عذاب الهی با عذاب دنیایی چه تفاوتی دارد؟
اندیشه در شدّت عذاب الهی : ای عزیز! در علوم عالیه ثابت شده است که مراتب اشتداد، غیر متناهی است. هر چه تو تصوّر کنی و تمام عقول تصوّر کنند شدّت عذاب را، از آن شدیدتر هم ممکن است . اگر برهان حکما را ندیدی یا کشف اهل ریاضت را باور نداری ، تو که بحمدالله مؤمنی، انبیا صلوات الله علیهم را صادق می دانی . تو اخبار وارده در کتب معتبر ما را که همه ی علمای امامیّه قبول دارند، درست می دانی . تو که ادعیه و مناجات وارده از ائمّه ی معصومین سلام الله علیهم را صحیح می دانی، تو که مناجات مولای متّقیان، امیرالمؤمنین سلام الله علیه را دیدی، تو که مناجات سیّد السّاجدین علیه السّلام را در دعای ابوحمزه دیدی ؛ قدری تأمّل کن در مضمون آن ها، قدری تفکّر نما در فقرات آن ها، لازم نیست یک دعای طولانی را یک دفعه با عجله و شتاب بخوانی و تفکّر در معانیش ‌ نکنی . بنده و شما حال سیّد سجّاد علیه السّلام را نداریم که آن دعای مفصّل را با حال بخوانیم شبی یک ربع آن را تا یک ثلث آن را با حال بخوان و تفکّر کن در فقراتش ، شاید صاحب حال شوی. از همه گذشته ، قدری تفکّر در قرآن کن ببین چه عذابی را وعده کرده که اهل جهنّم از مالک می خواهندکه آن ها را بکشد. هیهات که مرگ در کار نیست . ببین خدای تعالی می فرماید : ( یَا حَسْرَتَی علَی مَا فَرَّطتُ فِی جَنبِ اللَّهِ ) ( سوره ی زمر، آیه ی 56) آیا این چه حسرتی است ؟ که خدای تعالی با آن عظمت ، با این تعبیر ذکر می فرماید. تدبّر کن در آیه ی شریفه ی قرآن. بی تأمّل و تدبّر از آن مگذر ( یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ کُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَی النَّاسَ سُکَارَی وَمَا هُم بِسُکَارَی وَلَکِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ ) ( سوره ی حج ، آیه ی2 ) وصف روز قیامت را می کند. می فرماید: روزی که فراموش می کند هر شیر دهی از آن چه شیر می دهد، و می اندازد هر آبستنی بچّه ی خود را، و می بینی مردم را مست ، با این که آن ها مست نیستند ولکن عذاب خدا سخت است . درست تفکّر کن عزیزم ! قرآن - نعوذ بالله - کتاب قصّه نیست. شوخی با شما نمی کند، ببین چه می فرماید؟ این چه عذابی است که عزیز ما را از یاد می برد. حامله را بی بار می کند. آیا چه عذابی است که خداوند تبارک و تعالی با آن عظمت ، او را وصف می کند به شدّت و جای دیگر به عظمت چیزی را که خدای تبارک و تعالی که عظمت او حدّ و حصر ندارد و عزّت و سلطنت او منتهی ندارد، توصیف به شدّت و عظمت کند آیا چه خواهد بود؟ خدا می داند عقل من و تو و فکر همه ی بشر از تصوّرش عاجز است . اگر مراجعه به اخبار و آثار اهل علم بیت عصمت و طهارت کنی و تأمّل در آن ها نمایی ، می فهمی که قضیه ی عذاب آن عالم ، غیر از این عذاب هایی است که فکر کردی . قیاس به عذاب این عالم کردن ، قیاس باطل غلطی است . ( امام خمینی رحمه الله ، چهل حدیث ، ص 20 و 21) برگرفته از پایگاه : پاسخگو برخی از عبارات و کلمات این نوشتار با ادبیات ساده و روان تری نوشته شده است و با متن اصلی اندکی تفاوت دارد .
عنوان سوال:

عذاب الهی با عذاب دنیایی چه تفاوتی دارد؟


پاسخ:

اندیشه در شدّت عذاب الهی :

ای عزیز! در علوم عالیه ثابت شده است که مراتب اشتداد، غیر متناهی است. هر چه تو تصوّر کنی و تمام عقول تصوّر کنند شدّت عذاب را، از آن شدیدتر هم ممکن است . اگر برهان حکما را ندیدی یا کشف اهل ریاضت را باور نداری ، تو که بحمدالله مؤمنی، انبیا صلوات الله علیهم را صادق می دانی . تو اخبار وارده در کتب معتبر ما را که همه ی علمای امامیّه قبول دارند، درست می دانی . تو که ادعیه و مناجات وارده از ائمّه ی معصومین سلام الله علیهم را صحیح می دانی، تو که مناجات مولای متّقیان، امیرالمؤمنین سلام الله علیه را دیدی، تو که مناجات سیّد السّاجدین علیه السّلام را در دعای ابوحمزه دیدی ؛
قدری تأمّل کن در مضمون آن ها، قدری تفکّر نما در فقرات آن ها، لازم نیست یک دعای طولانی را یک دفعه با عجله و شتاب بخوانی و تفکّر در معانیش ‌ نکنی . بنده و شما حال سیّد سجّاد علیه السّلام را نداریم که آن دعای مفصّل را با حال بخوانیم شبی یک ربع آن را تا یک ثلث آن را با حال بخوان و تفکّر کن در فقراتش ، شاید صاحب حال شوی. از همه گذشته ، قدری تفکّر در قرآن کن ببین چه عذابی را وعده کرده که اهل جهنّم از مالک می خواهندکه آن ها را بکشد. هیهات که مرگ در کار نیست . ببین خدای تعالی می فرماید : ( یَا حَسْرَتَی علَی مَا فَرَّطتُ فِی جَنبِ اللَّهِ ) ( سوره ی زمر، آیه ی 56) آیا این چه حسرتی است ؟ که خدای تعالی با آن عظمت ، با این تعبیر ذکر می فرماید. تدبّر کن در آیه ی شریفه ی قرآن. بی تأمّل و تدبّر از آن مگذر ( یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ کُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَی النَّاسَ سُکَارَی وَمَا هُم بِسُکَارَی وَلَکِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ ) ( سوره ی حج ، آیه ی2 ) وصف روز قیامت را می کند. می فرماید: روزی که فراموش می کند هر شیر دهی از آن چه شیر می دهد، و می اندازد هر آبستنی بچّه ی خود را، و می بینی مردم را مست ، با این که آن ها مست نیستند ولکن عذاب خدا سخت است .
درست تفکّر کن عزیزم ! قرآن - نعوذ بالله - کتاب قصّه نیست. شوخی با شما نمی کند، ببین چه می فرماید؟ این چه عذابی است که عزیز ما را از یاد می برد. حامله را بی بار می کند. آیا چه عذابی است که خداوند تبارک و تعالی با آن عظمت ، او را وصف می کند به شدّت و جای دیگر به عظمت چیزی را که خدای تبارک و تعالی که عظمت او حدّ و حصر ندارد و عزّت و سلطنت او منتهی ندارد، توصیف به شدّت و عظمت کند آیا چه خواهد بود؟ خدا می داند عقل من و تو و فکر همه ی بشر از تصوّرش عاجز است . اگر مراجعه به اخبار و آثار اهل علم بیت عصمت و طهارت کنی و تأمّل در آن ها نمایی ، می فهمی که قضیه ی عذاب آن عالم ، غیر از این عذاب هایی است که فکر کردی . قیاس به عذاب این عالم کردن ، قیاس باطل غلطی است . ( امام خمینی رحمه الله ، چهل حدیث ، ص 20 و 21)

برگرفته از پایگاه : پاسخگو
برخی از عبارات و کلمات این نوشتار با ادبیات ساده و روان تری نوشته شده است و با متن اصلی اندکی تفاوت دارد .





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین