آیاتی را که امام زمان(عج) هنگام ولادت تلاوت کرد، آیات پنج و شش سوره قصص بود. روایت در این مورد چنین می‌گوید:
«قالت حکیمة: قرأت علی أمه نرجس وقت ولادته، التوحید و القدر و آیة الکرسی، فأجابنی من بطنها بقراءتی، ثم وضعته ساجداً إلی القبلة فأخذه أبوه و قال انطق بإذن الله، فتعوذ و سمی، وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ* وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ»؛[1] حکیمه خاتون عمه امام حسن عسکری(ع) می‌گوید؛ هنگام ولادت امام مهدی برای مادرش(نرجس) سوره‌های توحید، قدر و آیة الکرسی را قرائت نمودم و فرزند داخل رحم، پاسخ قرائت مرا داد. پس مادرش وضع حمل کرد درحالی که بچه در حال سجده و رو به قبله بود؛ پدرش(امام عسکری) او را برداشت و به او گفت به اذن خداوند سخن بگو؛ حضرت مهدی(عج) پس از «استعاذه» و «بسم الله»، این دو آیه را تلاوت نمود: «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ* وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ»؛[2] و ما بر آن هستیم که بر مستضعفان روی زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان سازیم و وارثان گردانیم. و آنها را در آن سرزمین مکانت بخشیم و به فرعون و هامان و لشکریانشان چیزی را که از آن میترسیدند نشان دهیم. [1] . عاملی نباطی، علی من محمد بن علی بن محمد بن یونس، الصراط المستقیم إلی مستحقی التقدیم، محقق، مصحح: رمضان، میخائیل، ج 2، ص 209، المکتبة الحیدریة، نجف، چاپ: اول، 1384 ق. [2] . قصص، 5- 6.
