چنانچه هدف از سؤال مطرح شده، نفی کلیت فضیلت پرورش یافتن در جوار نبی اکرم(ص) باشد، امری ناشایست و پذیرفتنی نیست؛ زیرا همنشینی با نیکان نعمتی بسیار بزرگ است، چه رسد به پرورش یافتن در دامن خیر المرسلین که از بزرگترین سعادت‌ها است. صحابه پیامبر(ص)، همواره برای درک محضر حضرتش از یکدیگر سبقت می‌گرفتند و فراوان در احتجاجات خود، به هم کلام بودن با پیامبر(ص)، فخر کرده و آن‌را از برتری‌های خود می‌شمردند. به ویژه در اندیشه اهل سنت، که صرف مصاحبت با پیامبر(ص) را ملاک فضیلت و عدالت می‌دانند. اما از دیدگاه شیعه مصاحبت با پیامبر راه کسب فضایل است و هر کس به اندازه‌ای که فضیلت کسب می‌نماید، ارزش پیدا می‌کند.
و اگر چنانچه منظور از سؤال این باشد که این فضیلت، اختصاص به امام علی(ع) ندارد و کسانی چون زید بن حارثه نیز دارای این ویژگی بوده‌اند، باید گفت: پیش‌داوری خاصی در طرح این سؤال وجود دارد و آن همسان دانستن پرورش زید و علی(ع) است؛ زیرا اوّلاً: پرورش یافتن علی(ع) در خانه پیامبر(ص)، بنابر اراده الهی و به خواست خود نبی اکرم(ص) بوده است. بر خلاف زید که غلام خدیجه(س) بوده و با او به خانه پیامبر آمده است. ثانیاً: میزان تربیتی که هر یک از این دو شخصیت از پیامبر اکرم(ص) پذیرفته‌اند متفاوت بوده است.
و اگر مقصود، انکار ولایت حضرت علی(ع) به دلیل اشتراک او با زید است، پاسخ این است که هیچ‌کس پرورش یافتن حضرت علی(ع) در خانه پیامبر(ص) را علت ولایت و وصایت او نمی‌داند.
