خوردن
يکي از موضوعاتي که در فقه از احکام آن صحبت شده ،خوردن مي باشد.
انسان نمی‌تواند برای ضعف روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او به قدریست که معمولاً نمی‌شود آن را تحمّل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
عنوان مسئله:
انسان نمی‌تواند برای ضعف روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او به قدریست که معمولاً نمی‌شود آن را تحمّل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- جواز افطار در شیخ و شیخه به نحو عزیمت است، یا رخصت؟ اگر تحمّل مشقّت کنند و روزه بگیرند روزه آنها صحیح است یا خیر؟
- خوردن، یا آشامیدن سهوی در روزه واجبی و ندبی صوم را باطل میکند یا خیر؟
- نیّت قطع یا قاطع را که مفطر روزه میدانید، اگر به عذر هم نیّت قطع قاطع کند روزه باطل میشود یا خیر؟ مثل آن که شخصِ روزهدار دلش درد میگیرد قصد میکند برود خانه آب داغی درست کند بخورد دردِ دلش ساکت شود، وقتی که میرود خانه بدون خوردن آبِ گرم، دلش خوب میشود، آیا در این صورت با این قصد روزه باطل میشود یاخیر؟
- در دَوَران آن که به جهت مرض یا ضعف فوق العاده، شخص تلقیح و تزریق ورید و عضله نماید تا روزه بگیرد و یا آن که ترک تلقیح کند و روزه را افطار کند، کدام مُقَدَّم و رجحان دارد؟ و هکذا عادی به تریاک، اگر دو سه نفس نکشد نتواند روزه بگیرد و از حالت طبیعی خارج میشود تکلیف او چیست؟
- خوردن و آشامیدن سهوی در هر روزهای مضّر نیست، یا مختص به روزه معیّن مثل صوم رمضان و نذر معیّن است؟
- شخصی در ماه رمضان نیّت روزه ندارد و بنا ندارد روزه بگیرد و در روز قبل از خوردن و آشامیدن عمل حرامی مثل زنا یا استمناء مرتکب شود، آیا در این صورت نیز باید کفّاره جمع بدهد، یا چون بنای روزه گرفتن نداشته، کفّاره ندارد؟
- زنی که در اثر ضعف، قدرت گرفتن روزه را ندارد و باید کفّاره بدهد، میتواند کفّاره خود را به شوهر خود که فقیر است بدهد؟ و در صورتی که بتواند، پس از گرفتن اگر آن کفّاره را به خرج همان زن برساند جایز است یا خیر؟
- زنی در ماه رمضان حامله بوده و چند ماه بعد از رمضان وضع حملش شده و در ماه رمضان به جهت ضعف بنیه و داشتن بار حمل، روزه گرفتن برای خود و طفلش ضرر داشته و نیز بعد از وضع حمل به واسطه شیر دادن به طفل خود و ضعف بنیه قضای روزه رمضان بر او ضرر داشته و تا رمضان دیگر این دو عذر از او برطرف نشده و چند سال بدین منوال بر او گذشته و اصلاً هیچ وقت در بین این چند سال فترت و فرجه از این دو عذر برای او حاصل نشده. آیا بعد از چند سال که عذر او بر طرف شد، قضای روزههای سالهای گذشته - مثلِ مریض در تمام سال - از او ساقط است یا خیر؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] آیا برای روزه گرفتن می توان تا پایان اذان صبح سحری خورد؟ آیا شخصی که می داند، اگر سحری نخورد ممکن است به علت ضعف و یا طولانی بودن روز نتواند روزه بگیرد، می تواند تا پایان اذان غذا بخورد؟
- [سایر] دختری که به حد بلوغ رسیده، ولی به واسطه ضعف بنیه، نمی‌تواند روزه بگیرد و قضای آن را تا دو سه سال به جا آورد، تکلیف او چیست؟
- [سایر] اگر انسان بر اثر فراموشی در حال روزه چیزی بخورد یا بیاشامد حکم آن چیست؟
- [آیت الله سیستانی] اگر انسان بر اثر فراموشی در روزه مستحبی چیزی بخورد یا بیاشامد حکم آن چیست ؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] در صورتی که روزه دار بخواهد پیش از ظهر مسافرت کند، آیا می تواند در خانه خود صبحانه بخورد؟ در صورت خوردن صبحانه، باید کفّاره بدهد؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] اینجانب دارای فرزند 13 ماهه هستم که علاوه بر خوردن غذا ، از شیر مادر نیز استفاده می کند و همسر بنده به علت شیر دادن، ضعف می کرده است و چند روزی را روزه نگرفته، وظیفه ایشان چیست؟
- [سایر] کم خوردن غذا به طوری که موجب ضعف شود، چه حکمی دارد؟ آیا کم غذا خوردن می تواند راه رسیدن به مدارج علمی و معنوی باشد؟
- [سایر] روزه داری می باشد که روزه برای او ضرر ندارد ولکن حرجی می باشد واگر روزه بگیرد هر روز قبل غروب به جهت حرج باید چیزی تناول کند و این سبب ضعف بدن او می شود ولی این شخص می تواند یک روز درمیان روزه بگیرد ولی اگر هر روز روزه بگیرد هر روز مجبور به خوردن می شود وظیفه چیست؟
- [سایر] روزه داری می باشد که روزه برای او ضرر ندارد و لکن حرجی می باشد واگر روزه بگیرد هر روز قبل غروب به جهت حرج باید چیزی تناول کند و این سبب ضعف بدن او می شود ولی این شخص می تواند یک روز درمیان روزه بگیرد ولی اگر هر روز روزه بگیرد هر روز مجبور به خوردن می شود وظیفه چیست؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر شخصی در شب ماه رمضان غذایی بخورد که میداند در روز قیّ میکند ولکن در روز قیّ نکند، آیا روزه او اشکال دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر انسان مرضی دارد که زیاد تشنه میشود و نمی‌تواند تشنگی را تحمّل کند، یا برای او مشقّت دارد، روزه بر او واجب نیست؛ ولی در صورت دوم باید برای هر روز یک مد گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد و احتیاط مستحب آن است که بیشتر از مقداری که ناچار است آب نیاشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد، باید روزههایی را که نگرفته قضا نماید.
- اگر یکی از شکهای باطل برای انسان پیش آید، نمی‌تواند نماز را به هم بزند، بلکه باید به قدری فکر کند که صورت نماز به هم بخورد، یا از پیدا شدن یقین یا گمان ناامید شود.
- باید بچه در بین یک شبانه روز غذا یا شیر کس دیگر را نخورد، ولی اگر کمی غذا بخورد که نگویند در بین، غذا خورده اشکال ندارد و نیز باید پانزده مرتبه را از شیر یک زن بخورد و در بین پانزده مرتبه شیر کس دیگر را نخورد و در هر دفعه بدون فاصله شیر بخورد، ولی اگر در بین شیر خوردن نفس تازه کند، یا کمی صبر کند که از زمان اولی که پستان در دهان میگیرد تا وقتی سیر میشود یک دفعه حساب شود، اشکال ندارد.
- کسی که قسم میخورد، اگر حرف او راست باشد قسم خوردن او مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ می‌باشد، ولی اگر برای این که خودش یا مسلمان دیگری را از شر ظالمی نجات دهد، قسم دروغ بخورد اشکال ندارد، بلکه گاهی واجب میشود؛ اما اگر بتواند توریه کند یعنی موقع قسم خوردن طوری نیت کند که دروغ نشود، بنا بر احتیاط واجب باید توریه نماید، مثلاً اگر ظالمی بخواهد کسی را اذّیت کند و از انسان بپرسد که او را ندیدهای و انسان یک ساعت قبل او را دیده باشد، احتیاط آن است که بگوید او را ندیدهام و قصد کند که از پنج دقیقه پیش ندیدهام.
- خوردن ملخی که بال در نیاورده و نمی‌تواند پرواز کند، حرام است.
- خوردن خاک حرام است، ولی خوردن کمی از تربت حضرت سیدالشهداء عَلَیْهِ السَّلَام برای شفا و خوردن گلِ داغستان و گِل ارمنی برای معالجه اشکال ندارد.
- اگر در شب چیزی بخورد که میداند به واسطهی خوردن آن، در روز بیاختیار قی میکند، احتیاط واجب آن است که روزهی آن روز را قضا نماید.
- انسان نمی‌تواند نصف صاع را از یک جنس مثلاً گندم و نصف دیگر آن را از جنس دیگر مثلاً جو بدهد و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد اشکال دارد.
- انسان نمی‌تواند نصف صاع را از یک جنس مثلاً گندم و نصف دیگر آن را از جنس دیگر مثلاً جو بدهد و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد اشکال دارد.
- اگر انسان شک کند که مغرب شده یا نه نمی‌تواند افطار کند، ولی اگر شک کند که صبح شده یا نه، پیش از تحقیق هم میتواند کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خوئی] انسان نمی‌تواند برای ضعف، روزه را بخورد ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولا نمی‌شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد. 2- جماع
- [آیت الله سیستانی] انسان نمی‌تواند برای ضعف روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او بهقدری است که معمولاً نمی‌شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد. ? جماع:
- [آیت الله اردبیلی] انسان نمی‌تواند برای ضعف، روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او به قدری باشد که نتواند آن را تحمّل کند، خوردن روزه اشکال ندارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] انسان نمی تواند بخاطر ضعف روزه اش را بخورد ولی اگر ضعف او بقدری است که معمولاً نمی شود آنرا تحمل کرد خوردن روزه اشکال ندارد. 3 جماع
- [آیت الله شبیری زنجانی] انسان نمی‌تواند برای ضعف، روزه خود را بخورد ولی اگر ضعف او به حدیست که معمولاً نمی‌شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد، بلی بعضی از اشخاص مانند پیرمردها و پیرزنان میتوانند به جهت مشقت روزه را بخورند.
- [آیت الله وحید خراسانی] انسان نمی تواند برای ضعف روزه را بخورد ولی اگر ضعف به قدری باشد که برای روزه دار عرفا قابل تحمل نباشد خوردن روزه اشکال ندارد
- [آیت الله مظاهری] انسان نمی‌تواند برای ضعف روزه را بخورد ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولاً نمی‌شود آن را تحمّل کرد خوردن روزه اشکال ندارد. 2 - رساندن غبار غلیظ به حلق:
- [آیت الله سبحانی] انسان نمی تواند برای ضعف، روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولاً نمی شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
- [آیت الله نوری همدانی] انسان نمی تواند برای ضعف ، روزه را بخورد ، ولی اگر ضعف او بقدری است که معمولاً نمی شود آن را تحمل کرد ، خوردن روزه اشکال ندارد . 2- جماع:
- [امام خمینی] انسان نمی تواند برای ضعف روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولا نمی شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.