چرا آتش برای زرتشتیان مهم است مگر آنها ادعای یکتاپرستی ندارند؟آیا این شرک نیست؟
چرا آتش برای زرتشتیان مهم است مگر آنها ادعای یکتاپرستی ندارند؟آیا این شرک نیست؟ تا جایی که مشخص شده است احترام به آتش به عنوان یکی از مظاهر خدای روشنایی و افروخته نگه داشتن آن و انجام مراسمی خاص در اطراف آن در معابدی به نام آتشکده مشخص ترین ویژگی آیین زردشت است. پس در واقع زردشتیان آتش را نمی پرستند و احترام به آتش و انجام مراسم در اطراف آن جزء شعائر آن محسوب می گردد. آتش در مذهب زرتشت نماد(اشه)(عشق وراستی وپاکی) است، چراکه آتش تنها ماده ایست که آلودگی را به خود نمی‌گیرد و همیشه و در همه‌ حال به سوی بالا می‌رود و ماهیت اصلی خود را حفظ می‌کند و خود می‌سوزد و دیگران را گرما و نور می‌بخشد. مردمان اشون یا راستی‌جو، نیز همانند آتش آتشکده درهمه‌حال یکسان و یکرنگ بوده، پلیدی‌هاو دروغ را با دانش خویش و عشق به اهورامزدا می‌سوزانند و نور و شادی وگرما وانرژی به جامعه می‌بخشند. در عرفان ایرانی نیز عشق به آتش تشبیه شده است. زرتشتیان آتش موجود درآتشکده را نماد موجودیت خود یا پرچم و درفش دین زرتشتی با چندین هزار سال هویت دینی و فرهنگی خود می‌دانند که به وسیله موبد آتشبند(آترونAtravan ) همواره روشن نگاه داشته می شود. نام اصلی آتشکده‌ها، آدریان(Adoryan) است که آتش ورهرام یا بهرام و درب‌مهر نیزگفته می‌شود و همواره در طول تاریخ شامل مجتمع دینی و آموزشی و فرهنگی نیز بوده است. جهت آگاهی بیشتر از این آیین می توانید به این منابع مراجعه نمایید: - آشنایی با ادیان بزرگ، حسین توفیقی - زردشتیان، باورها و آداب دینی آن ها، مری بویس. - تاریخ جامع ادیان، جان بی ناس، ترجمه علی اصغر حکمت. - ادیان زنده جهان، رابرت ای هیوم، ترجمه عبدالرحیم گواهی. - تاریخ کیش زرتشت، مری بویس، ترجمه همایون صنعتی زاده.
عنوان سوال:

چرا آتش برای زرتشتیان مهم است مگر آنها ادعای یکتاپرستی ندارند؟آیا این شرک نیست؟


پاسخ:

چرا آتش برای زرتشتیان مهم است مگر آنها ادعای یکتاپرستی ندارند؟آیا این شرک نیست؟

تا جایی که مشخص شده است احترام به آتش به عنوان یکی از مظاهر خدای روشنایی و افروخته نگه داشتن آن و انجام مراسمی خاص در اطراف آن در معابدی به نام آتشکده مشخص ترین ویژگی آیین زردشت است. پس در واقع زردشتیان آتش را نمی پرستند و احترام به آتش و انجام مراسم در اطراف آن جزء شعائر آن محسوب می گردد.
آتش در مذهب زرتشت نماد(اشه)(عشق وراستی وپاکی) است، چراکه آتش تنها ماده ایست که آلودگی را به خود نمی‌گیرد و همیشه و در همه‌ حال به سوی بالا می‌رود و ماهیت اصلی خود را حفظ می‌کند و خود می‌سوزد و دیگران را گرما و نور می‌بخشد. مردمان اشون یا راستی‌جو، نیز همانند آتش آتشکده درهمه‌حال یکسان و یکرنگ بوده، پلیدی‌هاو دروغ را با دانش خویش و عشق به اهورامزدا می‌سوزانند و نور و شادی وگرما وانرژی به جامعه می‌بخشند. در عرفان ایرانی نیز عشق به آتش تشبیه شده است.

زرتشتیان آتش موجود درآتشکده را نماد موجودیت خود یا پرچم و درفش دین زرتشتی با چندین هزار سال هویت دینی و فرهنگی خود می‌دانند که به وسیله موبد آتشبند(آترونAtravan ) همواره روشن نگاه داشته می شود. نام اصلی آتشکده‌ها، آدریان(Adoryan) است که آتش ورهرام یا بهرام و درب‌مهر نیزگفته می‌شود و همواره در طول تاریخ شامل مجتمع دینی و آموزشی و فرهنگی نیز بوده است.
جهت آگاهی بیشتر از این آیین می توانید به این منابع مراجعه نمایید:
- آشنایی با ادیان بزرگ، حسین توفیقی
- زردشتیان، باورها و آداب دینی آن ها، مری بویس.
- تاریخ جامع ادیان، جان بی ناس، ترجمه علی اصغر حکمت.
- ادیان زنده جهان، رابرت ای هیوم، ترجمه عبدالرحیم گواهی.
- تاریخ کیش زرتشت، مری بویس، ترجمه همایون صنعتی زاده.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین