چطور می‌توان عدم مادیت خدا را اثبات کرد؟
چطور می‌توان عدم مادیت خدا را اثبات کرد؟ موجود مادی چیزی است که به نحوی قابل لمس و احساس باشد و جایی را پر کند؛ مانند خورشید، درخت، هوا، نور و... . خدا مادی نیست؛ چون ماده محدود است و هر چه بزرگ باشد، باز هم پایان‌پذیر است. وسعت عظیم‌ترین کهکشان‌ها، سرانجام انتهایی دارد و بزرگ‌تر از آن را هم می‌توان تصور کرد. اما خداوند محدود نیست؛ بلکه کمال مطلق و بی‌نهایت است؛ و گرنه در او نقص و احتیاج راه پیدا می‌کند.<BR/>  همچنین ماده مرکب است؛ یعنی، از ذرات، اجزا، عناصر و اتم‌هایی ترکیب شده است و این اجزا قابل تفکیک و تقسیم است و هر مرکب به اجزای آن و به این ترکیب نیازمند می‌باشد و هر جزئی، از دیگر اجزاء بر کنار است. اما در خداوند این نیازمندی و غفلت راه ندارد؛ چون وی احاطه، علم و حضور مطلق است.<BR/>  همچنین ماده قابل تغییر است؛ زیرا همه گیاهان، جانوران، حتی خورشید، دریاها و کوه‌ها دائماً در حال دگرگونی‌اند. جانوران و گیاهان، دوران رشد و فرسودگی و پژمردگی دارند. خورشید همیشه در اثر احتراق‌ها و انفجارهای عظیم، از وزنش کاسته می‌شود. کوه‌ها تحت تأثیر عوامل جوّی و فیزیکی تابش آفتاب، سیل، زلزلزله، سرما و ... قرار دارند. اما در خداوند سبحان دگرگونی راه ندارد؛ چون نه خدا کمبودی دارد تا رو به رشد رود و نه گذشت روزگار و آمدن حوادث، در او تأثیر می‌گذارد تا خدا را ضعیف و فرسوده کند. اصولاً عوامل بیرون از ذات - که همه یکسره مخلوق خدا هستند - در او تأثیر ندارند. در غیر این صورت او محکوم و متأثر از غیر خود بود و این با حاکمیت مطلق پروردگار سازگار نیست.1<BR/><BR/>1 نگا: محمدجواد باهنر، معارف اسلامی، صص 16 - 18.
عنوان سوال:

چطور می‌توان عدم مادیت خدا را اثبات کرد؟


پاسخ:

چطور می‌توان عدم مادیت خدا را اثبات کرد؟

موجود مادی چیزی است که به نحوی قابل لمس و احساس باشد و جایی را پر کند؛ مانند خورشید، درخت، هوا، نور و... . خدا مادی نیست؛ چون ماده محدود است و هر چه بزرگ باشد، باز هم پایان‌پذیر است. وسعت عظیم‌ترین کهکشان‌ها، سرانجام انتهایی دارد و بزرگ‌تر از آن را هم می‌توان تصور کرد. اما خداوند محدود نیست؛ بلکه کمال مطلق و بی‌نهایت است؛ و گرنه در او نقص و احتیاج راه پیدا می‌کند.<BR/>  همچنین ماده مرکب است؛ یعنی، از ذرات، اجزا، عناصر و اتم‌هایی ترکیب شده است و این اجزا قابل تفکیک و تقسیم است و هر مرکب به اجزای آن و به این ترکیب نیازمند می‌باشد و هر جزئی، از دیگر اجزاء بر کنار است. اما در خداوند این نیازمندی و غفلت راه ندارد؛ چون وی احاطه، علم و حضور مطلق است.<BR/>  همچنین ماده قابل تغییر است؛ زیرا همه گیاهان، جانوران، حتی خورشید، دریاها و کوه‌ها دائماً در حال دگرگونی‌اند. جانوران و گیاهان، دوران رشد و فرسودگی و پژمردگی دارند. خورشید همیشه در اثر احتراق‌ها و انفجارهای عظیم، از وزنش کاسته می‌شود. کوه‌ها تحت تأثیر عوامل جوّی و فیزیکی تابش آفتاب، سیل، زلزلزله، سرما و ... قرار دارند. اما در خداوند سبحان دگرگونی راه ندارد؛ چون نه خدا کمبودی دارد تا رو به رشد رود و نه گذشت روزگار و آمدن حوادث، در او تأثیر می‌گذارد تا خدا را ضعیف و فرسوده کند. اصولاً عوامل بیرون از ذات - که همه یکسره مخلوق خدا هستند - در او تأثیر ندارند. در غیر این صورت او محکوم و متأثر از غیر خود بود و این با حاکمیت مطلق پروردگار سازگار نیست.1<BR/><BR/>1 نگا: محمدجواد باهنر، معارف اسلامی، صص 16 - 18.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین