علامه مجلسی در بحارالانوار روایتی نقل می کند که در آن آمده: شخصی از علی (ع) درخواست کرد که این سؤال ها را جواب دهد، واجب چیست و واجب تر کدام؟ عجب چیست و عجب‌تر چه؟ دشوار کدام و دشوارتر چیست؟ نزدیک چیست و نزدیکتر کدام؟ هنوز سخنش تمام نشده و زبان در دهان نبرده بود که آن حضرت با این اشعار جوابش را داد. توب رب الوری واجب علیهم و ترکهم للذنوب اوجب و الدهر فی صرفه عجیب و غفلة الناس فیه اعجب و الصبر فی النائبات صعب لکن فوت الثواب اصعب و کلما یرتجی قریب و الموت من کل ذاک اقرب توبه نمودن به پیشگاه پروردگار واجب است از آن لازم‌تر ترک گناه است، تغییر روزگار شگفت‌انگیز است از آن عجیبتر غفلت مردم است در زندگی از این تغییرات، شکیبائی در ناملایمات و مصیبتها دشوار است اما دشوارتر از آن از دست دادن ثواب آن است، هر چیزی را که امید آمدنش را داشته باشی نزدیک است مرگ از همه آنها نزدیکتر است.[1]
[1] مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 75، ص 89، مؤسسه الوفاء، بیروت، 1404 ه ق ، با استفاده از ترجمه "مواعظ امامان (ع)علیهم السلام.
