«کوثر» به معنای خیر کثیر و فراوان می‌باشد و مصادیق فراوانی برای آن ذکر شده است؛ مانند: حوض و نهر کوثر، شفاعت، نبوّت، حکمت، علم، نسل کثیر، و ذُرّیه فراوان.
کوثر دارای دو مصداق یکی دنیایی (فاطمه زهرا علیها السلام) و دیگری اُخروی (حوض کوثر) است.
با توجه به روایات؛ حوض کوثر، منبع آبی گوارا در بهشت است که بسیار وسیع بوده و بهشتیان پس از پشت سر نهادن سکرات حشر و مواقف قیامت و بلافاصله پس از ورود به بهشت بر آن وارد می‌شوند و کام عطشان خویش را از آن سیراب می‌نمایند. از این حوض، دو نهر جاری گشته و در بهشت جریان می‌یابد و منبع آن پایه عرش الهی است.
حوض کوثر، حوض مخصوص نبی اکرم(ص) است و ساقی آن امام علی و دیگر امامان معصوم (ع) می‌باشند و سایر انبیا نیز برای پیروان خود حوض مخصوصی دارند، ولی به وسعت و برکت حوض پیامبر اسلام(ص) نیستند.
