نظر اسلام در خصوص راه رفتن حضرت عیسی بر روی آب چیست؟
یکی از راه های شناخت پیامبران، معجزه است. معجزه در اصطلاح عبارت است از کار خارق العاده ای که غیر قابل تعلیم و تعلم بوده و افراد بشر از آوردن آن عاجز باشند.[1]   حضرت عیسی (ع)، دارای معجزاتی بوده است که برخی از آنها مانند: زنده کردن مردگان، شفا دادن کور مادرزاد، شفا دادن مریض در قرآن آمده است « و چون خلق می کنی... و شفا می بخشی کور و پیسی را به امر من، بیرون می آوری و زنده می گردانی مردگان را به اذن و امر من »[2] ، اما معجزه راه رفتن بر روی آب، در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است.[3]     [1]   . سبحانی، جعفر، الالهیات فی الکتاب و السنه، ج2، ص64، مرکز جهانی علوم اسلامی، قم. [2]   . مائده، 110. [3]   . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، جلد14، ص254 ، مؤسسه وفاء، بیروت: اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا یَحْسُدْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً إِنَّ عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ ع کَانَ مِنْ شَرَائِعِهِ السَّیْحُ فِی الْبِلَادِ فَخَرَجَ فِی بَعْضِ سَیْحِهِ وَ مَعَهُ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ قَصِیرٌ وَ کَانَ کَثِیرَ اللُّزُومِ لِعِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ ع فَلَمَّا انْتَهَی عِیسَی إِلَی الْبَحْرِ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ یَقِینٍ مِنْهُ فَمَشَی عَلَی ظَهْرِ الْمَاءِ فَقَالَ الرَّجُلُ الْقَصِیرُ حِینَ نَظَرَ إِلَی عِیسَی ع جَازَهُ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ یَقِینٍ مِنْهُ فَمَشَی عَلَی الْمَاءِ فَلَحِقَ بِعِیسَی ع فَدَخَلَهُ الْعُجْبُ بِنَفْسِهِ فَقَالَ هَذَا عِیسَی رُوحُ اللَّهِ یَمْشِی عَلَی الْمَاءِ وَ أَنَا أَمْشِی عَلَی الْمَاءِ فَمَا فَضْله.  
عنوان سوال:

نظر اسلام در خصوص راه رفتن حضرت عیسی بر روی آب چیست؟


پاسخ:

یکی از راه های شناخت پیامبران، معجزه است. معجزه در اصطلاح عبارت است از کار خارق العاده ای که غیر قابل تعلیم و تعلم بوده و افراد بشر از آوردن آن عاجز باشند.[1]   حضرت عیسی (ع)، دارای معجزاتی بوده است که برخی از آنها مانند: زنده کردن مردگان، شفا دادن کور مادرزاد، شفا دادن مریض در قرآن آمده است « و چون خلق می کنی... و شفا می بخشی کور و پیسی را به امر من، بیرون می آوری و زنده می گردانی مردگان را به اذن و امر من »[2] ، اما معجزه راه رفتن بر روی آب، در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است.[3]     [1]   . سبحانی، جعفر، الالهیات فی الکتاب و السنه، ج2، ص64، مرکز جهانی علوم اسلامی، قم. [2]   . مائده، 110. [3]   . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، جلد14، ص254 ، مؤسسه وفاء، بیروت: اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا یَحْسُدْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً إِنَّ عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ ع کَانَ مِنْ شَرَائِعِهِ السَّیْحُ فِی الْبِلَادِ فَخَرَجَ فِی بَعْضِ سَیْحِهِ وَ مَعَهُ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ قَصِیرٌ وَ کَانَ کَثِیرَ اللُّزُومِ لِعِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ ع فَلَمَّا انْتَهَی عِیسَی إِلَی الْبَحْرِ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ یَقِینٍ مِنْهُ فَمَشَی عَلَی ظَهْرِ الْمَاءِ فَقَالَ الرَّجُلُ الْقَصِیرُ حِینَ نَظَرَ إِلَی عِیسَی ع جَازَهُ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ یَقِینٍ مِنْهُ فَمَشَی عَلَی الْمَاءِ فَلَحِقَ بِعِیسَی ع فَدَخَلَهُ الْعُجْبُ بِنَفْسِهِ فَقَالَ هَذَا عِیسَی رُوحُ اللَّهِ یَمْشِی عَلَی الْمَاءِ وَ أَنَا أَمْشِی عَلَی الْمَاءِ فَمَا فَضْله.  





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین