مفهوم
دلالت باواسطه و غیرمطابقی کلام را مفهوم گویند.
در مورد واژه و مفهوم شیعه مقداری اطلاعات می خواستم؟
در مورد واژه و مفهوم شیعه مقداری اطلاعات می خواستم؟ لفظ شیعه به کسانی اطلاق می گردد که قائل به خلافت بلافصل امام علی (ع) باشند. شیخ مفید در کتاب اوائل المقالات ص42 فرموده اند: ( لفظ شیعه به کسانی گفته می شود که به امامت و خلافت بلافصل علی(ع) معتقدند و بر این عقیده اند که امامت او از طریق نصّ جلی یا خفی ثابت شده است و امامت ، حق او و حقّ فرزندان اوست). بر این اساس فرقه هایی چون کیسانیّه ، زیدیّه ، اسماعلیّه ، فطحیه ، ناووسیه و شیعه جعفری و ... همگی شیعه ی علی (ع) می باشند ؛ یعنی امامت و خلافت بلافصل او را قبول دارند ؛ امّا در امامان بعد از علی (ع) دچار اختلافاتی می باشند. کیسانیّه معتقد بودند که محمد بن حنفیه(فرزند امام علی(ع)) نیز امام است. گروهی از آنها او را امام بعد از علی(ع) می دانند و برخی دیگر او را امام بعد از امام حسین(ع) می شناسند. برخی از آنها نیز محمد بن حنفیه را مهدی موعود می پندارند و معتقدند که وی در کوه رضوی در نزدیک مدینه پنهان شده و روزی ظهور خواهد کرد. کیسانیه خود دارای سه فرقه ی فرعی به نامهای مختاریه(کیسانیه خالص) ، حارثیه و عبّاسیه می باشد. زمان پیدایش این فرقه زمان امامت حضرت زین العابدین (ع) می باشد. زیدیّه نیز زید بن علی(فرزند امام سجاد(ع) ) را امام چهارم می دانند و امام سجاد را تنها به عنوان پیشوای علم و معرفت می شناسند ؛ چون به نظر اینها یکی از شرایط امام ، قیام مسلّحانه است و چون امام سجاد (ع) قیام مسلحانه نکرده است ، لذا از نظر اینان امام محسوب نمی شود. پیدایش این فرقه مصادف با امامت حضرت باقر (ع) و بعد از قیام زید بن علی بوده است. ناووسیه نیز معتقد بودند که امام صادق(ع) امام آخر و مهدی موعود است این فرقه الآن منقرض شده است. اسماعیلیه نیز کسانی هستند که اسماعیل ، فرزند بزرگ امام صادق(ع) را امام می دانستند. لازم به ذکر است که اسماعیل در زمان حیات امام صادق (ع) از دنیا رفته بود. امّا شیعه ی جعفری یا شیعه دوازده امامی ، کسانی هستند که نه تنها امامت بلافصل علی (ع) را قبول دارند ، بلکه یازده فرزند او را نیز امام می دانند. اینها را جعفری گفته اند چون اوّلاً بیشترین معارف این فرقه از امام جعفر صادق (ع) رسیده است و ثانیاً این مذهب ، مذهب شاگردان خاصّ امام صادق (ع) بود. زمانی که بعد از امام صادق (ع) شیعیان به چند فرقه تقسیم شدند ، شاگرادان مخصوص آن حضرت به توصیه ی ایشان ، به امامت امام موسی کاظم (ع) گرویدند و موسویّه یا مفضّله نامیده شدند. امتداد همین فرقه است که امروزه مشهورترین شاخه ی شیعه را تشکیل داده و شیعه ی جعفری یا اثناعشری یا دوزاده امامی نامیده می شود. حاصل کلام اینکه شیعه ی امام علی (ع) لفظ عامّی است که تمام شاخه های شیعه را شامل می شود ؛ و شیعه ی جعفری مستدلترین ، مستندترین و معروفترین شاخه ی شیعه ی امام علی (ع) می باشد ؛ بیشترین جمعیّت شیعه نیز اختصاص به این شاخه دارد. منابع جهت آگاهی بیشتر: در آمدی بر شیعه شناسی ، علی ربّانی گلپایگانی شیعه در اسلام ، سیدمحمدحسین طباطبایی این است شیعه: تحقیقی درباره شیعه ، باقر شریف القرشی باورهای شیعی: بازکاوی عقاید شیعه در منابع اهل سنت ، نادعلی صالحی تاریخ شیعه ، محمدحسین مظفر، ترجمه سیدمحمدباقر حجتی
در مورد واژه و مفهوم شیعه مقداری اطلاعات می خواستم؟ لفظ شیعه به کسانی اطلاق می گردد که قائل به خلافت بلافصل امام علی (ع) باشند. شیخ مفید در کتاب اوائل المقالات ص42 فرموده اند: ( لفظ شیعه به کسانی گفته می شود که به امامت و خلافت بلافصل علی(ع) معتقدند و بر این عقیده اند که امامت او از طریق نصّ جلی یا خفی ثابت شده است و امامت ، حق او و حقّ فرزندان اوست). بر این اساس فرقه هایی چون کیسانیّه ، زیدیّه ، اسماعلیّه ، فطحیه ، ناووسیه و شیعه جعفری و ... همگی شیعه ی علی (ع) می باشند ؛ یعنی امامت و خلافت بلافصل او را قبول دارند ؛ امّا در امامان بعد از علی (ع) دچار اختلافاتی می باشند. کیسانیّه معتقد بودند که محمد بن حنفیه(فرزند امام علی(ع)) نیز امام است. گروهی از آنها او را امام بعد از علی(ع) می دانند و برخی دیگر او را امام بعد از امام حسین(ع) می شناسند. برخی از آنها نیز محمد بن حنفیه را مهدی موعود می پندارند و معتقدند که وی در کوه رضوی در نزدیک مدینه پنهان شده و روزی ظهور خواهد کرد. کیسانیه خود دارای سه فرقه ی فرعی به نامهای مختاریه(کیسانیه خالص) ، حارثیه و عبّاسیه می باشد. زمان پیدایش این فرقه زمان امامت حضرت زین العابدین (ع) می باشد. زیدیّه نیز زید بن علی(فرزند امام سجاد(ع) ) را امام چهارم می دانند و امام سجاد را تنها به عنوان پیشوای علم و معرفت می شناسند ؛ چون به نظر اینها یکی از شرایط امام ، قیام مسلّحانه است و چون امام سجاد (ع) قیام مسلحانه نکرده است ، لذا از نظر اینان امام محسوب نمی شود. پیدایش این فرقه مصادف با امامت حضرت باقر (ع) و بعد از قیام زید بن علی بوده است. ناووسیه نیز معتقد بودند که امام صادق(ع) امام آخر و مهدی موعود است این فرقه الآن منقرض شده است. اسماعیلیه نیز کسانی هستند که اسماعیل ، فرزند بزرگ امام صادق(ع) را امام می دانستند. لازم به ذکر است که اسماعیل در زمان حیات امام صادق (ع) از دنیا رفته بود. امّا شیعه ی جعفری یا شیعه دوازده امامی ، کسانی هستند که نه تنها امامت بلافصل علی (ع) را قبول دارند ، بلکه یازده فرزند او را نیز امام می دانند. اینها را جعفری گفته اند چون اوّلاً بیشترین معارف این فرقه از امام جعفر صادق (ع) رسیده است و ثانیاً این مذهب ، مذهب شاگردان خاصّ امام صادق (ع) بود. زمانی که بعد از امام صادق (ع) شیعیان به چند فرقه تقسیم شدند ، شاگرادان مخصوص آن حضرت به توصیه ی ایشان ، به امامت امام موسی کاظم (ع) گرویدند و موسویّه یا مفضّله نامیده شدند. امتداد همین فرقه است که امروزه مشهورترین شاخه ی شیعه را تشکیل داده و شیعه ی جعفری یا اثناعشری یا دوزاده امامی نامیده می شود. حاصل کلام اینکه شیعه ی امام علی (ع) لفظ عامّی است که تمام شاخه های شیعه را شامل می شود ؛ و شیعه ی جعفری مستدلترین ، مستندترین و معروفترین شاخه ی شیعه ی امام علی (ع) می باشد ؛ بیشترین جمعیّت شیعه نیز اختصاص به این شاخه دارد. منابع جهت آگاهی بیشتر: در آمدی بر شیعه شناسی ، علی ربّانی گلپایگانی شیعه در اسلام ، سیدمحمدحسین طباطبایی این است شیعه: تحقیقی درباره شیعه ، باقر شریف القرشی باورهای شیعی: بازکاوی عقاید شیعه در منابع اهل سنت ، نادعلی صالحی تاریخ شیعه ، محمدحسین مظفر، ترجمه سیدمحمدباقر حجتی
پاسخ:
در مورد واژه و مفهوم شیعه مقداری اطلاعات می خواستم؟
لفظ شیعه به کسانی اطلاق می گردد که قائل به خلافت بلافصل امام علی (ع) باشند. شیخ مفید در کتاب اوائل المقالات ص42 فرموده اند: ( لفظ شیعه به کسانی گفته می شود که به امامت و خلافت بلافصل علی(ع) معتقدند و بر این عقیده اند که امامت او از طریق نصّ جلی یا خفی ثابت شده است و امامت ، حق او و حقّ فرزندان اوست).
بر این اساس فرقه هایی چون کیسانیّه ، زیدیّه ، اسماعلیّه ، فطحیه ، ناووسیه و شیعه جعفری و ... همگی شیعه ی علی (ع) می باشند ؛ یعنی امامت و خلافت بلافصل او را قبول دارند ؛ امّا در امامان بعد از علی (ع) دچار اختلافاتی می باشند.
کیسانیّه معتقد بودند که محمد بن حنفیه(فرزند امام علی(ع)) نیز امام است. گروهی از آنها او را امام بعد از علی(ع) می دانند و برخی دیگر او را امام بعد از امام حسین(ع) می شناسند. برخی از آنها نیز محمد بن حنفیه را مهدی موعود می پندارند و معتقدند که وی در کوه رضوی در نزدیک مدینه پنهان شده و روزی ظهور خواهد کرد. کیسانیه خود دارای سه فرقه ی فرعی به نامهای مختاریه(کیسانیه خالص) ، حارثیه و عبّاسیه می باشد. زمان پیدایش این فرقه زمان امامت حضرت زین العابدین (ع) می باشد.
زیدیّه نیز زید بن علی(فرزند امام سجاد(ع) ) را امام چهارم می دانند و امام سجاد را تنها به عنوان پیشوای علم و معرفت می شناسند ؛ چون به نظر اینها یکی از شرایط امام ، قیام مسلّحانه است و چون امام سجاد (ع) قیام مسلحانه نکرده است ، لذا از نظر اینان امام محسوب نمی شود. پیدایش این فرقه مصادف با امامت حضرت باقر (ع) و بعد از قیام زید بن علی بوده است.
ناووسیه نیز معتقد بودند که امام صادق(ع) امام آخر و مهدی موعود است این فرقه الآن منقرض شده است.
اسماعیلیه نیز کسانی هستند که اسماعیل ، فرزند بزرگ امام صادق(ع) را امام می دانستند. لازم به ذکر است که اسماعیل در زمان حیات امام صادق (ع) از دنیا رفته بود.
امّا شیعه ی جعفری یا شیعه دوازده امامی ، کسانی هستند که نه تنها امامت بلافصل علی (ع) را قبول دارند ، بلکه یازده فرزند او را نیز امام می دانند. اینها را جعفری گفته اند چون اوّلاً بیشترین معارف این فرقه از امام جعفر صادق (ع) رسیده است و ثانیاً این مذهب ، مذهب شاگردان خاصّ امام صادق (ع) بود. زمانی که بعد از امام صادق (ع) شیعیان به چند فرقه تقسیم شدند ، شاگرادان مخصوص آن حضرت به توصیه ی ایشان ، به امامت امام موسی کاظم (ع) گرویدند و موسویّه یا مفضّله نامیده شدند. امتداد همین فرقه است که امروزه مشهورترین شاخه ی شیعه را تشکیل داده و شیعه ی جعفری یا اثناعشری یا دوزاده امامی نامیده می شود.
حاصل کلام اینکه شیعه ی امام علی (ع) لفظ عامّی است که تمام شاخه های شیعه را شامل می شود ؛ و شیعه ی جعفری مستدلترین ، مستندترین و معروفترین شاخه ی شیعه ی امام علی (ع) می باشد ؛ بیشترین جمعیّت شیعه نیز اختصاص به این شاخه دارد.
منابع جهت آگاهی بیشتر:
در آمدی بر شیعه شناسی ، علی ربّانی گلپایگانی
شیعه در اسلام ، سیدمحمدحسین طباطبایی
این است شیعه: تحقیقی درباره شیعه ، باقر شریف القرشی
باورهای شیعی: بازکاوی عقاید شیعه در منابع اهل سنت ، نادعلی صالحی
تاریخ شیعه ، محمدحسین مظفر، ترجمه سیدمحمدباقر حجتی
- [سایر] مفهوم اصلی واژه تناسخ را در اسلام توضیح دهید.
- [سایر] مفهوم واژه انقلاب در قرآن و در فرهنگ سیاسی ایران چیست؟
- [سایر] نام و واژه شیعه از کجا و به شکلی پدیدار شده است؟
- [سایر] اطلاعات درباره فرقه اسماعیلی 6 امامی و فعالیت امامان آنان می خواستم؟
- [سایر] در آیه 15 سوره قصص واژه شیعه استفاده شده است. لفظ شیعه از چه زمانی رونق یافت تا به زمان رسول خاتم(صلی الله علیه وآله) رسید؟
- [سایر] مفهوم امامت در شیعه لزوم وجود رهبر حتی برای کوچکترین اجتماعات درنگاه علامه طباطبائی؟
- [سایر] مقداری درباره واژه (حقوق) در زندگی زناشویی زن و مرد توضیح دهید؟
- [سایر] اطلاعات درباره فرقه اسماعیلی 6 امامی و فعالیت امامان آنان می خوایتم؟
- [سایر] مفهوم (انتخابات) از نظر حضرت امام (ره)، به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی، چه بود؟ این واژه از چه زمانی وارد ادبیات حضرت امام (ره) و انقلاب اسلامی شد؟ اساسا آیا ایشان قبل از پیروزی انقلاب به انتخابات ا
- [سایر] آیا اطلاعات ما درباره واقعیات زندگی حضرت عیسی به مقداری هست که بتوان به اندیشه های وی پی برد؟
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر مردی از عامه بدون حضور دو شاهد عادل زن خود را طلاق دهد و یا مقداری از بدن زن خود را مثلا یک انگشت زنش را طلاق دهد بر مذهب او این طلاق صحیح است ولی بر مذهب امامیه این طلاق باطل است بنابراین مرد شیعه به قاعده الزام می تواند با ان زن مطلقه پس از تمام شدن ایام عده ازدواج کند
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] گوسفندی را که برای صدقه یا برای یکی از امامان نذر کرده اند؛ اگر پیش از آنکه به مصرف نذر برسد شیر بدهد یا بچه بیاورد؛ مال کسی است که آن را نذر کرده؛ ولی پشم گوسفند و مقداری که چاق می شود جزء نذر است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر گوسفندی را برای صدقه یا برای یکی از امامان نذر کنند، پشم آن و مقداری که چاق می‌شود جزء نذر است و اگر پیش از آن که به مصرف نذر برسد شیر بدهد یا بچّه بیاورد، آنها را هم باید به مصرف نذر برسانند.
- [آیت الله بروجردی] گوسفندی را که برای صدقه، یا برای یکی از امامان نذر کرده‌اند، اگر پیش از آن که به مصرف نذر برسد شیر بدهد، یا بچه بیاورد، مال کسیست که آن را نذر کرده، ولی پشم گوسفند و مقداری که چاق می‌شود جزءِ نذر است.
- [آیت الله مظاهری] مرد شیعه میتواند با زن سنّی ازدواج کند و همچنین زن شیعه میتواند به عقد سنّی درآید ولی سزاوار نیست که این کار عملی شود.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر شخصی از عامه بمیرد و از او یک دختر عامی مذهب بماند و برادری داشته باشد اگر برادر شیعه باشد و یا پس از مرگ برادرش شیعه شود بنا به قاعده الزام برادر شیعه می تواند انچه از ترکه میت زیاد می اید از باب تعصیب بگیرد هر چند تعصیب در مذهب شیعه باطل است و همچنین اگر شخصی از عامه یک خواهر عامی مذهب وارث داشته باشد و عموی ابوینی داشته باشد چنانچه عموی او شیعه باشد و یا بعد از مرگ پسر برادرش شیعه شود بنا به قاعده الزام می تواند انچه از باب تعصیب به او می رسد بگیرد و همچنین است حکم در سایر موارد تعصیب
- [آیت الله سبحانی] گوسفندی را که برای صدقه; یا برای یکی از امامان نذر کرده اند پشم آن و مقداری که چاق می شود جزء نذر است و اگر پیش از آنکه به مصرف نذر برسد شیر بدهد، یا بچه بیاورد بنابر احتیاط واجب باید به مصرف نذر برسانند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] گوسفندی را که برای صدقه، یا برای یکی از امامان نذر کرده اند پشم آن و مقداری که چاق می شود جزء نذر است، و اگر پیش از آن که به مصرف نذر برسد شیر بدهد، یا بچه بیاورد بنابر احتیاط واجب باید به مصرف نذر برسانند.
- [آیت الله مظاهری] هر چیز معیّنی که نذر روی آن آمده باشد نماء آن هم جزو نذر است مثلاً گوسفندی را که برای صدقه یا برای یکی از امامان و مانند اینها نذر کرده‌اند پشم، شیر، بچه آن و مقداری که چاق می‌شود جزو نذر است، مگر آن که فقط گوشت آن را نذر کرده باشند.
- [آیت الله خوئی] گوسفندی را که برای صدقه، یا برای یکی از امامان نذر کرده‌اند، اگر پیش از آن که به مصرف نذر برسد شیر بدهد یا بچه بیاورد، مال کسی است که آن را نذر کرده ولی پشم گوسفند و مقداری که چاق می‌شود جزء نذر است.