خلقت انسان
خلقت انسان از خاک است که اولین موجود -حضرت آدم- با آن ساخته شده هست، و خلقت انسان‌هایی از نسل او به وسیله نطفه؛ که در ذیل به این موضوع پرداخته می‌شود.
آغاز خلقت از چه زمانی بوده و آیا خدا یک باره تصمیم به خلقت انسان گرفت؟
آغاز خلقت از چه زمانی بوده و آیا خدا یک باره تصمیم به خلقت انسان گرفت؟ بر اساس نظریه برخی فلاسفه مانند ملاصدرا حدوث جهان ذاتی است، نه زمانی؛ یعنی، جهان واجب‌الوجود بالذات نیست و از همین رو نیازمند آفریننده است؛ لیکن لازمه مخلوق بودن هستی، آفرینش در زمان و مسبوق بودن به عدم زمانی نیست؛ زیرازمان از لوازم ماده است و پیش از خلقت ماده، زمانی نبوده است تا برای جهان آغازی در زمان فرض کنیم و سپس سؤال کنیم که خداوند در چه زمانی جهان را آفریده است. از طرف دیگر نحوه اراده الهی مانند ما نیست که در لحظه ای چیزی اراده کند و لحظه ای دیگر جزء دیگر. خداوند به یک اراده نخستین همه هستی از جمله انسان را با همه لوازم و قوانین آن آفریده است. البته این کار نافی تدریجی بودن نظام خلقت از جمله تدریجی بودن جهان خلقت انسان نیست، بلکه با همان اراده نخست امور دفعی و تدریجی هر کدام به وجه مناسب خود تقدیر شده اند و حتی اموری که میلیاردها سال دیگر رخ می دهد همه پیامدهای همان اراده نخسیتن اند چنان که قرآن می فرماید: (و ما امرنا اله واحده کلمح بالبصر؛ امر ما یکی بیش نیست، هم چون چشم برهم زدنی).
آغاز خلقت از چه زمانی بوده و آیا خدا یک باره تصمیم به خلقت انسان گرفت؟ بر اساس نظریه برخی فلاسفه مانند ملاصدرا حدوث جهان ذاتی است، نه زمانی؛ یعنی، جهان واجب‌الوجود بالذات نیست و از همین رو نیازمند آفریننده است؛ لیکن لازمه مخلوق بودن هستی، آفرینش در زمان و مسبوق بودن به عدم زمانی نیست؛ زیرازمان از لوازم ماده است و پیش از خلقت ماده، زمانی نبوده است تا برای جهان آغازی در زمان فرض کنیم و سپس سؤال کنیم که خداوند در چه زمانی جهان را آفریده است. از طرف دیگر نحوه اراده الهی مانند ما نیست که در لحظه ای چیزی اراده کند و لحظه ای دیگر جزء دیگر. خداوند به یک اراده نخستین همه هستی از جمله انسان را با همه لوازم و قوانین آن آفریده است. البته این کار نافی تدریجی بودن نظام خلقت از جمله تدریجی بودن جهان خلقت انسان نیست، بلکه با همان اراده نخست امور دفعی و تدریجی هر کدام به وجه مناسب خود تقدیر شده اند و حتی اموری که میلیاردها سال دیگر رخ می دهد همه پیامدهای همان اراده نخسیتن اند چنان که قرآن می فرماید: (و ما امرنا اله واحده کلمح بالبصر؛ امر ما یکی بیش نیست، هم چون چشم برهم زدنی).
پاسخ:
آغاز خلقت از چه زمانی بوده و آیا خدا یک باره تصمیم به خلقت انسان گرفت؟
بر اساس نظریه برخی فلاسفه مانند ملاصدرا حدوث جهان ذاتی است، نه زمانی؛ یعنی، جهان واجب‌الوجود بالذات نیست و از همین رو نیازمند آفریننده است؛ لیکن لازمه مخلوق بودن هستی، آفرینش در زمان و مسبوق بودن به عدم زمانی نیست؛ زیرازمان از لوازم ماده است و پیش از خلقت ماده، زمانی نبوده است تا برای جهان آغازی در زمان فرض کنیم و سپس سؤال کنیم که خداوند در چه زمانی جهان را آفریده است. از طرف دیگر نحوه اراده الهی مانند ما نیست که در لحظه ای چیزی اراده کند و لحظه ای دیگر جزء دیگر. خداوند به یک اراده نخستین همه هستی از جمله انسان را با همه لوازم و قوانین آن آفریده است. البته این کار نافی تدریجی بودن نظام خلقت از جمله تدریجی بودن جهان خلقت انسان نیست، بلکه با همان اراده نخست امور دفعی و تدریجی هر کدام به وجه مناسب خود تقدیر شده اند و حتی اموری که میلیاردها سال دیگر رخ می دهد همه پیامدهای همان اراده نخسیتن اند چنان که قرآن می فرماید: (و ما امرنا اله واحده کلمح بالبصر؛ امر ما یکی بیش نیست، هم چون چشم برهم زدنی).
- [سایر] آغاز خلقت از چه زمانی بود؟ آیا خدا نیازی به خلقت انسان داشت؟
- [سایر] هدف از خلقت انسان چیست؟ آیا فقط عبادت خداوند است؟
- [سایر] هدف و مقصود خداوند از خلقت حضرت آدم (علیهالسّلام) و انسان چیست؟
- [سایر] امام زمان (عج) درباره هدف خلقت و هدایت انسان توسط خدا چه فرمودند؟
- [سایر] آیا خداوند انسان یا ماده را بدون واسطه خلق کرده است؟ نقش واسطه فیض در خلقت انسان چیست؟
- [سایر] اگر هدف از آفرینش انسان تکامل بوده چرا خداوند از آغاز انسان را در همه ابعاد , کامل نیافرید تا نیازی به پیمودن مراحل تکامل نبوده باشد ؟
- [سایر] اگر هدف از آفرینش انسان تکامل بوده چرا خداوند از آغاز انسان را در همه ابعاد , کامل نیافرید تا نیازی به پیمودن مراحل تکامل نبوده باشد ؟
- [سایر] هدف خلقت انسان چیست؟
- [سایر] هدف از خلقت چیست؟ ادله ی عقلی آن را بیان کنید. اگر هدف تکامل است، چرا خدا انسان را کامل نیافرید؟
- [سایر] هدف از خلقت انسان چیست؟
- [آیت الله بهجت] اگر انسان بدون اینکه تصمیم قلبی بر انجام یا ترک کاری داشته باشد قسم بخورد، مثلاً در مکالمات روزمره بگوید: (به خدا چنین شد یا چنین نشد)، اینگونه قسم موجب کفاره نیست، ولی اگر راست باشد مکروه است، و اگر دروغ باشد گناه است.
- [امام خمینی] نذر آن است که انسان ملتزم شود که کار خیری را برای خدا به جا آورد، یا کاری را که نکردن آن بهتر است برای خدا ترک نماید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] شرط هفتم آن است که وضو را به قصد قربت یعنی برای خدا انجام دهد، بنابر این اگر به قصد ریا و خودنمایی یا برای خنک شدن بدن و مانند آن بگیرد باطل است، ولی اگر تصمیم قطعی دارد که برای اطاعت فرمان خدا وضو بگیرد در ضمن می داند خنک هم می شود، ضرری ندارد.
- [آیت الله سبحانی] هرگاه پیش از آغاز کار یا در اثناء، سرمایه به کلی تلف شود مضاربه خود به خود فسخ می شود.
- [آیت الله اردبیلی] (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ) یعنی: (آغاز میکنم به نام خداوندی که در دنیا بر مؤمن و کافر و در آخرت بر مؤمن رحم مینماید.) (قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدٌ) یعنی: (بگو ای محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم که خداوند، یگانه است.) (اَللّهُ الصَّمَدُ) یعنی: (خدا از تمام موجودات بینیاز است و همه به او نیازمندند.) (لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ) یعنی: (فرزند ندارد و فرزند کسی نیست.) (وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أحَدٌ) یعنی: (و هیچ کس مثل او نیست.)
- [آیت الله نوری همدانی] لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد ، بلکه اگر خون بسته ای هم از رحم زن خارج شود و خود زن بداند ، یا چهار نفر قابله بگویند که اگر در رحم می ماند انسان می شد ، خونی که تا ده روز ببیند خون نفاس است .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد، بلکه اگر خون بسته ای هم از رحم خارج شود و خود زن بداند، یا چهار نفر قابله بگویند، که اگر در رحم می ماند انسان می شد، خونی که تا ده روز ببیند خون نفاس است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد، بلکه اگر خون بسته ای هم از رحم زن خارج شود و خود زن بداند، یا چهار نفر قابله بگویند که اگر در رحم می ماند انسان می شد، خونی که تا ده روز همراه آن می بیند خون نفاس است.
- [آیت الله بروجردی] لازم نیست که خلقت بچّه تمام باشد، بلکه اگر خون بستهای هم از رحمِ زن خارج شود و خودِ زن بداند، یا چهار نفر قابله بگویند که اگر در رحم میماند انسان میشد، خونی که تا ده روز ببیند خون نفاس است.
- [آیت الله علوی گرگانی] لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد، بلکه اگر خون بستهای هم از رحم زن خارج شود وخود زن بداند، یا چهار نفر قابله بگویند، که اگر در رحم میماند انسان میشد، خونی که تا ده روز میبیند خون نفاس است.