محتوای این سوره را می توان در چند محور اصلی، بیان کرد:
1. بخش مهمی از آن، از "توحید" و صفات خداوند و "معاد" و معارف اسلامی بحث می کند.
2. بخش دیگر، پیرامون "جهاد" و دستورات مهمی در این زمینه است و همچنین از عبرتهایی که در دو جنگ مهم اسلامی، یعنی بدر و احد، می توان گرفت، سخن میگوید، ضمن بیان امدادهای الهی نسبت به مؤمنان و حیات جاویدان شهیدان راه خدا.
3. در قسمتی دیگر، به یک سلسله احکام اسلامی، سفارش شده است از جمله: وحدت صفوف مسلمانان، فریضه حج و امر به معروف و نهی از منکر، تولّی و تبّری (دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان حق)، امانت، انفاق در راه خدا، مقاومت و پایمردی در مقابل دشمنان، صبر و شکیبائی در مقابل مشکلات و...
4. در بخشی از این سوره، که در واقع تکمیل کننده بحثهای فوق است، داستان بعضی از انبیأ ذکر شده از جمله: آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی و سایر انبیأ و همچنین داستان حضرت مریم و مقامات این زن بزرگ و توطئه های پیروان سرکش، حضرت موسی و عیسی در برابر اسلام.(ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 2، ص 408.) ضمناً همان گونه که نام برخی از سوره ها برگفته از آیات و کلمات همان سوره است، در این سوره نیز اسم سوره از آیه 33 گرفته شده است: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَیََّ ءَادَمَ وَنُوحًا وَءَالَ إِبْرَ َهِیمَ وَءَالَ عِمْرَ َنَ عَلَی الْعََلَمِینَ .
eporsesh.com
