تأثیر دوست در زندگی انسان آن‌قدر مهم است که تعالیم دینی در باره‌اش می‌گوید؛ انسان بر دین دوست خویش است؛ از این‌رو باید توجه داشته باشید که چه کسی را به دوستی برمی‌گزینید.
در تعبیر روایات آمده است: هرگاه وضع کسی برای شما مشخص نبود و دین او را نشناختید، به دوستانش نظر کنید. پس اگر آنها اهل دین و آیین خدا باشند، او نیز پیرو آیین خدا است و اگر بر آیین خدا نباشند او نیز بهره‌ای از دین خدا ندارد؛ لذا آنچه در اسلام برای گزینش دوست در مرحلۀ اول مهم است، ویژگیهای ظاهری و مادّی دوست و رفیق نیست، بلکه ویژگیهای معنوی اوست.
شایان توجه است که دوست، همدم تنهاییهای انسان، شریک غمها و شادیها، بازوی یاری رسان در نیازمندیها، تکیه گاه انسان در مشکلات و گرفتاریها و مشاور خیرخواه در لحظات تردید و ابهام است. اما از آن‌جا که دوستان هر کس، یکی از مواردی بوده که مبنای قضاوت دیگران نسبت به اخلاق و شخصیت اوست، و تأثیر پذیری انسان از دوستان، در سنین مختلف، بسیار است؛ از این‌رو، دقّت در گزینش دوست، به سلامت اخلاقی و رفتاری انسان کمک می‌کند.
