شبهه: اگر انسان اشرف مخلوقات است، پس چرا در قرآن آمده است ما انسان را بر بسیاری از مخلوقات برتری دادیم ؟
در رابطه ‌با آیه اشاره شده، تفاسیر متفاوتی‌ وجود دارد: علامه طباطبایی در جلد سیزدهم المیزان، صفحات 156 تا165 را به ‌بررسی پیرامون این‌آیه اختصاص داده است. یکی از دیدگاه‌هایی که در این رابطه مطرح است و قابل تأیید به وسیله دیگر نصوص دینی می‌باشد، تفکیک بین (ویژگی‌های اولیه خلقت انسان) و (کمالات اکتسابی ناشی از عمل اختیاری) می‌باشد. توضیح این که: الف) انسان از نظر ذاتی و در خلقت اولیه، بر موجودات زمینی برتری دارد؛ زیرا موجودی هوشمند،خردورز و دارای ویژگی‌های ممتازی است که جمادات، نباتات و حیوانات از آن بی ‌بهره‌اند؛ لیکن از ملائک برترنیست؛ زیرا آنان موجوداتی بالذات معصوم‌اند و به گونه‌ای آفریده شده‌اند که صرفا مطیع اوامر الهی‌اند؛ ولی انسان موجودی است که در او هم اطاعت راه دارد و هم نافرمانی. بنابراین چون آدمی ترکیبی از عواملی است که امکان نافرمانی خدا را فراهم می‌آورند، در مرتبه‌ای نازل‌تر از فرشتگان قرار می‌گیرد. ازاین‌رو انسان بر همه مخلوقات برتری ندارد؛ بلکه بر بسیاری از آفریدگان برتر است. ب ) از نظر عمل اختیاری، آدمی می‌تواند با وجود بهترین شرایط کمال‌بخش، راه انحطاط را در پیش گیرد - که درنتیجه از حیوانات نیز پست‌تر خواهد شد - و نیز می‌تواند با وجود همه زمینه‌ها و گرایش‌های شدید به سوی گناه، دربرابر خواسته‌ها و تمنیات نفسانی، یوسف‌وار مقاومت نموده و با تمام وجود سر به فرمان پروردگار نهد و هوای نفس خویش را در بند کشد. چنین کسی قطعا از ملایک نیز برتر می‌شود؛ زیرا آنان به سادگی و بدون مانع و رادع به عبادت می‌پردازند؛ ولی انسان با هزاران مانع سخت و دشوار روبه‌رو می‌شود که قهرمانانه باید با همه آنها پیکار کند. بنابراین کسی که راه عبودیت محضه الهی را در پیش گیرد، مقامی برتر از ملایک خواهد یافت. از این جا روشن می‌شود که تعبیرآیه شریفه یا در رابطه با ویژگی‌های اولیه و ذاتی خلقت انسان است و یا ناظر به افراد معمولی است که نه از حیوانات پست ‌ترند و نه از ملایک برتر. eporsesh.com
عنوان سوال:

شبهه: اگر انسان اشرف مخلوقات است، پس چرا در قرآن آمده است ما انسان را بر بسیاری از مخلوقات برتری دادیم ؟


پاسخ:

در رابطه ‌با آیه اشاره شده، تفاسیر متفاوتی‌ وجود دارد: علامه طباطبایی در جلد سیزدهم المیزان، صفحات 156 تا165 را به ‌بررسی پیرامون این‌آیه اختصاص داده است. یکی از دیدگاه‌هایی که در این رابطه مطرح است و قابل تأیید به وسیله دیگر نصوص دینی می‌باشد، تفکیک بین (ویژگی‌های اولیه خلقت انسان) و (کمالات اکتسابی ناشی از عمل اختیاری) می‌باشد.
توضیح این که: الف) انسان از نظر ذاتی و در خلقت اولیه، بر موجودات زمینی برتری دارد؛ زیرا موجودی هوشمند،خردورز و دارای ویژگی‌های ممتازی است که جمادات، نباتات و حیوانات از آن بی ‌بهره‌اند؛ لیکن از ملائک برترنیست؛ زیرا آنان موجوداتی بالذات معصوم‌اند و به گونه‌ای آفریده شده‌اند که صرفا مطیع اوامر الهی‌اند؛ ولی انسان موجودی است که در او هم اطاعت راه دارد و هم نافرمانی. بنابراین چون آدمی ترکیبی از عواملی است که امکان نافرمانی خدا را فراهم می‌آورند، در مرتبه‌ای نازل‌تر از فرشتگان قرار می‌گیرد. ازاین‌رو انسان بر همه مخلوقات برتری ندارد؛ بلکه بر بسیاری از آفریدگان برتر است.
ب ) از نظر عمل اختیاری، آدمی می‌تواند با وجود بهترین شرایط کمال‌بخش، راه انحطاط را در پیش گیرد - که درنتیجه از حیوانات نیز پست‌تر خواهد شد - و نیز می‌تواند با وجود همه زمینه‌ها و گرایش‌های شدید به سوی گناه، دربرابر خواسته‌ها و تمنیات نفسانی، یوسف‌وار مقاومت نموده و با تمام وجود سر به فرمان پروردگار نهد و هوای نفس خویش را در بند کشد. چنین کسی قطعا از ملایک نیز برتر می‌شود؛ زیرا آنان به سادگی و بدون مانع و رادع به عبادت می‌پردازند؛ ولی انسان با هزاران مانع سخت و دشوار روبه‌رو می‌شود که قهرمانانه باید با همه آنها پیکار کند. بنابراین کسی که راه عبودیت محضه الهی را در پیش گیرد، مقامی برتر از ملایک خواهد یافت. از این جا روشن می‌شود که تعبیرآیه شریفه یا در رابطه با ویژگی‌های اولیه و ذاتی خلقت انسان است و یا ناظر به افراد معمولی است که نه از حیوانات پست ‌ترند و نه از ملایک برتر.
eporsesh.com





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین