آیه انذار در سوره شعراء به چه مطلبی اشاره دارد؟

در آیه 214 و 215 سوره شعراء می‌خوانیم (وَاَنْذِرْ عَشیرَتَکَ الاَقرَبینَ وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤمِنینَ)
[خویشاوندان نزدیکت را انذار کن و بال و پر خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند بگستران]
این آیات داستان معروفی دارد که تقریباً همة مورخان اسلامی آن را نوشته‌اند .
در تفسیر این آیه روایتی دیده می‌شود که به گفته (طبرسی) در (مجمع البیان) نزد خاص و عام مشهور است ، و نیز به گفته (حاکم حسکانی) در (شواهد التنزیل) (براء بن عازب) می‌گوید هنگامی که آیه (وَاَنْذِرْ عَشیرَتَکَ الاَقْرَبینَ) نازل شد ، پیامبر (ص) بنی عبدالمطلب را که چهل نفر بودند جمع کرد و غذایی برای آنها فراهم ساخت و فرمود بنام خدا نزدیک شوید و بخورید، سپس ظرفی از شیر آوردند و فرمود (به نام خدا بنوشید) ، فردا نیز آنها را دعوت کرد و غذا و نوشیدنی فراهم ساخت ، سپس آنها را انذار و بشارت داد ، و فرمود من دنیا و آخرت را برای شما آورده‌ام ، اسلام بیاورید و اطاعت کنید تا هدایت شوید)، سپس فرمود (وَ مَنْ یُؤاخینی (مِنْکُمْ) وَ یُوازِرُنی یَکونُ وَلیّی وَوَصیّی بَعدی وَ خَلیفَتی فی اَهْلی وَ یَقتضی دَیْنی (...))[چه کسی از شما حاضر است با من برادری کند و مرا یاری نماید و بعد از من وصی و جانشین من در خانواده‌ام باشد، و دین مرا ادا کند؟]
همه خاموش ماندند ، این سخن را سه بار تکرار فرمود و همچنان همه خاموش بودند، ولی علی (ع) می‌فرمود (من این کار را می‌کنم) ، پیامبر (ص) فرمود تو خواهی بود.
جمعیّت برخاستند و به ابوطالب می‌گفتند (برو اطاعت فرزندت (علی) را کن که محمد (ص) او را امیر تو ساخت). (شواهد التنزیل 1/420)
ابن اثیر در کتاب (کامل) خود می‌گوید پیامبر (ص) فرمود (اَیُّکُمْ یُوازِرُنی عَلی هذا الاَمْرِ عَلی اَنْ یَکُونَ اَخی وَ وَصِیّی وَ خَلیفَتی فیکُمْ) [کدام یک از شما مرا یاری در این کار می‌کند تا برادرم و وصیّم و جانشینم در میان شما باشد]؟ و بعد از آن که همه جواب منفی دادند یا ساکت شدند، علی(ع) عرض کرد (اَنَا یا نَبیَّ الله اَکُونُ وَزیرکَ عَلَیْهِ) و پیامبر (ص) فرمود (اِنَّ هذا اَخی وَوَصِیّی وَ خَلیفَتی فیکُمْ فَاَسْمِعُوا لَهُ وَ اَطیعُوا). (کامل 2/63)
جالب اینکه در این حدیث نیز تعبیر به (خلیفتی فیکم) (جانشین من در میان شما) شده است، و در واقع این یکی از معجزات پیامبر(ص) است که در آن روز که علی(ع) سیزده سال بیشتر نداشت چنین جمله‌ای را قاطعانه به او گفت . چه کسی می‌توانست پیش بینی کند که این کودک سیزده ساله در آینده یکی از بزرگترین مردان جهان بشریّت خواهد شد و سزاوار است جانشین پیامبر(ص) گردد، و همه سخن او را بشنوند و سر بر فرمان او نهند.
و باز جالب اینکه این سخن را پیامبر (ص) هم در اوائل دعوتش در یوم الانذار بیان کرد، و هم در ماههای آخر عمر مبارکش در غدیر خم ، آیا این سخن بهترین دلیل بر امامت حضرت علی (ع) نیست؟
eporsesh.com