مفسران در مورد مغضوبین می‌گویند مغضوبین علاوه بر کفر، راه لجاجت و عناد و دشمنی با حق را می‌پیمایند.همانند گمراهان لجوج و یا منافق. جمعی از مفسران عقیده دارند که منظور از مغضوب علیهم منحرفان یهودند و در احادیث اسلامی نیز کرارا -مغضوب علیهم - به یهود و - ضالین - به منحرفان نصاری تفسیر شده است. البته انطباق - مغضوب علیهم - بر یهود از قبیل تطبیق کلی بر فرد است نه انحصار مفهوم مغضوب علیهم در ایندسته از یهود، بنابراین مغضوبین کسانی هستند که حرکت آنها به سوی اسفل السافلین است. تفسیر نمونه، ج 1، ص 54 - آیت‌اللّه‌مکارم شیرازی تفسیر المیزان، ج 1، ص 27، علامه سید محمد حسین طباطبایی
اما مغضوب علیهم و ضالین کیانند؟ از موارد استعمال این دو کلمه در قرآن مجید استفاده می شود که (مغضوب علیهم) مرحله ای سخت تر و بدتر از (ضالین) است. به تعبیر دیگر (ضالین) گمراهان عادی هستند و (مغضوب علیهم) گمراهان لجوج و یا منافقان. به هر حال (مغضوب علیهم) آنها هستند که علاوه بر کفر، راه لجاجت و عناد و دشمنی با حق را می پیمایند و در صورت امکان حتی از اذیت و آزار رهبران الهی و پیامبران نیز فروگذار نمی کنند. گروهی از مفسران عقیده دارند که (ضالین) منحرفین از نصارا و (مغضوب علیهم) منحرفین از یهودند. این برداشت به خاطر موضع گیری های خاص این دو گروه در برابر دعوت اسلام می باشد. زیرا منحرفان یهود، کینه و عداونت خاصی نسبت به دعوت اسلام نشان می دادند ولی منحرفان از نصارا که موضعشان در برابر اسلام تا این حد سرسختانه نبود، تنها در شناخت آیین حق گرفتار گمراهی شده بودند و لذا از (ضالین) می باشند. البته این تعبیر از قبیل تطبیق کلی بر فرد است نه انحصار مفهوم مغضوب علیهم و یا ضالین در این دسته از یهود و نصارا. در احادیث نیز در موارد زیادی (مغضوب علیهم) به یهود و (ضالین) به منحرفان نصارا تفسیر شده است. این احتمال نیز وجود دارد که (ضالین) به گمراهانی اشاره می کند که اصراری بر گمراه ساختن دیگران ندارند در حالی که (مغضوب علیهم) کسانی هستند که هم گمراهند وهم گمراهگر و با همه قوا می کوشند دیگران را همرنگ خود سازند (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100108302)
