این آیه که (اگر کسی بخواهد لطفی به بندگانم برسد، چه کسی می‌تواند آن‌را دفع کند)، در کدام سوره قرآن آمده است؟

در آیات متعددی از قرآن، تاکید شده‌ است که؛ اگر خداوند اراده کند که به کسی خیری برساند، کسی نمی‌تواند مانع رساندن این خیر شود و اگر اراده کرده باشد که کسی دچار زیانی شود، هیچ‌کس قادر نخواهد بود که از آن موجود حمایت کند و آن ضرر را از او دفع کند:
1. «هر رحمتی را که خداوند برای مردم بگشاید (رحمت‌های معنوی و مادی) هرگز آن‌را بازدارنده‌ای نیست، و هر چه را بازدارد هرگز آن‌را پس از او گشاینده‌ای نباشد، و او عزیز و حکیم است».[2]
3. «بگو: چه کسی می‌تواند شما را در برابر اراده خدا حفظ کند اگر او بدی یا رحمتی را برای شما اراده کند؟! و آنها جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای خود نخواهند یافت».[1] . فاطر، 2. [3] . احزاب، 17.