با سلام پسر 8 ساله ام به سیگار علاقه دارد و به افراد سیگاری توجه زیادی دارد و ادای سیگار کشیدن را در می آورد. با توجه به اینکه من و همسرم سیگاری نیستیم چگونه باید با پسرم رفتار کنیم؟ با تشکر. احساس مسئولیت شما در قبال تربیت فرزندتان قابل احترام و بسیار ارزشمند است، امیدواریم این پاسخ به شما کمک کند. پرسشگر محترم، تجربه تقلید سیگار کشیدن در دوره کودکی بخاطر عواملی نظیر تصور بزرگ شدن و مرد شدن، تقلید از بزرگترها ، مشکلات عاطفی و عدم موفقیت تحصیلی شروع می شود. سرگرمکردن کودکان، تفریحهای مفید و نشاط آور، بهترین و مؤثرترین راه است و برخورد لفظی، تنبیه، لجاجت و مخالفت بیمنطق با کودک، تحریککننده وی به سمت کشیدن سیگار است. معمولا خانوادهها در برخورد با فرزندانشان با مشکلات متعددی مواجه هستند. مشکلاتی از قبیل: پرخاشگری، بینظمی، بدغذایی، بدخوابی و تقلید رفتارهای نادرست از بزرگترها مثل سیگار کشیدن... . رفتاردرمانی از تکنیکهایی است که برای مواجه با این مشکلات و فائق آمدن بر آنها کاربرد بالایی دارد. این تکنیکها به دلیل سهولت به کارگیری و اثرمندی بالا، موجب میشوند تا والدین به طریقه مناسب و صحیح بتوانند مشکلات رفتاری فرزندانشان را برطرف کرده و رفتارهای نامطلوب آنها را به سمت رفتارهای مطلوب سوق دهند. با استفاده از روش های تغییر رفتار و رفتاردرمانی، والدین میتوانند مجموعهای از فنون یادگیری را که هدف آن اصلاح رفتار، افزایش رفتار مطلوب، کاهش رفتار مطلوب و حذف رفتار نامطلوب است را در مورد فرزندان خود به کار بندند، لذا بهتر است که ابتدا نوع رفتار و رفتار هدف مشخص شده و سپس راه حل مناسبی برای تغییر رفتار تعیین گردد. در این مکاتبه با شما در مورد ترک این رفتار فرزندتان با شما سخن می گوییم اما در *** کاهش و حذف رفتار نامطلوب در کودکان : برخی رفتارها مثل نخوردن غذا، صحبت کردن در میان صحبت دیگران، بینظمی و تقلید سیگار کشیدن از بزرگترها ... هستند که بهتر است برای از بین بردن این نوع رفتارها با توجه به شرایط یکی از روش های ذیل را انتخاب کنیم : الف) محروم کردن : در این روش محرکی را که برای کودک خوشایند است در زمان انجام عملی نامطلوب حذف میکنیم. بسیاری از والدین با این روش آشنا هستند و در بسیاری موارد از آن استفاده مینمایند چرا که نتیجه خوبی بهدست آوردهاند. مثال: کودکی بر خلاف وظیفهای که در انجام تکالیفش دارد، این کار را انجام نمیدهد. اگر والدین او بعداز ظهر که کودک باید برنامه مورد علاقهاش را در تلویزیون ببیند به او اجازه این کار را ندهند، از روش محروم کردن استفاده نمودهاند. توجه: اگر از روش محروم کردن استفاده کردید (مثلا اجازه دیدن تلویزیون را ندادید)، تا زمانی که کودک رفتار مطلوب را انجام نداد به او اجازه این کار را ندهید چرا که کودک یاد میگیرد که اگر الان تلویزیون تماشا نکرد تا ساعاتی دیگر والدین او این موضوع را فراموش کرده و او میتواند مجددا به محرک خوشایند دست یابد؛ بنابراین روش محروم کردن اثر خود را از دست خواهد داد. ب) جریمه کردن : در صورتی که رفتار نادرستی انجام داد او را به خاطر رفتار نادرستش از مقدار تشویق هایش کم کنید. در محروم کردن شما او را از بازی با دوستانش محروم می کنید اما در جریمه کردن از میزان ساعت بازی او کم می کنید. ج) تنبیه : تنبیه از نامطلوب ترین روش هایی است که برای تغییر رفتار استفاده میشود. تنبیه زمانی اتفاق میافتد که کودک رفتار نامطلوبی انجام داده و در مقابل، محرک ناخوشایندی از سوی والدین دریافت میدارد. باید توجه داشته باشید که تنبیه عوارض جانبی زیادی دارد، لذا تا حد امکان از انجام دادن آن باید خودداری کرد و به ازاء آن از روش محروم کردن استفاده نمود. تنبیه تنها یک پاسخ دارد: (دیگر این کار را انجام نده). در حالی که پاسخی جایگزین برای آن را ندارد. یعنی به کودک نمیآموزد که اگر این کار را انجام ندادی چه کار دیگری باید به جای آن انجام دهی. بهعلاوه اینکه در تنبیه، کودک حالت نفرت و انزجار پیدا میکند و ممکن است از محیطی که در آن تنبیه شدهاست (مانند: مدرسه یا خانه) و فرد تنبیه کننده (پدر، مادر، معلم) فراری شود و در نهایت اینکه ممکن است تنبیه منجر به انجام رفتار پرخاشگرانهای از سمت کودک گردد که از رفتار اولیه ناخوشایندتر است. البته باید در نظر داشت که همیشه تنبیه مضر نیست و میتواند در برخی موارد مفید نیز باشد، اما باید در نظر داشت زمانی که از تنبیه استفاده میکنیم حتما رفتار مطلوب در مقابل رفتار نامطلوب را هم تشویق نماییم. *** روش برخورد والدین : 1) والدین نباید کنترل خود را از دست بدهند، زیرا از دست دادن کنترل و خونسردی سبب تشویش و دلهره بیش از حد آنان میشود که خود سبب میگردد اضطراب و تشویش کودک افزایش یابد. 2) والدین نباید یکدیگر را متهم کنند زیرا اتهام و مقصر دانستن یکدیگر سبب ایجاد جو ناسازگاری درخانواده میشود. بدیهی است چنین جو مخربی نه تنها علت واقعی را مشخص نمیکند بلکه موجب تشدید این اختلالات در کودکان خواهد شد. 3) بعضی از والدین شاید جهت خاموش نمودن رفتارهای ناسازگارانه واختلال رفتاری کودک متوسل به پرخاشگری و تنبیه بدنی و یا تحقیر وسرزنش و اعمال رفتارهای پرخاشگرانه شوند؛ این دسته از والدین باید بدانند تنبیه بدنی، تحقیر وسرزنش نه تنها در دراز مدت تأثیری در درمان اختلال رفتاری کودکان ندارد بلکه موجب میشود رفتارهای ناسازگارانه و اختلال رفتاری به شکل گستردهتر، جدیدتر و وخیمتر بروز نماید. 4) والدین در چنین مواقعی بایستی رفتارهای سازگارانه و صحیح کودکان خود را شناسایی کنند و در هنگام بروز چنین رفتارهایی، به تشویق آن بپردازند. 5) والدین بایستی ساختار تربیتی خانوادگی خود را دقیقا مورد بازبینی قرار دهند، زیرا ساختار تربیتی خانوادگی طرد کننده، بی تفاوت و مستبد موجب بروز اختلال رفتاری در دوران کودکی میشود. 6) از سرزنش و تحقیر فرزندتان خودداری کنید . 7) اعتماد او را در بوجود آوردن محیطی آرام و آزاد نسبت به خود جلب کنید. 8) می توانید از معلمشان بخواهید در این مورد در کلاس با همه بچه ها صحبت کند (بدون اشاره به فرزندتان) و ضررهای سیگار را برایشان بازگو کند یا انشایی با این موضوع به آنها دهد. 9) والدین بایستی علاوه براقدامات فوق در هنگام بروز اختلال رفتاری کودکان به متخصص مربوط و مشاور خانواده، مراجعه نمایند تا اولا علت این اختلالات دقیقا مشخص شود، ثانیا درمان جامع و صحیح انجام گیرد، ثالثا از مزمن شدن این اختلالات پیشگیری شود. امیدواریم این مطالب بتواند به شما در حل این مشکل، کمک کند. منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم. نویسنده : زهرا محمدی
با سلام پسر 8 ساله ام به سیگار علاقه دارد و به افراد سیگاری توجه زیادی دارد و ادای سیگار کشیدن را در می آورد. با توجه به اینکه من و همسرم سیگاری نیستیم چگونه باید با پسرم رفتار کنیم؟ با تشکر.
با سلام پسر 8 ساله ام به سیگار علاقه دارد و به افراد سیگاری توجه زیادی دارد و ادای سیگار کشیدن را در می آورد. با توجه به اینکه من و همسرم سیگاری نیستیم چگونه باید با پسرم رفتار کنیم؟ با تشکر.
احساس مسئولیت شما در قبال تربیت فرزندتان قابل احترام و بسیار ارزشمند است، امیدواریم این پاسخ به شما کمک کند.
پرسشگر محترم، تجربه تقلید سیگار کشیدن در دوره کودکی بخاطر عواملی نظیر تصور بزرگ شدن و مرد شدن، تقلید از بزرگترها ، مشکلات عاطفی و عدم موفقیت تحصیلی شروع می شود. سرگرمکردن کودکان، تفریحهای مفید و نشاط آور، بهترین و مؤثرترین راه است و برخورد لفظی، تنبیه، لجاجت و مخالفت بیمنطق با کودک، تحریککننده وی به سمت کشیدن سیگار است.
معمولا خانوادهها در برخورد با فرزندانشان با مشکلات متعددی مواجه هستند. مشکلاتی از قبیل: پرخاشگری، بینظمی، بدغذایی، بدخوابی و تقلید رفتارهای نادرست از بزرگترها مثل سیگار کشیدن... . رفتاردرمانی از تکنیکهایی است که برای مواجه با این مشکلات و فائق آمدن بر آنها کاربرد بالایی دارد. این تکنیکها به دلیل سهولت به کارگیری و اثرمندی بالا، موجب میشوند تا والدین به طریقه مناسب و صحیح بتوانند مشکلات رفتاری فرزندانشان را برطرف کرده و رفتارهای نامطلوب آنها را به سمت رفتارهای مطلوب سوق دهند. با استفاده از روش های تغییر رفتار و رفتاردرمانی، والدین میتوانند مجموعهای از فنون یادگیری را که هدف آن اصلاح رفتار، افزایش رفتار مطلوب، کاهش رفتار مطلوب و حذف رفتار نامطلوب است را در مورد فرزندان خود به کار بندند، لذا بهتر است که ابتدا نوع رفتار و رفتار هدف مشخص شده و سپس راه حل مناسبی برای تغییر رفتار تعیین گردد. در این مکاتبه با شما در مورد ترک این رفتار فرزندتان با شما سخن می گوییم اما در
*** کاهش و حذف رفتار نامطلوب در کودکان :
برخی رفتارها مثل نخوردن غذا، صحبت کردن در میان صحبت دیگران، بینظمی و تقلید سیگار کشیدن از بزرگترها ... هستند که بهتر است برای از بین بردن این نوع رفتارها با توجه به شرایط یکی از روش های ذیل را انتخاب کنیم :
الف) محروم کردن :
در این روش محرکی را که برای کودک خوشایند است در زمان انجام عملی نامطلوب حذف میکنیم. بسیاری از والدین با این روش آشنا هستند و در بسیاری موارد از آن استفاده مینمایند چرا که نتیجه خوبی بهدست آوردهاند.
مثال: کودکی بر خلاف وظیفهای که در انجام تکالیفش دارد، این کار را انجام نمیدهد. اگر والدین او بعداز ظهر که کودک باید برنامه مورد علاقهاش را در تلویزیون ببیند به او اجازه این کار را ندهند، از روش محروم کردن استفاده نمودهاند.
توجه: اگر از روش محروم کردن استفاده کردید (مثلا اجازه دیدن تلویزیون را ندادید)، تا زمانی که کودک رفتار مطلوب را انجام نداد به او اجازه این کار را ندهید چرا که کودک یاد میگیرد که اگر الان تلویزیون تماشا نکرد تا ساعاتی دیگر والدین او این موضوع را فراموش کرده و او میتواند مجددا به محرک خوشایند دست یابد؛ بنابراین روش محروم کردن اثر خود را از دست خواهد داد.
ب) جریمه کردن :
در صورتی که رفتار نادرستی انجام داد او را به خاطر رفتار نادرستش از مقدار تشویق هایش کم کنید. در محروم کردن شما او را از بازی با دوستانش محروم می کنید اما در جریمه کردن از میزان ساعت بازی او کم می کنید.
ج) تنبیه :
تنبیه از نامطلوب ترین روش هایی است که برای تغییر رفتار استفاده میشود. تنبیه زمانی اتفاق میافتد که کودک رفتار نامطلوبی انجام داده و در مقابل، محرک ناخوشایندی از سوی والدین دریافت میدارد. باید توجه داشته باشید که تنبیه عوارض جانبی زیادی دارد، لذا تا حد امکان از انجام دادن آن باید خودداری کرد و به ازاء آن از روش محروم کردن استفاده نمود. تنبیه تنها یک پاسخ دارد: (دیگر این کار را انجام نده). در حالی که پاسخی جایگزین برای آن را ندارد. یعنی به کودک نمیآموزد که اگر این کار را انجام ندادی چه کار دیگری باید به جای آن انجام دهی. بهعلاوه اینکه در تنبیه، کودک حالت نفرت و انزجار پیدا میکند و ممکن است از محیطی که در آن تنبیه شدهاست (مانند: مدرسه یا خانه) و فرد تنبیه کننده (پدر، مادر، معلم) فراری شود و در نهایت اینکه ممکن است تنبیه منجر به انجام رفتار پرخاشگرانهای از سمت کودک گردد که از رفتار اولیه ناخوشایندتر است. البته باید در نظر داشت که همیشه تنبیه مضر نیست و میتواند در برخی موارد مفید نیز باشد، اما باید در نظر داشت زمانی که از تنبیه استفاده میکنیم حتما رفتار مطلوب در مقابل رفتار نامطلوب را هم تشویق نماییم.
*** روش برخورد والدین :
1) والدین نباید کنترل خود را از دست بدهند، زیرا از دست دادن کنترل و خونسردی سبب تشویش و دلهره بیش از حد آنان میشود که خود سبب میگردد اضطراب و تشویش کودک افزایش یابد.
2) والدین نباید یکدیگر را متهم کنند زیرا اتهام و مقصر دانستن یکدیگر سبب ایجاد جو ناسازگاری درخانواده میشود. بدیهی است چنین جو مخربی نه تنها علت واقعی را مشخص نمیکند بلکه موجب تشدید این اختلالات در کودکان خواهد شد.
3) بعضی از والدین شاید جهت خاموش نمودن رفتارهای ناسازگارانه واختلال رفتاری کودک متوسل به پرخاشگری و تنبیه بدنی و یا تحقیر وسرزنش و اعمال رفتارهای پرخاشگرانه شوند؛ این دسته از والدین باید بدانند تنبیه بدنی، تحقیر وسرزنش نه تنها در دراز مدت تأثیری در درمان اختلال رفتاری کودکان ندارد بلکه موجب میشود رفتارهای ناسازگارانه و اختلال رفتاری به شکل گستردهتر، جدیدتر و وخیمتر بروز نماید.
4) والدین در چنین مواقعی بایستی رفتارهای سازگارانه و صحیح کودکان خود را شناسایی کنند و در هنگام بروز چنین رفتارهایی، به تشویق آن بپردازند.
5) والدین بایستی ساختار تربیتی خانوادگی خود را دقیقا مورد بازبینی قرار دهند، زیرا ساختار تربیتی خانوادگی طرد کننده، بی تفاوت و مستبد موجب بروز اختلال رفتاری در دوران کودکی میشود.
6) از سرزنش و تحقیر فرزندتان خودداری کنید .
7) اعتماد او را در بوجود آوردن محیطی آرام و آزاد نسبت به خود جلب کنید.
8) می توانید از معلمشان بخواهید در این مورد در کلاس با همه بچه ها صحبت کند (بدون اشاره به فرزندتان) و ضررهای سیگار را برایشان بازگو کند یا انشایی با این موضوع به آنها دهد.
9) والدین بایستی علاوه براقدامات فوق در هنگام بروز اختلال رفتاری کودکان به متخصص مربوط و مشاور خانواده، مراجعه نمایند تا اولا علت این اختلالات دقیقا مشخص شود، ثانیا درمان جامع و صحیح انجام گیرد، ثالثا از مزمن شدن این اختلالات پیشگیری شود.
امیدواریم این مطالب بتواند به شما در حل این مشکل، کمک کند. منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم.
نویسنده : زهرا محمدی
- [سایر] با سلام چندماهی هست که روابط سردی با همسرم دارم.کارهای زیادی کردم و بازهم نسبت به ایشان دلسردم. علاقه بهم داریم ولی زندگی برایمان یکنواخت شده.من با پسر یک ساله ام مشغولم و او با مسایل کاریشان. انگار دیگه برای هم مهم نیستیم . چندبار پیشنهاد مشاوره دادم ولی قبول نکرد. لطفا راهنمایی فرمایید. خیلی ممنون از شما
- [سایر] سلام من مدت 11 سال است که ازدواج کردم و پسری 8 ساله دارم. همسرم با من و پسرم رفتار مناسبی ندارد. شکایت من از این است که ایشان با دیگران و مخصوصا با پدر و مادرش رفتار بسیار مناسب و آرامی دارد. ولی در خانه به من و پسرم پرخاش میکند. تا الآن با چند مشاور صحبت کردم. همگی میگن تنها راه شما طلاقه. از این رفتار شوهرم خسته شدم و دیگه نمی تونم تحمل کنم. خواهش می کنم راهنماییم کنید.
- [سایر] سلام عذر می خوام حاج آقا من طلبه ام 25 ساله همسرم 20 ساله است محصل حاج آقا همسرم همه شرایط رو از نظر ایمان اخلاق قناعت و خانواده شریف و مذهبی رو داره من بسیار به علاقه مندم ولی با او احساس صمیمیت مثل دو تا رفیق نمی کنم 8 ماهه عقد کردیم لطفا راهنمایی کنید
- [سایر] با سلام؛ من و همسرم مدت 30 ساله ازدواج کردیم؛ دو پسر داریم که ازدواج کردند. هر دوی ما احساس تنهایی می کنیم. یه پسرم نزدیک ماست ولی خیلی اهل ارتباط نیست؛ پسر دیگرمان هم در شهر دیگری زندگی می کند. شوهرم بازنشسته شده ولی در جایی مشغول به کار است. این احساس تنهایی را در خودمان چگونه کنترل کنیم یا از بین ببریم. با تشکر.
- [سایر] با سلام بنده 26 ساله صاحب 1 فرزند پسر 3 سال است ازداوج کرده ام اکثر اوقات با همسرم بحث داریم من با توجه به شغلم مجبورم صبح تا ساعت 8 شب بیرون از منزل باشم و دائما درم مورد عدم حضور بیشتر درخانه بحث داریم همسرم خیلی لجباز است و قادر به کوتاه امدن نیست و شرایط ر ادرک نمی کند من چه کنم
- [سایر] سلام اقای مرادی . این هم چهارمین پیام وهمچنان امیدوار به دریافت پاسخ.دختری 21 ساله و دانشجوی ترم 3 هستم . در فعالیتهای فرهنگی دانشگاه مشارکت دارم . 4 ماه است به یکی از کارمندان دفتر که پسری 24 ساله است علاقه مند شده ام. حجب وحیا ومذهبی و اجتماعی بودن او مرا جذب کرده است . در دل علاقه ی زیادی دارم به اواما در چند تا از برخوردهایم با او رفتار به نسبت تندی داشتم تا مبادا به احساسم پی ببرد و از غرورم کاسته شود . با توجه به این غرور و ان علاقه چه کنم؟ یک راهنمایی کامل می طلبم .
- [سایر] با سلام. پسری کمتر از دو سال دارم که تمام حرفها و رفتار دیگران رو تکرار میکنه مشکلم اینجاست که ما و خانواده شوهرم یک جا زندگی میکنیم و متاسفانه خیلی بد دهن و بد زبان و جیغ جیغو هستند و به خاطر علاقه ای که به پسرم دارن بیشتر ساعتهای روز پسرم پیش انهاست و دقیقا کلمات و رفتارهای انها رو تکرار میکنه وجیغ میزنه هرچی هم بهشون میگم پیش پسرم حرف بد نزنید به هم فحش ندید به حرفم نمیکنن عادت کردن .خواهش میکنم منو راهنمای کنید چطور به پسرم بفهمونم که کلمات بد رو تکرار نکنه و جیغ نزنه با توجه به سن کمش. لطفا جوابمو بدید. باتشکر
- [سایر] با سلام خانمی 24 ساله هستم که مدت 2 سال است ازدواج کرده ام. یکی دو ماه بود که تصمیم به بچه دار شدن گرفته بودیم که همسرم به مدت 3 سال به استان دیگری منتقل شدند (همسرم نظامی میباشند). از آنجایی که دوست ندارم فاصله سنی مان از فرزندمان بیشتر باشد و با توجه به اینکه همسرم 32 ساله میباشند و با توجه به نیاز روحی من در زمان حاملگی به همسرم، آیا بچه دار شدن در این شرایط معقول میباشد؟ لازم بذکر میدانم همسرم 20 روز در محل خدمت و 10 روز در شهر خودمان هستند. با تشکر
- [سایر] سلام. بچه 4.5 ساله دارم .من و همسرم تصمیم داریم دوباره بچه دار بشیم اما هر دو 2دل هستیم این تصمیم هم فقط بخاطر بجه مون که علاقه زیادی به نی نی داره گرفتیم خواهش میکنم در مورد بچه 2 راهنماییم کننننید به نظر شما 1بچه کافی نیست ؟
- [سایر] سلام همسر اینجانب در ادای فریضه نماز کاهل میباشند لطفا بفرمایید از چه روشی جهت میل به این عمل استفاده نمایم . لطفا جواب دهید . خیلی برای من مهم است چون در روحیات پسر 7 ساله مان به مرور تاثیر منفی داشته است و چه بسا با راهنمائی شما هر چه زودتر این جریان رو به مسیر اصلیش برگردونم . تشکر