در نماز می خوانیم: "صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیرْ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضَّالِّینَ". منظور از انعمت، مغضوبین و ضالین چه کسانی هستند و چه ویژگی هایی دارند؟

قرآن کریم در سوره حمد مردم را به سه گروه تقسیم می کند و در سوره های دیگر مصادیقی را برای آنها ذکر می کند تا در نهایت معنایی کامل را به مخاطب رسانده باشد. گروه اول که خداوند به آنها نعمت داده چهار صنف اند: پیامبران، صدیقان، شهیدان و صالحان. اینان برگزیدگان خداوند هستند که به آنها نعمت داده شده و اطاعت از خداوند، بزرگ ترین ویژگی آنها است. احتمالاتی نیز در مورد گروه دوم (مغضوبین) و سوم (ضالین) که شباهت های بسیاری به یکدیگر دارند، وجود دارد. احتمال اول این است که ضالین گمراهان عادی و مغضوبین گمراهان لجوج و منافق هستند. احتمال دیگر نیز این است که یهودیان گمراه، به علت دشمنی بسیار با اسلام، منظور اصلی مغضوبین بوده و مسیحیان منحرف که لجاجت کمتری داشتند ضالین هستند. احتمال سوم نیز این است که مغضوبین آنان اند که علاوه بر گمراهی، تلاش در گمراه کردن دیگران نیز دارند، ولی ضالین تلاشی در این جهت ندارند.