اگر وقت نماز تنگ باشد، یا انسان ناچار شود که سوره را نخواند، مثلاً بترسد که اگر سوره را بخواند، دزد یا درنده، یا چیز دیگری به او صدمه بزند، نباید سوره را بخواند؛ و اگر در کاری عجله داشته باشد، بهطوریکه اگر سوره را بخواند ضرری به او میرسد، میتواند سوره را نخواند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر مقداری از سوره را فراموش کند یا از روی ناچاری مثلاً به واسطه تنگی وقت یا جهت دیگر نشود آن را تمام کند می تواند آن سوره را رها کند و سوره دیگری بخواند اگرچه از نصف گذشته باشد یا سوره ای را که می خواند قل هوالله احد یا قل یا أیها الکافرون باشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر مقداری از سوره را فراموش کند یا از روی ناچاری مثلا به واسطه تنگی وقت یا جهت دیگر نشود ان را تمام نماید می تواند ان سوره را رها کند و سوره دیگر بخواند اگر چه از دو ثلث گذشته باشد یا سوره ای را که می خوانده قل هو الله احد یا قل یا ایها الکافرون باشد