حضرت علی علیه السلام میفرماید: (وقتی این آیه: (وجیء یومئذ بجهنّم) بر رسول خدا صلیالله علیه و آله نازل شد، کسی از رسول خدا صلیالله علیه و آله درباره آن سؤالی کرد، حضرت فرمود: روح الامین به من خبر داد که خداوند - که خدایی به جز او نیست - وقتی خلایق اولین و آخرین رادر صحرای محشر گرد آورد، جهنم با هزار زمام و لجامش آشکار می شود، که هر زمامی در دست صد هزار فرشته دوزخ است، در حالی که صدای زفیر خشم آلودی از آن شنیده می شود...) در همین هنگام بر روی آتش پلی وضع می شود بسیار باریک و بسیار تیز اما بسیار طولانی، این پل، به زبان روایات (صراط) نامیده می شود.1
از امام صادق علیه السلام نقل است که: (انسان ها - بر حسب طبقات ملکات خود - بر صراط عبور میکنند واین صراط از مو باریک تر و از شمشیر تیزتر، است، بعضی از عبور کنندگان؛ مثل برق میگذرند مانند دویدن اسب، و برخی مانند سُریدن و بعضی راه میروند و برخی دیگر به پل آویزان می شوند، و آتش قسمتی از وجود آنها را میسوزاند و قسمتی را رها کند)2.
مفضل از امام صادق علیه السلام درباره صراط سؤال نمود، حضرت فرمود: (صراط، راهی است به سوی معرفت خداوند، عزّ و جلّ، و دو صراط وجود دارد، صراط در دنیا، و صراط در آخرت، اما صراط در دنیا همان امام بر حق است، که اگر کسی در دنیا او را شناخت و به هدایت او اقتدا نمود، در آخرت از صراطی که پلی بر روی دوزخ است، عبور میکند، و اگر کسی او (امام) را نشناخت قدم هایش از صراط میلغزد و در آتش سقوط میکند.)3
مرحوم (شیخ مفید) در کتاب عقایدش میفرماید: (اعتقاد ما درباره صراط این است که آن (حق) است؛ و آن پلی است بر جهنم و جمیع خلایق از آن عبور میکنند. همانطور که خداوند فرمود:
(وَ إِنْ مِنْکُمْ إِلاّ وارِدُها کانَ عَلی رَبِّکَ حَتْماً مَقْضِیًّا)4؛
(جز این نیست که همه شما بر آتش جهنم وارد میشوید (از صراط عبور میکنید) و این وعده ای است حتمی و شدنی از جانب پروردگار تو).
و صراط در وجه دیگرش نام حجّت های خداست...)5.
و منظور از باریکی صراط، دقّت و التزام در اطاعت از امام بر حق و دقّت در موضع گیری و رفتارها و حتی نیّت هاست. به طوری که حتی خطاهای کوچک موجب لغزش و معطّلی در عبور از صراط می شود و به عبارت دیگر پل صراط از دنیا میگذرد و به هر مقدار آدمی در دنیا براساس حق، عدالت و پاکی مسیر زندگی را طی کند در قیامت نیز به سلامتی و سرعت از پل صراط عبور خواهد کرد.
پی نوشت:
1. تفسیر الدر المنثور، ج 6، ص 346.
2. بحارالانوار، ج 8، ص 64.
3. همان.
4. مریم 19، آیه 71.
5. شیخ مفید، عقاید.
منبع: www.porseman.org
