نظر اسلام در مورد موضوع ازدواج فرزندان حضرت آدم و ابوالبشر را به طور قطعی و نظر نهایی اعلام بفرمایید و همچنین بگویید به چه صورتی و از چه طریقی انجام گرفته و کتاب معرفی نکنید؟
ازدواج با محارم حرام است اما در باره تکثیر نسل بشر پس از حضرت آدم در میان دانشمندان اسلامی دو نظر وجود دارد و هر کدام برای خود دلایلی از قرآن و روایات ذکر کرده‌اند. اینک ما دو نظر را به طور اجمال نقل می‌کنیم:
1- در آن زمان هنوز قانون تحریم ازدواج خواهر و برادر از طرف خداوند قرار داده نشده بود و چون راهی برای بقای نسل بشر غیر از این راه نبوده، ازدواج آنان با یکدیگر صورت گرفته است.
ازدواج با محارم حرام است اما در باره تکثیر نسل بشر پس از حضرت آدم در میان دانشمندان اسلامی دو نظر وجود دارد و هر کدام برای خود دلایلی از قرآن و روایات ذکر کرده‌اند. اینک ما دو نظر را به طور اجمال نقل می‌کنیم:
1- در آن زمان هنوز قانون تحریم ازدواج خواهر و برادر از طرف خداوند قرار داده نشده بود و چون راهی برای بقای نسل بشر غیر از این راه نبوده، ازدواج آنان با یکدیگر صورت گرفته است. ناگفته پیدا است که دستگاه قانون گذاری از آن خداست: (ان الحکم الاللّه ؛ هر گونه حکم راجع به خداست)، (سوره یوسف ، آیه 40). چه اشکال دارد که به طور موقت و از راه ضرورت، برای عده‌ای این گونه ازدواج در آن زمان بلا مانع و مباح باشد و برای دیگران عموما تحریم ابدی شود؟ طرفداران این نظریه از ظواهر قرآن برای خود دلیل می‌آورند که خداوند عالم در (سوره نساء ، آیه 1) چنین می‌فرماید: (وبث منهما رجالاً کثیرا و نساءا ؛ از آن دو (آدم و حوا) مردان و زنان فراوانی در روی زمین منتشر ساخت). ظاهر این آیه می‌گوید که نسل بشر فقط به وسیله این دو تن به وجود آمده است، و اگر غیر از این دو در بقای نسل او دخالت داشتند، باید بفرماید (وبث منهما و من غیرهما به وسیله این دو و غیر آنان... ). افزون بر آن مرحوم طبرسی حدیثی از امام سجاد (ع) چنین نقل می‌کند که آن حضرت در ضمن گفتاری که به مردی قریشی بیان داشت جریان ازدواج هابیل را با بلوزا خواهر همزاد (دوقلو) قابیل همچنین ازدواج قابیل را با قلیما خواهر همزاد هابیل شرح می‌داد به او فرمود: این مطلب را انکار مکن چه آنکه روش الهی بر این جاری شده است مگر نه این است که خداوند زوجه آدم را از خود او آفرید و سپس برای او حلالش کرد... علامه طباطبایی در توجیه این نظریه می‌فرماید: حکم ازدواج، یک حکم تشریعی و تابع مصالح و مفاسد است و حکم تکوینی نیست که قابل تغییر نباشد. از این‌رو ممکن است که در ابتدای خلقت به خاطر ضرورت بقای نسل در جامعه محدود آن روز که فقط دو برادر و دو خواهر بودند، از جانب خدا حلال گردد و بعد که ضرورت برطرف شد حکم حرمت بیاید به جهت این که ادامه جواز ازدواج با توجه به گسترش نسل و ازدیاد برادران و خواهران موجب اشاعه فحشاء و از بین رفتن غریزه عفت شود. افزون بر این نمی‌توان گفت فطرت با این ازدواج مخالف است زیرا متمایل نبودن طبع نه از آن جهت است که از آن تنفر دارد بلکه به جهت آن است که این را موجب اشاعه فحشاء و اعمال زشت و از بین رفتن غریزه عفت می‌داند شاهد بر این مطلب این که، ازدواج خواهر و برادر برای مدتی طولانی در بین مجوس شایع بوده است. برای آگاهی بیشتر ر. ک: ترجمه تفسیر المیزان، ج 4، ص 239 - ج 16 ص 399 .
2- نظر دیگر آن است که چون ازدواج فرزندان آدم با یکدیگر ممکن نبود؛ زیرا ازدواج با محارم یک عمل قبیح و زشت است، فرزندان آدم با دخترانی از نژاد و نسل دیگر که در روی زمین بودند ازدواج کردند. بعدا که فرزندان آنها با هم پسر عمو شدند، زناشویی میان خود آنان صورت پذیرفت زیرا نسل آدم نخستین انسان روی زمین نبوده بلکه پیش از آن نیز انسان‌هایی در زمین زندگی داشته‌اند. حاصل این که ممکن است گفته شود: پسران آدم، با بقایای انسان‌های پیشین - که قبل از خلقت آدم و حوا در روی زمین زندگی می‌کردند - ازدواج کردند و از گفت‌وگوی خدا با فرشتگان درباره آفرینش آدم در روی زمین، استفاده می‌شود که قبل از آدم و حوا انسان‌هایی در روی زمین زندگی می‌کردند.
در رابطه با دو دیدگاه فوق ارایه نظر قاطع و یقینی دشوار است لیکن نظر علامه طباطبایی با ظاهر آیه قرآن سازگارتر می نماید.
