سوره نجم
سوره نجم سوره پنجاه و سوم قرآن کریم است.
مفهوم آیات 8، 9 و 10 سوره نجم چیست؟
در تفسیر این آیات دو نظریه مختلف وجود دارد. نظریه اول این است که معلّم پیامبر (ص) همان "جبرئیل امین" پیک وحی خدا بود، که قدرت فوق العاده‌ای داشت. او که معمولاً به صورت "انسانی خوش چهره" بر پیامبر (ص) ظاهر می‌شد، و پیام الاهی را ابلاغ می‌نمود. بعضی از مفسران که این نظر را برگزیده‌اند تصریح کرده‌اند دیدار اول پیامبر (ص) با جبرئیل به صورت اصلیش در کنار غار" حرا" در" جبل النور" واقع شده است. نظریه دوم: در روایات متعدّدی که از منابع اهل بیت (ع) نقل شده، این آیات تفسیر به جبرئیل نشده، بلکه روایات می‌گوید: منظور از این آیات شهود باطنی خاصی نسبت به ذات پاک خدا است که برای پیامبر (ص) در این صحنه روی داد و در معراج بار دیگر تکرار شد و رسول اللَّه فوق العاده تحت تأثیر جذبه معنوی این دیدار قرار گرفت. مرحوم صدوق در"علل الشرائع" از هشام بن حکم از امام موسی بن جعفر (ع) نقل کرده است که در ضمن یک حدیث طولانی می‌فرماید: "نگامی که پیامبر به معراج برده شد و فاصله او از ساحت قدس پروردگارش به اندازه قوسین یا کمتر بود حجابی از حجاب ها از برابر دیدگان او برداشته شد"!. در"تفسیر علی بن ابراهیم" نیز آمده است: "ثم دنی یعنی رسول اللَّه من ربه عزّ و جلّ:" سپس نزدیک شد؛ یعنی رسول خدا به پروردگار متعال"!. این معنا در روایات متعدّد دیگری نیز آمده است و نادیده گرفتن این همه روایات ممکن نیست. در روایات اهل سنت نیز در روایتی در" الدرّ المنثور" همین معنا از ابن عباس به دو طریق نقل شده است. مجموع این قرائن سبب می‌شود که تفسیر دوّم را که می‌گوید نزدیک شدن پیامبر (ص) نسبت به ذات پاک خداوند بوده است، را برگزینیم.
در تفسیر این آیات دو نظریه مختلف وجود دارد. نظریه اول این است که معلّم پیامبر (ص) همان "جبرئیل امین" پیک وحی خدا بود، که قدرت فوق العاده‌ای داشت. او که معمولاً به صورت "انسانی خوش چهره" بر پیامبر (ص) ظاهر می‌شد، و پیام الاهی را ابلاغ می‌نمود. بعضی از مفسران که این نظر را برگزیده‌اند تصریح کرده‌اند دیدار اول پیامبر (ص) با جبرئیل به صورت اصلیش در کنار غار" حرا" در" جبل النور" واقع شده است. نظریه دوم: در روایات متعدّدی که از منابع اهل بیت (ع) نقل شده، این آیات تفسیر به جبرئیل نشده، بلکه روایات می‌گوید: منظور از این آیات شهود باطنی خاصی نسبت به ذات پاک خدا است که برای پیامبر (ص) در این صحنه روی داد و در معراج بار دیگر تکرار شد و رسول اللَّه فوق العاده تحت تأثیر جذبه معنوی این دیدار قرار گرفت. مرحوم صدوق در"علل الشرائع" از هشام بن حکم از امام موسی بن جعفر (ع) نقل کرده است که در ضمن یک حدیث طولانی می‌فرماید: "نگامی که پیامبر به معراج برده شد و فاصله او از ساحت قدس پروردگارش به اندازه قوسین یا کمتر بود حجابی از حجاب ها از برابر دیدگان او برداشته شد"!. در"تفسیر علی بن ابراهیم" نیز آمده است: "ثم دنی یعنی رسول اللَّه من ربه عزّ و جلّ:" سپس نزدیک شد؛ یعنی رسول خدا به پروردگار متعال"!. این معنا در روایات متعدّد دیگری نیز آمده است و نادیده گرفتن این همه روایات ممکن نیست. در روایات اهل سنت نیز در روایتی در" الدرّ المنثور" همین معنا از ابن عباس به دو طریق نقل شده است. مجموع این قرائن سبب می‌شود که تفسیر دوّم را که می‌گوید نزدیک شدن پیامبر (ص) نسبت به ذات پاک خداوند بوده است، را برگزینیم.
پاسخ:
در تفسیر این آیات دو نظریه مختلف وجود دارد. نظریه اول این است که معلّم پیامبر (ص) همان "جبرئیل امین" پیک وحی خدا بود، که قدرت فوق العاده‌ای داشت. او که معمولاً به صورت "انسانی خوش چهره" بر پیامبر (ص) ظاهر می‌شد، و پیام الاهی را ابلاغ می‌نمود. بعضی از مفسران که این نظر را برگزیده‌اند تصریح کرده‌اند دیدار اول پیامبر (ص) با جبرئیل به صورت اصلیش در کنار غار" حرا" در" جبل النور" واقع شده است. نظریه دوم: در روایات متعدّدی که از منابع اهل بیت (ع) نقل شده، این آیات تفسیر به جبرئیل نشده، بلکه روایات می‌گوید: منظور از این آیات شهود باطنی خاصی نسبت به ذات پاک خدا است که برای پیامبر (ص) در این صحنه روی داد و در معراج بار دیگر تکرار شد و رسول اللَّه فوق العاده تحت تأثیر جذبه معنوی این دیدار قرار گرفت. مرحوم صدوق در"علل الشرائع" از هشام بن حکم از امام موسی بن جعفر (ع) نقل کرده است که در ضمن یک حدیث طولانی می‌فرماید: "نگامی که پیامبر به معراج برده شد و فاصله او از ساحت قدس پروردگارش به اندازه قوسین یا کمتر بود حجابی از حجاب ها از برابر دیدگان او برداشته شد"!. در"تفسیر علی بن ابراهیم" نیز آمده است: "ثم دنی یعنی رسول اللَّه من ربه عزّ و جلّ:" سپس نزدیک شد؛ یعنی رسول خدا به پروردگار متعال"!. این معنا در روایات متعدّد دیگری نیز آمده است و نادیده گرفتن این همه روایات ممکن نیست. در روایات اهل سنت نیز در روایتی در" الدرّ المنثور" همین معنا از ابن عباس به دو طریق نقل شده است. مجموع این قرائن سبب می‌شود که تفسیر دوّم را که می‌گوید نزدیک شدن پیامبر (ص) نسبت به ذات پاک خداوند بوده است، را برگزینیم.
- [سایر] مفهوم آیات 8، 9 و 10 سوره نجم چیست؟
- [سایر] مفهوم آیات 8، 9 و 10 سوره نجم چیست؟
- [سایر] با توجه به آیات 3 5 سوره نجم تمام حرفهای پیامبر وحی است، آیا حرف زدن عادی پیامبر نیز وحی بوده است؟
- [سایر] معرفی اجمالی از سوره نجم ارایه نمایید.
- [سایر] تعداد کلمات سوره نجم چقدر است؟
- [سایر] تفسیر آیات 10 و 11 سوره سبأ چیست و از آیه (انِ اعْمَلْ سابِغاتِ ...) چه معنایی برداشت می‌شود؟
- [سایر] سوره احقاف، آیات 9 تا 12 به صراحت بیان می‌کند که امام قرآن، کتاب حضرت موسی علیه السّلام است، لطفاً در این باره توضیح دهید.
- [سایر] مفهوم سوره فصلت چیست؟
- [سایر] چرا سوره های سجده، فصلت، نجم و علق را عزائم گویند؟
- [سایر] مفهوم کلی سوره مرسلات چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] سوره هایی که سجده واجب دارد چهار سوره است: 1 سوره سجده (سوره 32) آیه 15. 2 سوره فصلت (سوره 41) آیه 37. 3 سوره نجم (سوره 53) آیه 62. 4 سوره علق(سوره 96) آیه 19.
- [آیت الله شبیری زنجانی] آیههای: 15 سوره سجده و 37 سوره فصّلت و 62 سوره نجم و 19 سوره علق، آیات سجده واجب است که اگر انسان بخواند یا گوش دهد بعد از تمام شدن آن آیه باید فوراً سجده کند، هر چند هنگام خواندن یا گوش دادن به قرآن بودن آن توجّه نداشته باشد و اگر فراموش کرد هر وقت یادش آمد باید سجده کند و کسی که گوش نمیدهد ولی آیه را میشنود بنا بر احتیاط مستحب سجده کند.
- [آیت الله سبحانی] زن می تواند حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را بلند یا آهسته بخواند، ولی اگر نامحرم صدایش را بشنود بنابر احتیاط واجب باید آهسته بخواند. 1. سوره های: الم سجده، فصّلت، نجم و علق.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مطهرات به چیزهایی گفته می شود که نجس را پاک می کند و آن 12 چیز است: 1 آب 2 زمین 3 آفتاب 4 استحاله 5 انقلاب 6 ثلثان شدن 7 انتقال 8 اسلام 9 تبعیت 10 برطرف شدن عین نجاست 11 استبراء حیوان نجاستخوار 12 غایب شدن مسلمان، که احکام اینها بطور تفصیل در مسائل آینده خواهد آمد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] واجبات نماز یازده چیز است: 1 نیت، 2 تکبیرة الاحرام، یعنی (الله اکبر) در اول نماز، 3 قیام، 4 قرائت، 5 رکوع، 6 سجود، 7 ذکر رکوع و سجود، 8 تشهد، 9 سلام، 10 ترتیب، 11 موالات (پی در پی به جا آوردن اجزاء نماز).
- [آیت الله جوادی آملی] .در چهار سوره قرآن, آیه سجده هست: آیه 15 سوره (سجده), آیه 37 سوره (فصّلت), آیه 62 سوره (نجم) و آیه 19 سوره (علق). هر کس یکی از این چهار آیه را بخواند یا گوش فرا دهد، پس از تمام شدن آیه، فوراً باید سجده کند و اگر آن را فراموش کرده، هر وقت یادش آمد, باید سجده نماید.
- [آیت الله مظاهری] در نماز، یازده عمل، مکروه است: 1 - صورت را کمی به طرف راست یا چپ بگرداند. 2 - چشمها را ببندد یا به طرف راست و چپ بگرداند. 3 - با ریش و دست خود بازی کند. 4 - انگشتها را داخل هم نماید. 5 - آب دهان بیندازد. 6 - به خط قرآن یا کتاب یا خط انگشتری نگاه کند. 7 - موقعخواندنحمد و سوره و گفتنذکر، برایشنیدنحرفکسی ساکتشود. 8 - انجام هر کاری که خضوع و خشوع را از بین ببرد. 9 - نماز خواندن در موقعی که انسان خوابش میآید. 10 - نماز خواندن موقع خودداری کردن از بول. 11 - نماز خواندن در لباس تنگ که بدن را فشار دهد.
- [آیت الله مظاهری] در موقع تخلّی یازده چیز مکروه است: 1 - نشستن در مقابل خورشید یا ماه، ولی اگر عورت خود را با وسیلهای بپوشاند مکروه نیست. 2 - نشستن در مقابل باد. 3 - نشستن زیر درختی که میوه میدهد. 4 - خوردن و آشامیدن. 5 - توقّف زیاد. 6 - تطهیر با دست راست. 7 - حرف زدن، ولی اگر ناچار باشد یا ذکر خدا بگوید اشکال ندارد. 8 - در حال ایستادن. 9 - در زمین سخت. 10 - در سوراخ جانوران. 11 - در آب خصوصاً آب راکد.
- [آیت الله مظاهری] نماز خواندن در دوازده جا مکروه است: 1 - حمام. 2 - زمین نمکزار. 3 - مقابل انسان. 4 - مقابل دری که باز است. 5 - جاده، خیابان و کوچه. 6 - مقابل آتش و چراغ. 7 - آشپزخانه. 8 - مقابل چاه و چالهای که محلّ بول باشد. 9 - مقابل عکس و مجسمه چیزی که روح دارد، مگر آنکه روی آن پرده بکشند. 10 - اطاقی که جُنُب در آن باشد. 11 - جایی که عکس در آنجا باشد گرچه روبروی نمازگزار نباشد. 12 - قبرستان.
- [آیت الله مکارم شیرازی] دوازده چیز نماز را باطل می کند که آنها را (مبطلات نماز) می گویند. 1 از بین رفتن یکی از شروط نماز. 2 باطل شدن وضو. 3 دست بسته نماز خواندن. 4 آمین گفتن. 5 پشت به قبله نماز خواندن. 6 حرف زدن. 7 خنده. 8 گریه. 9 به هم خوردن صورت نماز. 10 خوردن و آشامیدن. 11 شک. 12 کم یا زیاد کردن أرکان.