تاریخ طبری
تاریخ طبری، تاریخی است، عمومی (از آغاز آفرینش تا ۳۰۲) که به زبان عربی و تألیف ابوجعفر محمدبن جریر طبری (متوفی ۳۱۰)میباشد.
محمد بن جریر بن یزید طبری - از مورّخان اهل سنت - در سال 224 ه.ق در مازندران متولد شد. طبری از نظر مذهبی از اهل سنت بود، اما نه متعصب، وی یک سنی معتدل بود، گو اینکه در اواخر عمر تمایلی نیز از وی به تشیع بروز کرده است.
«تاریخ الامم و الملوک» مشهور به تاریخ طبری، مهمترین تاریخنامه روایی و سالشمار اسلامی است.
با اینکه تاریخ طبری از سوی علمای اهل سنت مدح و ستایش شده است، و دوره نوینی را در تاریخنگاری اسلامی آغاز کرد و اثر فراوانی بر مورّخان پس از خود گذاشت. اندیشمندان شیعی، هرچند کلیت آنرا به عنوان منبع قابل استناد تاریخی میپذیرند، اما انتقادات مهمی هم نسبت به آن دارند که در پاسخ تفصیلی به برخی از آنها اشاره خواهد شد.