شرح پرسش: خداوند می فرماید: وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا (مریم 15)، همچنین می فرماید: وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا (مریم 33). در آیۀ اول، لفظ ( سلام) نکره آمده ولی در آیۀ دوم به صورت معرفه آمده است، در حالی که هر دو سلام مقرون به روز ولادت، روز وفات و روز بعث و برانگیخته شدن است. حال چرا سلام خداوند بر حضرت یحیی به صورت نکره آمده است ولی سلام حضرت عیسی بر خودش به صورت معرفه آمده است؟ پاسخ: دو آیه در سوره مریم وجود دارد که هر دو یک معنا دارند، اما یکی سلام خداوند بر حضرت یحیی (ع) بوده و دیگری سلام حضرت عیسی (ع) بر خود است: 1. (وَ سَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا).[1] 2. (وَ السَّلَامُ عَلیَ‌َّ یَوْمَ وُلِدتُّ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا).[2] اما در علت تفاوت کلمه سلام در دو آیه (یکی به صورت نکره و دیگری به صورت معرفه)، مفسران احتمال داده اند که "سلام" در داستان یحیی -که به صورت نکره (یعنی بدون الف و لام) آمده- دلالت بر نوع خاصی از سلام دارد و در قصه عیسی که با الف و لام آمده، جنس و عمومیت را می‌رساند و مطلق سلام مورد نظر می باشد).[3] پس از آن جایی که خداوند سلام اوّل را بیان داشته و آن را به صورت نکره آورده نشان از این می دهد که نوع خاصی از سلام مورد نظر بوده است. اما در سلام دوم که خود عیسی بیان کننده سلام است و با الف و لام آمده نشان از عمومیت این سلام دارد. پی نوشت: [1]. مریم، 15. [2]. مریم، 33. [3]. طباطبایی، سید محمد حسین‌، المیزان فی تفسیر القرآن‌، ج 14، ص 48، جامعه مدرسین، قم‌، 1417 ق. منبع:islamquest.net
شرح پرسش:
خداوند می فرماید: وَسَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَیَوْمَ یَمُوتُ وَیَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا (مریم 15)، همچنین می فرماید: وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا (مریم 33). در آیۀ اول، لفظ ( سلام) نکره آمده ولی در آیۀ دوم به صورت معرفه آمده است، در حالی که هر دو سلام مقرون به روز ولادت، روز وفات و روز بعث و برانگیخته شدن است. حال چرا سلام خداوند بر حضرت یحیی به صورت نکره آمده است ولی سلام حضرت عیسی بر خودش به صورت معرفه آمده است؟
پاسخ:
دو آیه در سوره مریم وجود دارد که هر دو یک معنا دارند، اما یکی سلام خداوند بر حضرت یحیی (ع) بوده و دیگری سلام حضرت عیسی (ع) بر خود است:
1. (وَ سَلَامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا).[1]
2. (وَ السَّلَامُ عَلیََّ یَوْمَ وُلِدتُّ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا).[2]
اما در علت تفاوت کلمه سلام در دو آیه (یکی به صورت نکره و دیگری به صورت معرفه)، مفسران احتمال داده اند که "سلام" در داستان یحیی -که به صورت نکره (یعنی بدون الف و لام) آمده- دلالت بر نوع خاصی از سلام دارد و در قصه عیسی که با الف و لام آمده، جنس و عمومیت را میرساند و مطلق سلام مورد نظر می باشد).[3]
پس از آن جایی که خداوند سلام اوّل را بیان داشته و آن را به صورت نکره آورده نشان از این می دهد که نوع خاصی از سلام مورد نظر بوده است. اما در سلام دوم که خود عیسی بیان کننده سلام است و با الف و لام آمده نشان از عمومیت این سلام دارد.
پی نوشت:
[1]. مریم، 15.
[2]. مریم، 33.
[3]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 14، ص 48، جامعه مدرسین، قم، 1417 ق.
منبع:islamquest.net
- [سایر] با توجه به آیه 42 سوره آل عمران حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) برتر است یا حضرت مریم (سلام الله علیها)؟
- [سایر] معرفی اجمالی از سوره مریم ارایه نمایید.
- [سایر] در مورد آیه 72 سوره مریم که :همه وارد جهنم می شوند منظور از همه چه کسانی هستند.
- [سایر] محتوای کلی سوره مریم را به طور خلاصه بگویید.
- [سایر] در سورة مریم میگوید مسیح علیه السلام در زیر درخت خرما به دنیا آمد (مریم، 22) در حالی که وی در آخور گوسفندان به دنیا آمده است؟ (انجیل)
- [سایر] قرآن در مورد باردار شدن مریم و میلاد مسیح در (سوره 3 آیه 42 و 45) راجع به چندین فرشته صحبت میکند اما در (سوره 19 آیه 17-21) تنها از یک فرشته صحبت میکند. بالأخره خداوند چند فرشته برای مریم فرستاده بود؟
- [سایر] چرا حضرت زکریا(ع) با مردم مدتی سخن نگفت؟ و حضرت زکریا(ع) طبق آیه 41 سوره آل عمران سه روز با مردم صحبت نکردند یا طبق آیه 10 مریم سه شبانه روز؛ علت این تناقض چیست؟
- [سایر] ماجرای حضرت ابراهیم(ع) در سوره مریم بهطور مشخصی با سوره انبیاء متفاوت است، در حالیکه در سوره انبیاء، ابراهیم پیامبر با مردمش بهطور جدّی مقابله میکند و حتی بتهای آنها را میشکند! در سوره مریم وقتی ابراهیم به دلیل صحبت کردن علیه بتها توسط پدرش به سنگسار شدن تهدید میشود سکوت میکند و نه تنها مقابلهای نمیکند، بلکه گویا منطقه را نیز ترک میکند؛ چرا این گونه عمل کرد؟ و آیا ابراهیم بتها را نابود کرد؟
- [سایر] کدام پیامبر در سوره های یوسف و مریم ملقّب به صدّیق نشده اند؟
- [سایر] با سلام؛ در سوره مریم در آیه 24 در باره وضع حمل ایشان آمده است: (ناگهان از طرف پایین پایش او را صدا زد که غمگین مباش). لطفا بفرمایید این ندا دهنده چه کسی بود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] سوره هایی که سجده واجب دارد چهار سوره است: 1 سوره سجده (سوره 32) آیه 15. 2 سوره فصلت (سوره 41) آیه 37. 3 سوره نجم (سوره 53) آیه 62. 4 سوره علق(سوره 96) آیه 19.
- [آیت الله جوادی آملی] .در چهار سوره قرآن, آیه سجده هست: آیه 15 سوره (سجده), آیه 37 سوره (فصّلت), آیه 62 سوره (نجم) و آیه 19 سوره (علق). هر کس یکی از این چهار آیه را بخواند یا گوش فرا دهد، پس از تمام شدن آیه، فوراً باید سجده کند و اگر آن را فراموش کرده، هر وقت یادش آمد, باید سجده نماید.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . هر گاه بعد از تمام شدن آیه یا کلمه ای شک کند که آن را درست گفته یا نه تا داخل در رکن بعد نشده می تواند برگردد و احتیاطاً آن آیه یا کلمه را بطور صحیح بگوید ولی اگر جزء بعدی رکن باشد مثلاً در رکوع شک کند که سوره را درست خوانده یا نه نمی تواند برگردد و باید به شک خود اعتنا نکند.
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است که بر بالین محتضر سوره مبارکه یس و صافات و احزاب و ایه الکرسی و ایه پنجاه و چهارم از سوره اعراف و سه ایه اخر سوره بقره بلکه هر چه از قران ممکن است بخوانند
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است که بر بالین محتضر سوره مبارکه یس و صافات و احزاب و ایه الکرسی و ایه پنجاه و چهارم از سوره اعراف و سه ایه اخر سوره بقره بلکه هر چه از قران ممکن است بخوانند
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است برای راحت شدن محتضر بر بالین او سوره مبارکة یس و الصافات و آیه الکرسی و آیه پنجاه و چهارم ازو سورة اعراف و سه آیه آخر سوره بقره بلکه هر چه ازو قرآن ممکن بخوانند .
- [آیت الله جوادی آملی] .بر نمازگزار مرد واجب است عمداً هیچ کلمه یا حرف حمد و سوره رکعت اول و دوم نماز های صبح و مغرب و عشاء را آهسته نخواند , به صورتی که حرف آخر هیچ کلمه ای عمداً آهسته ادا نشود ; همچنین واجب است که عمداً هیچ کلمه یا حرف حمد و سورهّ نماز های ظهر و عصر بلند ادا نشود.
- [آیت الله وحید خراسانی] هرگاه بعد از فراغ از ایه ای شک کند که ایه یا کلمه ای از ان را درست گفته یا نه به شک خود اعتنا نکند چه داخل در غیر ان شده یا نشده باشد و اگر قبل از فراغ از ایه شک کند که کلمه ای از ایه را درست گفته یا نه باید به شک خود اعتنا کند و دوباره ان کلمه و ما بعد ان را به طور صحیح بگوید اگر چه به تکرار ما قبل ان کلمه باشد و در هر دو صورت تکرار ان ایه یا کلمه و ما بعد ان برای احراز صحت اشکال ندارد تا به حد وسواس نرسد که در این صورت دوباره گفتن حرام است ولی بطلان نماز محل اشکال است و احتیاط واجب این است که نمازش را تمام کرده و دوباره بخواند
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است برای راحت شدن محتضر بر بالین او سوره مبارکه یس، و الصافات و احزاب و آیة الکرسی و آیه پنجاه و چهارم از سوره اعراف یعنی آیه اِنَّ رَبَّکُمُ اللهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ... و سه آیه آخر سوره بقره بلکه هرچه از قرآن ممکن است بخوانند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] هرگاه شک کند که آیه یا کلمه ای را درست گفته یا نه اگر به چیزی که بعد از آن است مشغول نشده، بنابر احتیاط واجب باید آن آیه یا کلمه را به طور صحیح بگوید و اگر به چیزی که بعد از آن است مشغول شده چنانچه آن چیز رکن باشد مثل آنکه در رکوع شک کند که فلان کلمه از سوره را درست گفته یا نه باید به شک خود اعتنا نکند و اگر رکن نباشد مثلاً موقع گفتن اَللهُ الصَّمَدْ شک کند که قُل هُوَاللهُ احد را درست گفته یا نه باز هم می تواند به شک خود اعتنا نکند ولی اگر احتیاطاً آن آیه یا کلمه را به طور صحیح بگوید اشکال ندارد و اگر چند مرتبه هم شک کند می تواند چند بار بگوید اما اگر به وسواس برسد و باز هم بگوید بنابر احتیاط واجب باید نمازش را دوباره بخواند.