آب چشمه، آبی که از زمین به طور طبیعی میجوشد و محل جوشش آن را چشمه میگویند. احکام چشمه و آب چشمه، در موضوعات مرتبط با طهارت، صلاة و احیاء موات، در کتابهای فقهی آمده است.
اب جاری
به آب روان جوشيده از زمین مانند آب چشمه و قنات آب جاری گفته میشود. آب جاری از اقسام آب مطلق است که در باب طهارت از آن بحث و در بابهای ديگر مانند زکات و خمس نيز از احکام آن به مناسبت سخن گفته شده است.
چشمه
چشمه محلّ جوشش آب از زمین به طور طبیعی است و آب چشمهای که جریان دارد، آب جاری به شمار میرود و احکام خاص آن را دارد از احکام چشمه در بابهای طهارت، صلات و احیاء موات سخن گفتهاند.
زمین
زمین جایی است که همه موجودات زنده روی آن زندگی می کنند.
جاری
آب جاری به آب روانِ جوشیده از زمین، مانند آب چشمه و قنات گفته میشود که یکی از پاککنندههای نجاسات است. از احکام این آب در باب طهارت و زکات سخن گفته شده است.
ابی
آبی صفت منسوب به شهر آبه (آوه) است و ممکن است به یکی از افراد زیر اشاره کند:
اب
آب، تنها مایعی که در احکام اسلامی جزو پاک کنندههای نجاست است. وضو و غسل نیز فقط با آب صحیح است، چنانکه بعضی از اشیاء متنجس نیز فقط با آب پاک میشوند.