کافران
کافر یا همان فاعل کفر به معنی فردی است که ایمان ندارد. به کافران، اهل کفر و اهل تکفیر نیز گفته میشود؛ جمع کافر، کافران، کافرین، کُفّار و کَفَرِه است.
با توجه به مسئله خلود عذاب برای کافران، آیا این مسئله با عدالت الهی سازگار است؟
آن چه مسلم است مجازاتها بر چند قسم است: قسم اول: مجازات و کیفر قراردادی، قسم دوم: مجازاتی که با گناه رابطه تکوینی و طبیعی دارد، قسم سوم: مجازاتی که تجسّم خود جُرم و گناه است و چیزی غیر از آن نمی باشد. و عذابهای اخروی نه از نوع اول و نه از نوع دوم بلکه بالاتر از آن است و از نوع سوم می باشد. بین اعمال بد این دنیا و عذاب آخرت یک رابطه (عینیّت) و (اتّحاد) برقرار است چنانچه در آیات زیادی در قرآن به آن برخورد می کنیم. از جمله؛ (فَالیومَ لا تُظلَمُ نفسٌ شَیئاً و لا تُجزون الّا ما کُنتم تَعمَلون) (1)، امروز (روز رستاخیز) به هیچ کس ستم نشده و به کسی جزا داده نمی شود، مگر آن چه را که عمل کرده است. و یا در جای دیگر می فرماید: (یومَ تَجدُ کُلُّ نَفسٍ ما عملَت من خیرٍ مُحضَرا و ما عملَت من سوء تَوَدُّ لَو اَنَّ بینَها و بَینَهُ اَمَداَ بعیداَ) (2)، روزی که هر کس آن چه از کار نیک و یا زشت انجام داده است آن را حاضر می بیند و آرزو می کند که کاش بین او و بین کار زشتش مسافت زیادی بود. و نیز می فرماید: (انَّ الذین یَاکلونَ اَموالَ الیَتامی ظلماً انَّما یَاکلونَ فی بُطُونهم ناراً و سَیَصلونَ سعیراً) (3) آنان که ثروت و اموال یتیمان را به ستم می خورند، جز این نیست که در شکم خویش آتش فرو می برند، و به زودی در آتش افروخته و شعله ور می افتند. پس عذاب آخرت همان عمل سوء در دنیای انسان است همانگونه که در دنیا اگر کسی گوش به نصایح و اندرز دیگران نداد و خودش را آلوده به الکل و مواد مخدّر نمود برای همیشه خودش را گرفتار کرده است کسانی در عذاب مخلّدند که گناه سراسر وجودشان را پر کرده باشد و با شفاعت و بخشش و... آمرزیده نشوند و مورد عفو الهی قرار نگیرند. پی نوشتها: 1- یس 54. 2- آل عمران 30. 3- نساء 9. منبع: تصویر برزخ و برزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
آن چه مسلم است مجازاتها بر چند قسم است: قسم اول: مجازات و کیفر قراردادی، قسم دوم: مجازاتی که با گناه رابطه تکوینی و طبیعی دارد، قسم سوم: مجازاتی که تجسّم خود جُرم و گناه است و چیزی غیر از آن نمی باشد. و عذابهای اخروی نه از نوع اول و نه از نوع دوم بلکه بالاتر از آن است و از نوع سوم می باشد. بین اعمال بد این دنیا و عذاب آخرت یک رابطه (عینیّت) و (اتّحاد) برقرار است چنانچه در آیات زیادی در قرآن به آن برخورد می کنیم. از جمله؛ (فَالیومَ لا تُظلَمُ نفسٌ شَیئاً و لا تُجزون الّا ما کُنتم تَعمَلون) (1)، امروز (روز رستاخیز) به هیچ کس ستم نشده و به کسی جزا داده نمی شود، مگر آن چه را که عمل کرده است. و یا در جای دیگر می فرماید: (یومَ تَجدُ کُلُّ نَفسٍ ما عملَت من خیرٍ مُحضَرا و ما عملَت من سوء تَوَدُّ لَو اَنَّ بینَها و بَینَهُ اَمَداَ بعیداَ) (2)، روزی که هر کس آن چه از کار نیک و یا زشت انجام داده است آن را حاضر می بیند و آرزو می کند که کاش بین او و بین کار زشتش مسافت زیادی بود. و نیز می فرماید: (انَّ الذین یَاکلونَ اَموالَ الیَتامی ظلماً انَّما یَاکلونَ فی بُطُونهم ناراً و سَیَصلونَ سعیراً) (3) آنان که ثروت و اموال یتیمان را به ستم می خورند، جز این نیست که در شکم خویش آتش فرو می برند، و به زودی در آتش افروخته و شعله ور می افتند. پس عذاب آخرت همان عمل سوء در دنیای انسان است همانگونه که در دنیا اگر کسی گوش به نصایح و اندرز دیگران نداد و خودش را آلوده به الکل و مواد مخدّر نمود برای همیشه خودش را گرفتار کرده است کسانی در عذاب مخلّدند که گناه سراسر وجودشان را پر کرده باشد و با شفاعت و بخشش و... آمرزیده نشوند و مورد عفو الهی قرار نگیرند. پی نوشتها: 1- یس 54. 2- آل عمران 30. 3- نساء 9. منبع: تصویر برزخ و برزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
پاسخ:
آن چه مسلم است مجازاتها بر چند قسم است:
قسم اول: مجازات و کیفر قراردادی،
قسم دوم: مجازاتی که با گناه رابطه تکوینی و طبیعی دارد،
قسم سوم: مجازاتی که تجسّم خود جُرم و گناه است و چیزی غیر از آن نمی باشد.
و عذابهای اخروی نه از نوع اول و نه از نوع دوم بلکه بالاتر از آن است و از نوع سوم می باشد. بین اعمال بد این دنیا و عذاب آخرت یک رابطه (عینیّت) و (اتّحاد) برقرار است چنانچه در آیات زیادی در قرآن به آن برخورد می کنیم. از جمله؛ (فَالیومَ لا تُظلَمُ نفسٌ شَیئاً و لا تُجزون الّا ما کُنتم تَعمَلون) (1)، امروز (روز رستاخیز) به هیچ کس ستم نشده و به کسی جزا داده نمی شود، مگر آن چه را که عمل کرده است. و یا در جای دیگر می فرماید:
(یومَ تَجدُ کُلُّ نَفسٍ ما عملَت من خیرٍ مُحضَرا و ما عملَت من سوء تَوَدُّ لَو اَنَّ بینَها و بَینَهُ اَمَداَ بعیداَ) (2)، روزی که هر کس آن چه از کار نیک و یا زشت انجام داده است آن را حاضر می بیند و آرزو می کند که کاش بین او و بین کار زشتش مسافت زیادی بود.
و نیز می فرماید: (انَّ الذین یَاکلونَ اَموالَ الیَتامی ظلماً انَّما یَاکلونَ فی بُطُونهم ناراً و سَیَصلونَ سعیراً) (3) آنان که ثروت و اموال یتیمان را به ستم می خورند، جز این نیست که در شکم خویش آتش فرو می برند، و به زودی در آتش افروخته و شعله ور می افتند. پس عذاب آخرت همان عمل سوء در دنیای انسان است همانگونه که در دنیا اگر کسی گوش به نصایح و اندرز دیگران نداد و خودش را آلوده به الکل و مواد مخدّر نمود برای همیشه خودش را گرفتار کرده است کسانی در عذاب مخلّدند که گناه سراسر وجودشان را پر کرده باشد و با شفاعت و بخشش و... آمرزیده نشوند و مورد عفو الهی قرار نگیرند.
پی نوشتها:
1- یس 54.
2- آل عمران 30.
3- نساء 9.
منبع: تصویر برزخ و برزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
- [سایر] با توجه به مسئله خلود عذاب و اثبات آن آیا این مسئله با عدالت سازگار است؟
- [سایر] "خلود" در عذاب یعنی چه ؟ آیا این مساله با عدالت خداوند سازگار است ؟
- [سایر] آیا تفاوت امتحان الهی برای ما و مردم زمان امام حسین (ع)، با عدالت الهی سازگار است؟
- [سایر] چرا عذاب جهنم این قدر شدید و دردناک است؟ آیا این عذاب ها با لطف الهی سازگار است؟ آیا با اعمال دوزخیان تناسب دارد؟
- [سایر] علت اهتمام مسلمانان به مسئله عدالت چیست؟
- [سایر] با توجه به هدایت ناپذیری کافران لجوج، اصرار پیامبران بر هدایت آنان و عذاب آنان در قیامت چه معنایی دارد؟
- [سایر] برتری اسلام به دیگر ادیان الهی و غیرالهی با توجه به اینکه همه ادیان بشر را دعوت به نیکی و عدالت و ... می کنند؟
- [سایر] آیا مسئله شفاعت، عدالت خدا را زیر سؤال نمیبرد؟
- [سایر] در آخرت، پذیرفته شدن همه اعمال در گرو پذیرفته شدن نماز است. آیا این امر با عدالت خداوند سازگار است؟
- [سایر] در آخرت، پذیرفته شدن همه اعمال در گرو پذیرفته شدن نماز است. آیا این امر با عدالت خداوند سازگار است؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] امامی را که عادل بوده، اگر شک کند که هنوز عادل است یا نه، می‌تواند به او اقتدا نماید.
- [آیت الله مظاهری] امامی را که عادل میدانسته، اگر شک کند به عدالت خود باقی است یا نه، می‌تواند به او اقتدا نماید.
- [آیت الله اردبیلی] اگر شک کند امامی که عادل میدانسته به عدالت خود باقی است یا نه، می‌تواند به او اقتدا نماید.
- [آیت الله بروجردی] امامی را که عادل میدانسته، اگر شک کند به عدالت خود باقیست یا نه، می‌تواند به او اقتدا نماید.
- [آیت الله علوی گرگانی] امامی را که عادل میدانسته، اگر شک کند به عدالت خود باقیاست یا نه، می‌تواند به او اقتدا نماید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] عدالت امام جماعت باید برای مأموم محرز باشد و با شک در اصل عدالت نمی توان به او اقتدا کرد و در صورتی که امامی را که عادل می دانسته، اگر شک کند به عدالت خود باقی است یا نه، می تواند به او اقتدا نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر کسی بگوید که میت وصیت کرده فلان مبلغ به من بدهند چنانچه دو مرد عادل گفته او را تصدیق کنند یا قسم بخورد و یک مرد عادل هم گفته او را تصدیق نماید یا یک مرد عادل و دو زن عادل یا چهار زن عادل به گفته او شهادت دهند باید مقداری را که می گوید به او بدهند و اگر یک زن عادل شهادت دهد باید یک چهارم چیزی را که مطالبه می کند به او بدهند و اگر دو زن عادل شهادت دهند نصف ان را و اگر سه زن عادل شهادت دهند سه چهارم ان را به او بدهند و نیز اگر دو مرد کافر کتابی که در دین خود عادل باشند گفته او را تصدیق کنند در صورتی که میت ناچار بوده است که وصیت کند و مرد و زن عادلی هم در موقع وصیت نبوده باید چیزی را که مطالبه می کند به او بدهند
- [آیت الله سبحانی] هرگاه بر اثر شیاع یا شهادت دو عادل یا یک عادل، ثابت شود که نقطه مورد نظر مسجد است، اعتکاف در آن جایز است.
- [آیت الله وحید خراسانی] امامی را که عادل می دانسته اگر شک کند که به عدالت خود باقی است یا نه می تواند به او اقتدا نماید
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] امامی را که عادل می دانسته؛ اگر شک کند که به عدالت خود باقی است یا نه؛ می تواند به او اقتدا نماید.