غیر از مواردی؛ مانند جهاد ابتدایی و نماز جمعه که در آن اختلاف نظر وجود دارد، در بیشتر موارد تکلیفمان با معاصران پیامبر اسلام(ص) تفاوتی نمی‌کند، اما بر اساس برخی روایات، ما در ادای این تکلیف‌ها پاداش بیشتری خواهیم داشت؛ چنان‌که در روایتی می‌خوانیم: رسول اکرم(ص) به علی(ع) فرمود: «ای علی! بدان که شگفت‌انگیزترین مردم از جهت ایمان و بزرگ‌ترین آنان از روی یقین، مردمی هستند که در آخر الزّمان خواهند بود؛ پیامبر را ندیده‌اند و از امام نیز محجوب‌اند، پس ایمان دارند همانند خط سیاهی که بر صفحه سفید نوشته شده باشد».[1] رسول اکرم(ص) می‌فرماید: «خوشا آن‌که مرا دید و به من، ایمان آورد! خوشا، خوشا (هفت مرتبه این کلمه را فرمود) آن‌که مرا ندید و به من، ایمان آورد!».[2] آری؛ ارزش و جایگاه والا ویژه مؤمنان آگاه و دلدادگان بینا است، به خصوص مؤمنانی که پیامبران و امامان را ندیده‌اند، ولی از طریق آیات و روایات منقّش روی صفحات کاغذ به حقیقت و راستی مؤمن و معتقد به معاد و دیگر اصول و فروع دین می‌شوند و از این راه خود را با تمام وجود به رحمت رحیمیه حق می‌رسانند. [1] . صدوق، محمد بن علی‏، کمال الدین و تمام النعمة، ج ‏1، ص 288، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق. [2] . صدوق، محمد بن علی‏،خصال، ج ‏2، ص 342، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1362ش.
اینکه در این زمان برای ما پیامبری فرستاده نشده است، آیا تکلیف ما به اندازه کسانی است که پیامبران خدا را دیدهاند؟
غیر از مواردی؛ مانند جهاد ابتدایی و نماز جمعه که در آن اختلاف نظر وجود دارد، در بیشتر موارد تکلیفمان با معاصران پیامبر اسلام(ص) تفاوتی نمیکند، اما بر اساس برخی روایات، ما در ادای این تکلیفها پاداش بیشتری خواهیم داشت؛ چنانکه در روایتی میخوانیم:
رسول اکرم(ص) به علی(ع) فرمود: «ای علی! بدان که شگفتانگیزترین مردم از جهت ایمان و بزرگترین آنان از روی یقین، مردمی هستند که در آخر الزّمان خواهند بود؛ پیامبر را ندیدهاند و از امام نیز محجوباند، پس ایمان دارند همانند خط سیاهی که بر صفحه سفید نوشته شده باشد».[1]
رسول اکرم(ص) میفرماید: «خوشا آنکه مرا دید و به من، ایمان آورد! خوشا، خوشا (هفت مرتبه این کلمه را فرمود) آنکه مرا ندید و به من، ایمان آورد!».[2]
آری؛ ارزش و جایگاه والا ویژه مؤمنان آگاه و دلدادگان بینا است، به خصوص مؤمنانی که پیامبران و امامان را ندیدهاند، ولی از طریق آیات و روایات منقّش روی صفحات کاغذ به حقیقت و راستی مؤمن و معتقد به معاد و دیگر اصول و فروع دین میشوند و از این راه خود را با تمام وجود به رحمت رحیمیه حق میرسانند. [1] . صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص 288، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق. [2] . صدوق، محمد بن علی،خصال، ج 2، ص 342، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1362ش.
- [سایر] تعدد پیامبران فرستاده شده از طرف خداوند برای چیست؟
- [سایر] چرا خدا پیامبران را فقط برای اعراب فرستاد مثلا چرا برای سرخ پوستان یا آدم خواران که به نظر می آید بیشتر به دین احتیاج دارند پیامبری فرستاده نشد؟
- [سایر] آیا بودا پیامبر بوده است؟ اگر نبوده است پس چرا در این سرزمین پیامبری از طرف خداوند فرستاده نشده است؟
- [سایر] آیا بودا پیامبر بود؟ اگر نبود پس چرا در این سرزمین پیامبری از طرف خدا فرستاده نشده؟
- [سایر] خداوند چرا حرف های پیامبری را که فرستاده محفوظ نگه نداشته و پیامبری دیگر را برای کامل کردن شریعت پیامبر دیگری فرستاد؟
- [سایر] خداوند چرا حرف های پیامبری را که فرستاده محفوظ نگه نداشته و پیامبری دیگر را برای کامل کردن شریعت پیامبر دیگری فرستاد؟
- [سایر] جبرئیل نزد پیامبر آمد و گفت: خداوند برای تو هدیهای فرستاده که بر هیچ پیامبری نفرستاده است، آن هدیه چه بود؟
- [سایر] چرا همه ی پیامبران ما عرب هستند و خداوند حتی یک پیامبر و یا امام ایرانی نفرستاده ولی باز با این حال ما به پیامبران ارزش قائل ایم؟
- [سایر] آیا اینکه پیامبر خدا(ص) بابت رسالت از امت اجری طلب نمیکرد، با آیات سوره انفال و پرداخت خمس به سادات فقیر تناقض ندارد؟
- [سایر] علاوه بر ایمان به خداوند، معاد، رسالت پیامبران و...، آیا ایمان به ملائکه نیز جزو ضروریات است؟!
- [آیت الله اردبیلی] (اَشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ) یعنی: (شهادت میدهم که هیچ معبودی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یگانه است و شریک ندارد.) (وَأشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ) یعنی: (شهادت میدهم که محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلم بنده خدا و فرستاده اوست.) (أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ) یعنی: (خدایا بر محمد و آل محمد رحمت فرست.) (وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ) یعنی: (و شفاعت پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم را قبول کن و مقام آن حضرت را نزد خود بلند فرما.) (اَلسَّلامُ عَلَیْکَ أیُّهَا النَّبِیُّ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ) یعنی: (سلام بر تو ای پیامبر و رحمت و برکات خدا بر تو باد.) (اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَعَلی عِبادِ اللّهِ الصّالِحینَ) یعنی: (سلام خداوند بر ما نمازگزاران و تمام بندگان نیکوکار او باد.) (اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ) یعنی: (سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما باد.)
- [آیت الله اردبیلی] اگر مسلمانی منکر خدا یا پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم شود یا حکم ضروری دین یعنی حکمی که مسلمانان جزء دین اسلام میدانند، مثل واجب بودن نماز و روزه را انکار کند، در صورتی که انکار آن حکم به انکار خدا یا پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم برگردد و با توجه به این موضع آن را انکار کند، (مرتدّ) است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی پناه بر خدا به خدا، یا پیامبر(صلی الله علیه وآله) یا یکی از ائمه معصومین(علیهم السلام) یا فاطمه زهرا(علیهم السلام) دشنام و ناسزا گوید یا عداوت داشته باشد، کافراست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مسلمانی که منکر خدا یا یگانگی خداوند یا رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله شود مرتدّ میشود و انکار حکم ضروری دین (یعنی حکمی که مسلمانان جزء دین اسلام میدانند مثل واجب بودن نماز و روزه) با اعتراف به توحید و رسالت سبب ارتداد نیست، هر چند ضروری بودن آن را بداند، ولی در مسأله 1107 اشاره شد که کسی که یکی از ضروریات دین را انکار میکند و شبههای در حق وی نباشد و شک داریم که به دو اصل توحید و رسالت ایمان قلبی دارد، شرعاً کافر بشمار میآید، هر چند ضروری بودن آن حکم را نداند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هنگام غسل کردن لازم نیست نیت واجب یا مستحب کند، همین اندازه که به قصد قربت و اطاعت فرمان خدا انجام دهد کافی است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر بر بدن کسی که جنب است آیه قرآن یا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، حرام است دست به آن نوشته بگذارد و اگر بخواهد غسل کند، باید آب را به گونهای به بدن برساند که دست او به نوشته نرسد و اسامی مبارک پیامبران و امامان و حضرت زهرا علیهمالسلام به احتیاط واجب حکم اسم خدا را دارند.
- [آیت الله سبحانی] فردی که به حد تکلیف رسیده ولی معترف به وجود خدا و یا وحدانیّت و یا نبوت پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) یا معاد(روز قیامت) نباشد بنابر احتیاط واجب نجس است. و همچنین اگر کسی یکی از احکام ضروری اسلام (مانند وجوب نماز و روزه و حج) را انکار کند و در نظر او ملازم با انکار یکی از امور یادشده باشد، نیز نجس می باشد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر چند نفر باهم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد؛ یا عمدا نام خدا را نبرد؛ آن شکار حرام است. و نیز اگر یکی از سگهائی را که فرستاده اند به طوری که در مسأله (2618) گفته شد تربیت شده نباشد؛ آن شکار حرام می باشد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد ؛ یا عمداً نام خدا را نبرد ، آن شکار حرام است و نیز اگر یکی از سگهائی را که فرستاده اند بطوری که در مسألة 2607 گفته شد تربیت شده نباشد ، آن شکار حرام می باشد .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و یکی از آنها کافر باشد آن شکار حرام است، و نیز اگر همه مسلمان باشند و یکی از آنان عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است. و نیز اگر یکی از سگهایی را که فرستاده اند بطوری که در مسأله 2732 گفته شد تربیت شده نباشد، آن شکار حرام می باشد.