اول وقت
اول وقت: به لحظات آغازین انجام تکالیف با وقت معیّن می گویند. بیشتر احکام آن در باب هاى طهارت و صلاة آمده است .
آنچه را که از روایات به دست می آید؛ این است که تأخیر نماز زمانی جایز است که انسان دارای عذر شرعی باشد، اما این عذر و علت برای تأخیر، چیست و چه می تواند باشد، به فهم و وجدان خود نمازگزار بستگی دارد، اگر عذر به حدّی است که واقعاً قابلیت مقدم شدن بر فضیلت نماز اول وقت را دارد و تأخیر نماز را توجیه می کند، می توان با این دلیل در نزد پروردگار معذور بود و نماز را به تأخیر انداخت، امّا اگر تأخیر به جهت تنبلی و بی اعتنایی باشد، عذر شرعی محسوب نمی شود، و یقیناً مخالف خواست الاهی است.