خودداری
خودداری همان امتناع است. از آن در بابهای مختلفی نظیر طهارت، تجارت، شرکت، ودیعه، کفالت، نکاح، ظهار، ایلاء، لعان و قضاء سخن گفته‌اند.
اگر روزه‌دار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقّت نداشته باشد، باید خودداری نماید.
عنوان مسئله:
اگر روزه‌دار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقّت نداشته باشد، باید خودداری نماید.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- سیگار کشیدن برای شخص روزه‌دار چه حکمی دارد؟
- محتلم شدن روزه‌دار بعد از نماز صبح چه حکمی دارد؟
- محتلم شدن روزه‌دار بعد از نماز صبح چه حکمی دارد؟
- آیا احتمال ضرر، مجوّز خوردن روزه میشود یا این که اطمینان به ضرر لازم است؟ میزان در مقدار ضرر چیست؟
- آیا داخل کردن انگشت در حلق، برای شخص روزه‌دار جایز است؟
- اگر روزه‌دار، در ماه رمضان در بین روز بیهوش شود، آیا روزهاش صحیح است؟
- آیا تزریق خون به بدن شخص روزه‌دار یا گرفتن خون از او روزه را باطل میکند؟
- کسی در شب ماه رمضان چیزی میخورد که میداند موجب قی کردن در فردا میشود، روزهاش از جهت قضا و کفّاره چگونه است؟
- اگر روزه‌دار، دارو یا چیز دیگری را در بینی خود بریزد که از حلق او پایین برود، حکمش چیست؟
- در ماه مبارک رمضان اگر فرد روزه‌دار بعد از اذان صبح تا قبل از اذان ظهر جنب شود، چه حکمی دارد؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مظاهری] آیا احتمال ضرر برای روزه‌دار و خوف از ضرر احتمالی موجب ساقط شدن روزه از انسان میشود یا اینکه حتماً باید یقین کند؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر شخصی در شب ماه رمضان غذایی بخورد که میداند در روز قیّ میکند ولکن در روز قیّ نکند، آیا روزه او اشکال دارد؟
- [آیت الله سبحانی] اگر کسی عمداً قی کند روزه او باطل می شود ، حالا اگر پس از قی کردن امساک نکند و مفطری انجام دهد کفاره بر او تعلق می گیرد؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا خودداری ولیّ از قبول هبه و صلح غیر معوّض و موارد دیگری از همین قبیل که به نفع صغیر هستند، ضرر زدن به صغیر یا عدم رعایت مصلحت او محسوب می شود؟
- [آیت الله سیستانی] هرگاه روزه دار عمدا قی کند روزه اش باطل است ؟
- [سایر] اگر معتکف در روز به جهت حالت تهوع، قی کند، حکم اعتکافش چیست؟
- [آیت الله سیستانی] اگر روزه دار بتواند از قی کردن خود داری کند حکمش چیست ؟
- [آیت الله مظاهری] آیا روزه‌دار میتواند آدامس بجود؟
- [آیت الله خامنه ای] اگر روزه دار به جهت حالت تهوع، قی کند؛ روزه اش چه حکمی دارد؟
- [آیت الله مظاهری] شنیدن موسیقی برای روزه‌دار چه حکمی دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر روزه‌دار عمدا قی (استفراغ) کند اگرچه به واسطه بیماری و مانند آن ناچار به این عمل باشد روزه او باطل میشود، ولی اگر سهوا یا بیاختیار قی کند، اشکال ندارد.
- اگر روزه‌دار به قدری تشنه شود که بترسد از تشنگی بمیرد، واجب است به اندازهای که از مردن نجات پیدا کند آب بیاشامد، ولی روزه او باطل میشود و اگر ماه رمضان باشد، باید در بقیّه روز از بجا آوردن عملی که روزه را باطل میکند، خودداری نماید و نیز اگر بترسد که در اثر نخوردن آب، به او ضرر قابل توجهی برسد یا نخوردن آب برای او موجب مشقّتی باشد که قابل تحمّل نیست، میتواند به اندازه رفع ضرر و مشقّت آب بیاشامد و در هر صورت باید روزه آن روز را قضا نماید.
- خودداری کردن از دفع ادرار و مدفوع، مکروه است و اگر ضرر قابل توجهی داشته باشد، حرام است.
- هرگاه روزه‌دار بداند که اگر در حال روزه بخوابد محتلم میشود، یعنی در خواب منی از او بیرون میآید، اگر موجب حرج و مشقت نباشد، بنابر احتیاط نباید بخوابد.
- اگر حشرهای در گلوی روزه‌دار برود، چنانچه به قدری پایین رود که دیگر به فرو بردن آن، خوردن نگویند، اگرچه آن را فرو برد، روزه او صحیح است هر چند بنابر احتیاط در صورت امکان باید آن را خارج کند، مگر آن که خارج کردن آن باعث قی کردن شود که در این صورت نباید قی کند و اگر به این مقدار پایین نرود، باید آن را بیرون آورد، اگرچه موجب شود که قی کند و روزه او باطل شود که در این صورت باید آن را قضا کند و چنانچه فرو ببرد روزه او باطل میشود و علاوه بر قضای روزه، بنابر احتیاط واجب باید کفّاره جمع بدهد.
- کسی که ادرار یا مدفوع از او خارج میشود، در صورتی که ممکن باشد و مشقّت و زحمت و خوفِ ضرر نداشته باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن آن جلوگیری نماید و در صورتی که برای او مشقّت نداشته باشد، باید خود را معالجه نماید اگر چه خرج داشته باشد.
- اگر نتوان روی زخم را باز کرد ولی زخم و چیزی که روی آن گذاشته شده پاک باشد و رساندن آب به زخم ممکن باشد و ضرر، زحمت و مشقّت نیز نداشته باشد، باید آب را به روی زخم برساند و اگر زخم یا چیزی که روی آن گذاشته شده نجس باشد، چنانچه آب کشیدن آن و رساندن آب به روی زخم بدون زحمت و مشقّت ممکن باشد، باید آن را آب بکشد و هنگام وضو آب را به زخم برساند.
- احتیاط واجب آن است که روزه‌دار از استعمال آمپول دارویی و آمپولی که به جای غذا به کار میرود، خودداری کند؛ ولی تزریق آمپولی که عضوی را بیحس میکند و آمپولی که مانند برخی واکسنها زیر پوست تزریق میشود، اشکال ندارد؛ بنابر این اگر انسان بیماریی داشته باشد که روزه برای او ضرر نداشته ولی به آمپول دارویی نیاز داشته باشد و ناچار باشد آن را در روز تزریق کند، باید پس از تزریق آمپول، روزه آن روز را بگیرد و بنابر احتیاط واجب قضای آن را نیز بجا آورد.
- اگر چیزی به زور در گلوی روزه‌دار بریزند به صورتی که در فرو رفتن آن اختیار نداشته باشد یا سر او را به زور در آب فرو برند، روزه او باطل نمیشود، ولی اگر او را مجبور کنند که روزه خود را باطل کند، مثلاً به او بگویند: (اگر غذا نخوری ضرر مالی یا جانی به تو میزنیم) و خود او برای جلوگیری از ضرر چیزی بخورد، روزه او باطل میشود.
- اگر بعد از داخل شدن وقت نماز، وضو داشته باشد و بداند که اگر وضوی خود را باطل کند، نمیتواند وضو بگیرد یا آب پیدا نمیکند، چنانچه بتواند بدون ضرر و مشقّت وضوی خود را نگهدارد، نباید آن را مگر با جِماع به تفصیلی که در مسأله 412 گذشت باطل کند.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] اگر روزه‌دار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد، باید خودداری نماید.
- [آیت الله خوئی] اگر روزه‌دار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد، باید خودداری نماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر مقدمات قی کردن برای روزه‌دار، بیاختیار حاصل شود لازم نیست از قی کردن خودداری کند ولی چنانچه برای او ضرر یا مشقّت شدید نداشته باشد، بنا بر احتیاط مستحب از آن خودداری کند.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر روزه دار بتواند از قی کردن خودداری کند چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد باید خودداری نماید
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر روزه دار بتواند از قی کردن خودداری کند؛ چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد؛ باید خودداری نماید.
- [امام خمینی] اگر روزه دار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد، باید خودداری نماید.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر روزه دار بتواند از قی کردن خودداری کند چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد، باید خودداری نماید.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر روزه‌دار بتواند از قیکردن خودداری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد، باید خودداری نماید.
- [آیت الله بروجردی] اگر روزه‌دار بتواند از قی کردن خود داری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقّت نداشته باشد، باید خود داری نماید.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر روزه دار بتواند از قی کردن خود داری کند ، چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد ، باید خودداری نماید .