«رجعت» از عقاید معروف شیعه است،[1] و مقصود از آن در فرهنگ شیعه، بازگشت گروهی از امت اسلامی به دنیا پس از ظهور حضرت مهدی(عج) و قبل از برپایی قیامت است. در رجعت، بازگشت کنندگان به امر پروردگار عالم زنده می‌شوند، همچنان‌که در قیامت همگان به امر و قدرت خدای متعال زنده خواهند شد.
اگرچه از تفاصیل و جزئیات رجعت نمی‌توان آگاهی کاملی داشت و لازم هم نیست، اما این هیچ‌گونه اشکال و سستی در عقیده به رجعت ایجاد نمی‌کند؛ مانند این‌که به وجود ملائکه ایمان داریم، چون قرآن و روایات از آن خبر داده است ولی تعدادشان چقدر است، نحوه وجودیشان چگونه است و کارهایشان به طور تفصیل چگونه است، اطلاع دقیق نتوان پیدا کرد.
به هر حال؛ شبهه مطرح شده در پرسش، نمی‌تواند نافی رجعت باشد؛ زیرا گاه حکمت پروردگار اقتضا می‌کند که با وجود یعقوب پیامبر، فرزندش یوسف(ع) حکمران شود. پس در حضور پیامبر اسلام(ص)، هیچ اشکالی در حکمرانی و امامت حضرت مهدی(عج) وجود ندارد. [1] . ر.ک: «رجعت و خصوصیات آن»، سؤال 247؛ «رجعت پیامبران، امامان»، 5896؛ «رجعت حضرت فاطمه زهرا (س)»، سؤال 24185.
