زندگی
حیات مقابل ممات است. از آن به مناسبت در بسیاری از ابواب فقه نظیر طهارت، حج، وصیت، نکاح، استیلاد، اطعمه و اشربه، ارث و دیات سخن رفته است.
گناه انسان را از خدا دور می کند. گناه دل انسان را تیره می کند، در نتیجه ظرفیتش برای معرفت الهی کاهش پیدا می کند، امّا گناه قابل جبران است، جبران گناه به توبه است، کسی که توبه کند؛ مثل کسی است که گناه نکرده است، البته مثل کسی است، نه این که خود او می شود. بالاخره، مرتبه آن کسی که از اول زندگیش اصلاً گناه نکرده، با آن کسی که گناه کرده و توبه کرده است، فرق می کند.