اگر زنی کسی را وکیل کند که مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر همان کس را وکیل کند که زن را طلاق دهد چنانچه مثلا اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وکیل صیغه طلاق را این طور می خواند عن موکلتی فاطمه بذلت مهرها لموکلی محمد لیخلعها علیه پس از ان بدون ان که بنابر احتیاط موالات عرفا به هم بخورد می گوید زوجه موکلی خلعتها علی ما بذلت و اگر زنی کسی را وکیل کند که غیر از مهر چیز دیگری را به شوهر او ببخشد که او را طلاق دهد وکیل باید به جای کلمه مهرها ان چیز را بگوید مثلا اگر صد تومان داده باشد باید بگوید بذلت مایه تومان