سبیل
موی پشت لب بالا که به لب زیرین برسد را در اصطلاح شارب میگویند. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، حج و حجر سخن گفتهاند.
هر چند سبیل، طریق و صراط به معنای راه میباشند و از نظر معنا به هم نزدیکاند، اما تفاوتهایی نیز با یکدیگر دارند. طریق به معنای راهی است که صرفاً وسیلهای برای رساندن میباشد. حال این راهها چه مجازی و چه حقیقی، تفاوتی نمیکند. سبیل نیز به معنای راه است و اعم از هرگونه راهی است، چه ضلالت و چه هدایت باشد. صراط در اصل سراط با سین بوده و بیش از 40 بار در قرآن ذکر شده است. صراط به صورت مفرد در قرآن ذکر شده و راهی است که به خیر منتهی میشود. صراط مانند بزرگ راهی است که راههای فرعی و یا کوچکتر مانند سبیل و طریق بدان منتهی میشوند.