سلام؛ آیه 40 سوره مبارکه نبأ به کدام یک از نام‌های قیامت اشاره دارد؟

قرآن کریم در ارتباط با قیامت و تجسم اعمال آدم، و جزا دیدن انسان در برابر اعمال خویش، می‌‌فرماید قیامت روزی است که انسان منتظر دیدن جزای اعمالی است که در زندگی دنیا انجام داده، و از پیش فرستاده است. کافر به جهت سختی آن روز، آرزو می‌‏کند ای کاش خاکی بود، فاقد شعور و اراده، و در نتیجه آنچه را انجام داده، مرتکب نشده بود، و جزا داده نمی‌‏شد: «إِنَّا أَنْذَرْناکُمْ عَذاباً قَریباً یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ وَ یَقُولُ الْکافِرُ یا لَیْتَنی‏ کُنْتُ تُرابا»؛[1] و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دست‌های خود فرستاده می‌‏بیند، و کافر می‌‏گوید: ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمی‌‏شدم)!
این آیه هم‌زمان می‌تواند به نام‌های مختلف قیامت اشاره داشته باشد. به عنوان مثال:
1. از آن‌جا که در آن روز گروه عظیمی به دلیل عملکرد بد خود در دنیا، غرق حسرت و اندوه می‌شوند. کافران وقتی اعمال زشت خود را مشاهده می‌کنند، دچار حسرت می‌شوند، از این‌رو «یوم الحسرة» نامیده می‌شود.
2. در آن روزی که انسان نتیجه اعمالش را می‌بیند: یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ، «غابن» (برنده) و «مغبون» (بازنده) شناخته می‌‏شوند، روزی که روشن می‌‏شود چه کسانی در تجارت خود در عالم دنیا گرفتار غبن و زیان و خسران شده‌‏اند، «یوم التغابن» می‌باشد.
3. از آن جهت که در آن روز انسان از اعمال و عقاید خلاف خود نادم و پشیمان می‏گردد؛ و می‌گوید ای کاش خاک بودم، پشیمانی که نتیجه‏ای برای شخص ندارد، «یوم الندامة» می‌باشد.
4. و به دلیل آن‌که اعمال و عقاید انسان در آن روز آشکار و برملا می‌شود، می‌تواند اشاره به «یوم تبلی السرائر» داشته باشد.
برای آگاهی بیشتر در ارتباط با اسامی قیامت در قرآن، پاسخ 2462 را مطالعه کنید.   [1] . نبأ، 40.