آیه 46 سوره انعام این گونه آغاز می‌شود: (قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللّهُ...)، اما آیه 47 به این نحو: (قُلْ أَرَأَیْتَکمْ إِنْ أَتاکمْ عَذابُ اللّهِ...). این تفاوت تعبیر بین (أَرَأَیْتُمْ) و (أَرَأَیْتَکمْ) برای چیست و از نظر معنا چه تفاوتی می‌کند؟

(رأیتم) در آیه شریفه: (قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللّهُ)،[1] صیغه مفرد مخاطب و ضمیر تاء، فاعلِ فعل (رأی) است، و (میم) در آن علامت جمع است.[2] همچنین، (رَأَیْتَکُمْ) در آیه (قُلْ أَرَأَیْتَکمْ إِنْ أَتاکمْ عَذابُ اللّهِ)،[3] صیغه مفرد مخاطب و ضمیر تاء، فاعلِ فعل (رأی) است، و لفظ (کُم)، علامت خطاب و به جای ضمیر متّصل فعل در تثنیه، جمع و مفرد، ضمیر متّصل مفعولی است و صیغه مفرد فعل و فاعل به حال خود باقی می ‌مانند.[4] (أرأیتم) و (رَأَیْتَکُمْ)، در هر دو آیه، اشاره به تأکید و توجّه دادن بیشتر و تنبیه مخاطب است که به دقّت بررسی کرده و ببینند که در مقابل اراده خداوند متعال هیچگونه قدرتی ندارند.[5] این پرسش، پاسخ تفصیلی ندارد.
[1] . انعام، 46. [2] . دعاس،حمیدان، قاس، اعراب القرآن الکریم، ج 1، ص 303، دارالمنیر و دارالفارابی، دمشق، چاپ اول، 1425ق. [3] . انعام، 47. [4] . مصطفوی، حسن، تفسیر روشن، ج 7، ص 368 و 379، مرکز نشر کتاب، تهران، 1380 ش. [5] . ر.ک: همان، ص 368.