زمین
زمین جایی است که همه موجودات زنده روی آن زندگی می کنند.
چوب یا چیز دیگری را که برای معیّن کردن ظهر به زمین فرو می‌برند شاخص گویند.
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] شخصی در کانادا زندگی می کند، و با این که از قطب شمال فاصله زیادی دارد، امّا در زمستان، هنگام ظهر، که سایه ی شاخص به کوتاه ترین طول خود می رسد باز هم طولش نسبتاً بلند است و بیش از طول خود شاخص است. در نتیجه در هیچ زمانی از روز سایه ی شاخص به دو هفتم یا چهار هفتم یا خود طول شاخص نمی رسد. با این فرض، هنگام فضیلت نوافل عصر و خود نماز عصر را چگونه تعیین کند؟
- [آیت الله بروجردی] زیدی مرحوم شده وارث او منحصر به دو پسر عمو و دو پسر خاله میباشد، معین فرمایید چگونه ارث می‌برند؟
- [سایر] آیا روایتی به این مضمون داریم که حضرت جبرئیل(ع) چند بار به زمین میآیند و هر بار چیزی را می‌برند و در یکی از این مرتبهها میآیند و غیرت را می‌برند؟ سند روایت؟ معنای این روایت چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا نماز کسی که در زمین غصبی روی سجاده یا چوب و مانند آن نماز خوانده، صحیح است یا باطل؟
- [آیت الله مظاهری] آیا آسفالت، سیمان، چوب، آجر، موزائیک و فلزاتی که با آن کف زمین را مفروش میکنند پاک کننده کف پا و کفش هستند؟
- [آیت الله سبحانی] دو نفر به صورت مشاع، مالک هزار متر زمین هستند. اگر قبل از توافق بر تقسیم، یکی از آن دو، دویست متر از آن زمین را با حدود معین به شخصی بفروشد، آیا معامله ی مذکور صحیح است؟
- [آیت الله نوری همدانی] شخصی زمین به متراژ معین را معامله می‌کند که خریدار پول زمین را به مدت سه روز پرداخت نماید، بعد از گذشت سالیان دراز از پرداخت قیمت که نقدی بوده، خریدار استنکاف می‌کند، آیا صاحب زمین میتواند معامله را به هم بزند و عین المال را که زمین باشد برگرداند یا خیر؟
- [آیت الله خامنه ای] زمین موقوفه ای وجود دارد که دارای سه قنات است و شهرداری به علت خشکسالی مستمر چند ساله، دو عدد از قناتها را برای تأمین آب آشامیدنی مردم منطقه اجاره کرده است و آب قنات سوم که وقف طلاب منطقه و فرزندان واقف بوده به زمین فرو رفته و خشک شده و در نتیجه زمین هایی که با آب آن آبیاری می شدند تبدیل به زمین های بایر شده اند و درحال حاضر سازمان زمین شهری ادعا می کند که این زمین ها موات هستند، آیا این زمین ها به علت اینکه چندین سال کشت و زرع نشده اند ملحق به موات هستند؟
- [آیت الله خوئی] در باب خمس، درخت میوهدار که میفرمائید نموّ آن را بدهند، دو جور درخت میوهدار قیمت می‌شود، یک وقتی است به عنوان درخت بودن قیمت می‌شود که باید به همین زمین ثابت بماند، یک وقتی به عنوان کُنده و چوب بودن قیمت می‌شود که در این دو فرض قیمت تفاوت می‌کند منظور کدام قیمت است؟
- [آیت الله بهجت] در یک قبرستان که وقف بودن زمین آن معلوم نیست، مدرسه ای ساخته شده است. اینک آموزگاران می خواهند در آن جا نماز ظهر و عصر بخوانند. در این صورت نماز آن ها چه حکمی دارد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- وقت نماز جمعه از اوّل ظهر است تا وقتی که سایه شاخص به اندازه خود شاخص شود.
- نافله نماز ظهر پیش از نماز ظهر خوانده می‌شود ووقت آن از اوّل ظهر است تا موقعی که آن مقدار از سایه شاخص که بعد از ظهر پیدامیشود به اندازه دو هفتم آن شود، مثلاً اگر درازای شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سایهای که بعد از ظهر پیدا می‌شود به دو وجب رسید، آخر وقت نافله ظهر است.
- اگر مردی بمیرد واولاد نداشته باشد، چهار یک مال او را زن وبقیّه را ورثه دیگر می‌برند و اگر از آن زن یا از زن دیگر اولاد داشته باشد، هشت یک مال را زن وبقیّه را ورثه دیگر می‌برند و زن از همه اموال منقول ارث میبرد ولی از زمین و قیمت آن ارث نمیبرد. چه آن زمین خالی باشد یا مشغول به بنأ و درخت و زراعت ومانند اینها باشد; امّا از قیمت هوایی مانند بنا و درخت و چوب و آلات به جز زمین ارث میبرد. وارث قیمت اینها را باید بدهد.
- اگر چوب یا چیزی مانند آن را، راست در زمین هموار فرو برند، صبح که خورشید بیرون میآید سایه آن بطرف مغرب میافتد و هر چه آفتاب بالا میآید، این سایه کم می‌شود و در شهرهای ما، در اوّل ظهر شرعی به آخرین درجه کمی میرسد و ظهر که گذشت، سایه آن بطرف مشرق برمیگردد و هر چه خورشید رو به مغرب میرود، سایه زیادتر می‌شود، بنابراین وقتی سایه به آخرین درجه کمی رسید و دو مرتبه رو بزیاد شدن گذاشت، معلوم می‌شود ظهر شرعی شده است ولی در بعضی شهرها مثل مکه که گاهی موقع ظهر سایه بکلّی از بین میرود بعد از آن که سایه دوباره پیدا شد، معلوم می‌شود ظهر شده است.
- باید بر زمین و چیزهای غیر خوراکی که از زمین میرویند مانند چوب و برگ درخت، سجده کرد و سجده بر چیزهای خوراکی و پوشاکی و معدنی صحیح نیست.
- نافله عصر پیش از نماز عصر خوانده می‌شود ووقت آن موقعیاست که آن مقدار از سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا می‌شود، به چهار هفتم آن برسد و چنانچه بخواهد نافله ظهر یا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، باید نافله ظهر را بعد از نماز ظهر ونافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بنابر احتیاط واجب، نیّت ادا وقضا نکند.
- اگر در نماز ظهر یا در نماز عصر نیّت کند که چهار رکعت نماز میخوانم ومعیّن نکند، ظهر است یا عصر، نماز او باطل است و نیز کسی که مثلاً قضای نماز ظهر بر او واجب است، اگر در وقت نماز ظهر بخواهد آن نماز قضا یا نماز ظهر را بخواند، باید نمازی را که میخواند، در نیّت معیّن کند.
- در غسل ارتماسی باید آب تمام بدن را بگیرد ولو تدریجاً، پس اگر به نیّت غسل ارتماسی در آب فرو رود، چنانچه پای او روی زمین باشد باید از زمین بلند کند.
- مزارعه چند شرط دارد: اوّل - آن که صاحب زمین به زارع بگوید زمین را به تو واگذار کردم وزارع هم بگوید قبول کردم، یا بدون این که حرفی بزنند مالک، زمین را واگذار کند وزارع قبول نماید، دوم - صاحب زمین وزارع هردو مکلّف وعاقل باشند و با قصد واختیار خود مزارعه را انجام دهند وسفیه نباشند یعنی مال خود را در کارهای بیهوده مصرف نکنند ولی با اجازه ولیّ صحیح است و همچنین ممنوع التصرف از طرف حاکم شرع نباشد; سوم - مالک وزارع از تمام حاصل زمین ببرند، پس اگر مثلاً شرط کنند که آنچه اوّل یا آخر میرسد، مال یکی از آنان باشد مزارعه باطل است; چهارم - سهم هرکدام نصف یا ثلث حاصل ومانند اینها باشد پس اگر مالک بگوید در این زمین زراعت کن و هرچه میخواهی به من بده، صحیح نیست; پنجم - مدّتی که باید زمین در اختیار زارع باشد معیّن کنند و باید مدّت به قدری باشد که در آن مدّت به دست آمدن حاصل ممکن باشد; ششم - زمین قابل زراعت باشد، هفتم - اگر منظور هرکدام از آنان زراعت مخصوصی است چیزی را که زارع باید بکارد معیّن کنند ولی اگر زراعت معیّنی را در نظر ندارند، یا زراعتی را که هردو در نظر دارند معلوم است، لازم نیست آن را معیّن نمایند; هشتم - مالک زمین را معیّن کند، پس کسی که چند قطعه زمین متفاوت دارد، اگر بزارع بگوید در یکی از اینها زراعت کن و آن را معیّن نکند مزارعه باطل است; نهم - خرجی را که هرکدام آنان باید بکنند معیّن نمایند ولی اگر خرجی را که هرکدام باید بکنند معلوم باشد، لازم نیست آن را معیّن نمایند.
- وقتی میخواهند کارد را بگردن شتر فرو ببرند بهتر است که شتر ایستاده باشد، ولی اگر در حالی که زانوها را به زمین زده، یا به پهلو خوابیده ودست وپا وسینهاش رو به قبله است کارد را در گودالی گردنش فرو کنند، اشکال ندارد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] چوب یا چیز دیگری را که برای معیّن کردن ظهر به زمین فرو می برند شاخص گویند.
- [آیت الله سبحانی] چوب یا چیز دیگری را که برای معین کردن ظهر به زمین فرو می برند شاخص گویند.
- [آیت الله نوری همدانی] چوب یا چیز دیگری را که برای معین کردن ظهر به زمین فرو می برند ، شاخص گویند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . چوب یا چیز دیگری را که برای معین کردن ظهر به زمین فرو می برند شاخص گویند.
- [امام خمینی] چوب یا چیز دیگری را که برای معین کردن ظهر به زمین فرو می برند، شاخص گویند.
- [آیت الله بهجت] برای تعیین ظهر شرعی میتوان از (شاخص) استفاده کرد و آن چوب یا چیزی مانند آن است که بهصورت عمودی در زمین مسطح فرو می‌برند. صبح که خورشید بیرون میآید، سایه این شاخص به طرف مغرب میافتد و هر چه آفتاب بالا میآید این سایه کم می‌شود و در اکثر شهرها در اول ظهر شرعی به آخرین درجه کمّی میرسد و ظهر که گذشت، سایه آن به طرف مشرق برمیگردد و هر چه خورشید رو به مغرب میرود، سایه زیادتر می‌شود؛ بنابراین وقتی سایه به آخرین درجه کمّی رسید و دومرتبه رو به زیاد شدن گذاشت معلوم می‌شود ظهر شرعی شده است. ولی در بعضی شهرها مثل مکه که گاهی موقع ظهر سایه به کلی از بین میرود، بعد از آنکه سایه دوباره پیدا شد، معلوم می‌شود ظهر شده است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نافله نماز ظهر پیش از نماز ظهر خوانده می شود و وقت آن از اوّل ظهر است تا موقعی که سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا می شود به اندازه دو هفتم شاخص شود، مثلاً اگر ارتفاع شاخص هفتاد سانتیمتر باشد، هر وقت مقدار سایه ای که بعد از ظهر پیدا می شود به بیست سانتیمتر برسد آخر وقت نافله ظهر است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] وقت نافله ظهر قبل از نماز ظهر است، از اول ظهر تا موقعی که سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا می شود بیشتر از دو هفتم طول شاخص شود، مثلاً اگر طول شاخص هفت وجب است هر وقت مقدار سایه ای که بعد از ظهر پیدا می شود بیشتر از دو وجب شود وقت نافله ظهر تمام شده.
- [آیت الله بروجردی] نافلهی نماز ظهر پیش از نماز ظهر خوانده می‌شود و وقت آن از اوّل ظهر است تا موقعی که آن مقدار از سایهی شاخص که بعد از ظهر پیدا می‌شود به اندازهی دو هفتم شاخص شود، مثلاً اگر درازی شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سایهای که بعد از ظهر پیدا می‌شود به دو وجب رسید، آخر وقت نافلهی ظهر است.
- [آیت الله بروجردی] وقت نماز جمعه از اوّل ظهر است تا وقتی که سایهی شاخص به اندازهی خود شاخص شود.