گرچه پرسش از درستی سند حدیث است، ولی برای پاسخی دقیق باید حدیث را از دو منظر مورد بررسی قرار داد. 1. از جهت سند 2. از جهت دلالت اما از جهت سند لازم به توضیح است که این حدیث در هیچ یک از منابع روایی دست اول شیعه از جمله کتب اربعه نقل نشده است، تنها در دو مورد علامه مجلسی در بحار الانوار از پدرش بدون ذکر سلسله سند این روایت را نقل نموده است.[1] البته برخی نیز این حدیث را خبر واحد می دانند که گفته اند در مسائل عقیدتی خبر واحد کارساز نیست.[2] همان طور که گفتیم ما اسناد این حدیث را نیافتیم، از این رو حدیث مرسل است، نهایت این که گفته اند حدیث صحیح نیست.[3] اما از حیث دلالت ظاهراًٌ اشکالی متوجه این حدیث نیست، به طوری که دانشمندان اسلامی به ویژه در بحث عرفان به طور گسترده از این حدیث استفاده نمودند، بنابر این اگر چه از جهت سند مورد پذیرش نیست، ولی با توجه به معانی بلند آن تعداد زیادی از دانشمندان آن را پذیرفتند. [1] مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 84، ص 199 و 344، موسسه الوفاء، بیروت، 1404 ه ق. [2] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏22، ص 394، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 ش‏. [3] زحیلی، وهبة بن مصطفی‏، التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة و المنهج، ج 20، ص 248، دار الفکر المعاصر، بیروت دمشق‏، 1418 ق‏.
آیا این سخن که به عنوان حدیث قدسی نقل شده: (کنت کنزاً مخفیاً فأحببت أن اُعرف فخلقتُ الخلق لکَی اُعرف)، از نظر سند صحیح است و جزو احادیث قدسی است؟
گرچه پرسش از درستی سند حدیث است، ولی برای پاسخی دقیق باید حدیث را از دو منظر مورد بررسی قرار داد. 1. از جهت سند 2. از جهت دلالت اما از جهت سند لازم به توضیح است که این حدیث در هیچ یک از منابع روایی دست اول شیعه از جمله کتب اربعه نقل نشده است، تنها در دو مورد علامه مجلسی در بحار الانوار از پدرش بدون ذکر سلسله سند این روایت را نقل نموده است.[1] البته برخی نیز این حدیث را خبر واحد می دانند که گفته اند در مسائل عقیدتی خبر واحد کارساز نیست.[2] همان طور که گفتیم ما اسناد این حدیث را نیافتیم، از این رو حدیث مرسل است، نهایت این که گفته اند حدیث صحیح نیست.[3] اما از حیث دلالت ظاهراًٌ اشکالی متوجه این حدیث نیست، به طوری که دانشمندان اسلامی به ویژه در بحث عرفان به طور گسترده از این حدیث استفاده نمودند، بنابر این اگر چه از جهت سند مورد پذیرش نیست، ولی با توجه به معانی بلند آن تعداد زیادی از دانشمندان آن را پذیرفتند. [1] مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 84، ص 199 و 344، موسسه الوفاء، بیروت، 1404 ه ق. [2] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 22، ص 394، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 ش. [3] زحیلی، وهبة بن مصطفی، التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة و المنهج، ج 20، ص 248، دار الفکر المعاصر، بیروت دمشق، 1418 ق.
- [سایر] با توجه به اینکه زیارت عاشورا از امام باقر علیه السلام نقل شده ، چگونه حدیث قدسی محسوب می شود؟
- [سایر] با توجه به اینکه زیارت عاشورا از امام باقر علیه السلام نقل شده ، چگونه حدیث قدسی محسوب می شود؟
- [سایر] سند احادیث از معصومین به پیامبر متصل نیستند آیا این سخن حقیقت دارد؟ لطفاً توضیح دهید.
- [سایر] نقل است رأس مبارک امام حسین علیه السلام را شمر لعین از پشت سر بریده آیا این سخن سند دارد؟ اگر سند دارد لطفاً در چه کتابی ذکرشده است؟
- [سایر] در مدح امام علی ع چه احادیث قدسی وجود دارد؟
- [سایر] منظور از حدیث قدسی: (اَلإنسانُ سِرّی وَ أنا سِرُّه) چیست؟ و آیا این حدیث در متون روایی وجود دارد؟
- [سایر] شبهه: حدیث کساء از نظر سند مخدوش است و بیانگر فضیلتی هم نیست.
- [سایر] اینکه در حدیث قدسی داریم که خدا می خواست شناخته بشود ، منظور از شناخت خداوند چیست ؟
- [سایر] خداوند در شب معراج، طبق احادیث قدسی، در مورد اوصاف بهشتیان چه فرمود؟
- [سایر] آیا حدیث لوح با سند صحیح در منابع شیعه آمده است؟ با بررسی سندی.
- [آیت الله سبحانی] هر گاه برای ضامن شدن خودش شرطی قرار دهد، مثلاً بگوید اگر بدهکار قرض تو را نداد من می دهم تعهد او صحیح است ولی درصورتی قطعی می شود که بدهی او را در موقعش ندهد و ضمانت رایج در بانک ها از این قبیل است و لذا بانک اوّل به بدهکار رجوع می کند و اگر نداد، از ضامن می گیرد و از نظر فقهی این نوع ضمان از قبیل نقل ذمّه نیست بلکه ضم ذمه به ذمه است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر(صلی الله علیه وآله)نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش صحیح است، ولی بعکس اگر چیزی را دروغ می دانست و به خدا و پیغمبر نسبت داد و بعداً معلوم شد صحیح بوده، روزه اش اشکال دارد.
- [آیت الله جوادی آملی] .خرید و فروش بچه های نابالغ با یکدیگر و نیز معامله بالغ با نابالغ باطل است , مگر آنکه داد و ستد بین بالغ ها باشد و نابالغ وسیله نقل و انتقال قرار گیرد یا فقط صیغه عقد را در صورت اطلاع کافی، اجرا نماید . معامله نابالغی که به رشد و تمییز رسیده است , در اشیای کمارزش با اذن ولیّ میتواند صحیح باشد.
- [آیت الله مظاهری] اگر قاضی جامع الشرایط حکمی نمود کسی نمیتواند حکم او را نقض کند گرچه اعلم از او باشد یا از نظر اجتهاد قضاوت او را صحیح نداند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد، و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر مثلا بگوید این مال بعد از مردن من وقف باشد چون از موقع خواندن صیغه تا مردنش وقف نبوده، صحیح نیست مگر اینکه نظر واقف وصیّت به وقف باشد برای بعد از فوت.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر بعد از وضو شک کند چیزی که مانع رسیدن آب است در اعضای وضو بوده یا نه، و احتمال او از نظر عقلایی به جا باشد در صورتی که احتمال التفات در حال وضو بدهد وضویش صحیح است.
- [آیت الله مظاهری] اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد نباید روزه بگیرد ولی اگر روزه بگیرد روزه او صحیح است.
- [آیت الله سبحانی] اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر دارد، و از آن احتمال، ترس برای او پیدا شود چنان چه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد صحیح نیست.