در پی حمایت های زیاد وفراوان اهل سنت از معاویه این مطلب را آوردم
سؤال:
آیا لعن کردن خلفا و اصحاب جایز است ؟
( ادامه )
لعن و سبّ أمیر المؤمنین علیه السلام
یکی از ظلمهای بزرگی که در حق مولا أمیر مؤمنان حضرت علی ( ع ) روا داشته‌اند ، دشنامها وبدگوئیهای فراوان در باره آن حضرت است . و بنیانگذار این روش زشت و ضدّ دینی و اخلاقی کسی نیست جز معاویة بن أبی سفیان که مفتخر به خال المؤمنین است که عده‌ای جاهل و یا معاند ، از اعمال و کردار او با عظمت یاد می‌کنند .
او کسی است که در پایان نمازهایش چه جمعه و غیر جمعه و بر بالای منبر هنگام سخنرانی از علی ( ع ) به زشتی یاد میکند و حتّی فرمانی هم برای دیگر سخنرانان در دور افتاده‌ترین شهرها صادر میکند تا به شایسته‌ترین بنده خدا فحش و ناسزا بگویند .
حَمَوی از دانشمندان اهل سنّت می‌گوید : علیّ بن أبی طالب در منابر شرق و غرب کشور اسلامی سبّ و لعن میشد حتّی در دو شهر مقدّس ، یکی محلّ ولادت او ، و دیگری محلّ هجرت و همراهی او با پیامبر یعنی شهر مدینه ، در منبرها بر او نفرین و به بدی یاد می‌کردند معجم البلدان : 3 / 191 ، و5 / 38 . .
زمخشری و سیوطی دو تن از بزرگان و دانشمندان سنّی مذهب می‌گویند : در دوران بنو امیّه بر بالای بیش از هزار منبر علی را لعنت می‌کردند ، و پایه گذار این سنّت ، شخص معاویه بود ربیع الأبرار زمخشری : 2 / 186 ، النصاع الکافیة لمحمد بن عقیل : 79 ، عن السیوطی ، النص والاجتهاد : 496 . .
چرا این همه نا سزا؟!
و اکنون این سؤال که ریشه در اعماق دردهای روحی و روانی هر مسلمان با غیرت دارد مطرح می‌شود که :
مگر علیّ بن أبی طالب ( ع ) از أصحاب و یاران رسول خد ( ص ) نبود؟
مگر آن حضرت از خلفا و جانشینان پیامبر خدا شمرده نمی‌شد؟
مگر داماد پیامبر گرامی ( ص ) و همسر پاره تن آن حضرت نبود؟
مگر او - نستجیر باللّه - مسلمان نبود؟ مگر نه این است که رسول گرامی فرمود : هر گونه ناسزا گفتن به مسلمان موجب فسق است : (سباب المسلم فسوق ) صحیح بخاری : 171 ح 48 ، کتاب الایمان - باب خوف المؤمن من أن یحبط عمله . صحیح مسلم : 1 / 58 ، باب قول النبی ( ص ) : (سباب المسلم فسوق ) . .
پس چرا سبّ و لعن علی ( ع ) جنبه شرعی و قانونی به خود می‌گیرد؟
معاویه چگونه حکومتی تشکیل داده که پایه‌های آن باید با سبّ علی ( ع ) استوار می‌گردد که بنا به نقل ابن عساکر ، مروان به امام زین العابدین ( ع ) گفت : هنگام محاصره عثمان ، کسی همانند علی ( ع ) از وی دفاع ننمود . حضرت فرمود : پس چرا این همه او را در بالای منابر ناسزا می‌گویید؟
مروان پاسخ داد : اساس حکومت ما ، استوار نمی‌گردد مگر با این ناسزاها .
(ما کان فی القوم أحد أدفع عن صاحبنا من صاحبکم یعنی علیا عن عثمان قال قلت فما لکم تسبونه علی المنبر قال لا یستقیم الأمر إلا بذلک تاریخ مدینة دمشق لابن عساکر : 42 / 438 ، الصواعق المحرقة ص 33 ، النصائح الکافیة ص 114 عن الدار قطنی ، شرح نهج البلاغة : 13 / 220 . .
چه اتفاقی در تاریخ اسلام می‌افتد که وقتی عمر بن عبد العزیز تصمیم می‌گیرد از لعن علی ( ع ) جلوگیری کند ، مردم از گوشه و کنار مسجد فریاد بر می‌آورند (ترکت السنّة ، ترکت السنّة ) هان ، سنت پیامبرا را ترک کردی!! قال ابن عقیل : إنّ عمر بن عبد العزیز لما ترک تلک البدعة المنکرة ، وهی التطاول علی مقام أمیر المؤمنین علی علیه السلام فی خطبة الجمعة أرتج المسجد بصیاح من فیه بعمر بن عبد العزیز ترکت السنة ترکت السنة . العتب الجمیل ص 74 - 75 ، النصایح الکافیة : 116 تهنئة الصدیق المحبوب لحسن بن علی السقاف : 59 ، ط . دار الإمام النووی - عمان - الأردن ، شرح نهج البلاغه لابن أبی الحدید : 13 / 222 .
