من فردی هستم تخیلاتی در حد نسبتاً زیاد. آیا می شود از خیال استفاده مناسب کرد؟ مخصوصاً در راه خدمت به اسلام؟

قوّه خیال (یا مصوّره)، یکی از ادراکات و مراتب باطنی نفس انسانی و شأنی از شئون آن است. کار این قوّه را که ادراک صورت و شکل جزئی محسوسات و حفظ آن است، تخیّل می ‏نامند.   نفس انسانی می تواند قوه خیال را به منزله آینه ای در دست عقل قرار دهد تا حقائق ملکوت عالم را به تصویر کشاند؛ منتها راه این عمل صحیح٬ طهارت قوّه خیال است. همان طور که خیال، قوّه ای است که می تواند آزادانه صورت های درست و پاک خلق کند، می تواند عصیانگر و سرکش بوده و کانال ورودی شیطان شود و به مرور قلب را تسخیر کرده و به تاریکی و سیاهی بیانجامد و با روح سرکش خود نیروی سازندگی خویش را تباه کند.   از این جا است که نیرو و توان سازندگی قوّه خیال نیاز به طهارت، مهار شدن دارد؛ لذا توصیه می شود که برای استفاده مناسب از آن، اموری؛ مانند دوری از آرزوهای دراز، انجام عبادت و توجه دل به ذکر خدا را مدّ نظر داشت.