چه کسانی وارد بهشت می‌‌شوند؟

از بررسی آیات متعدد قرآن کریم فهمیده می شود که بهشت، وعده حتمی خداست و نصیب کسانی می شود که "متقی"، "مؤمن " و مطیع کامل همه فرامین خدا و رسول (ص) باشند. چنین کسی سعید و خوشبخت واقعی است و در زمره رستگاران خواهد بود.   با بررسی دستورات خدا و حضرت رسول اکرم (ص) در می یابیم که از جمله فرامین ایشان، لزوم اطاعت از ولی امر، شناخت امام و ادای حق اهل بیت (ع) است. بی تردید آنانی که اعتقاد قلبی، زبانی و اطاعت عملی از خدا، رسول (ص)، قرآن و اهل البیت (ع) ندارند، مؤمن واقعی نیستند و این لطف و وعده خدا شامل آنان نمی شود؛ زیرا قرآن می فرماید:   "ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات لهم جنات تجری من تحتها الانهار".[i] در واقع بهشت یا جهنم، انعکاس همان عقیده و عملی است که با آن در دنیا زیست نموده ایم. به تعبیر قرآن:   "ان احسنتم احسنتم لانفسکم و ان أساتم فلها"؛ اگر خوبی کنید به خود خوبی کرده اید و اگر بدی نمایید، باز به خود بدی کرده اید.   لزوم تبعیت کامل از امام و اهل بیت (ع) فراتر از ادعای محبت آنان است و چیزی نیست که فقط شیعه آن را بیان کرده باشد. راز این که ورود به بهشت در گرو معرفت امام است، ریشه در شناخت مفاهیمی کلیدی از قبیل: معنای امام، وجوب اطاعت از امام، ضرورت وجود امام، نیاز به امام در شناخت سعادت و ... دارد.   به طور خلاصه هر کسی که حقیقت به او نرسیده باشد و او نیز در جست و جوی حقیقت کوتاهی نکرده و مقصر نباشد، مستحق دوزخ نیست؛ زیرا دوزخ جایگاه گنه کاران است، نه کسانی که حق و حقیقت را نشناخته و به آن نرسیده اند.     [i] بروج، 11.