قرآن به اقوام زیل اشاره کرده است:
1 قوم ابراهیم; 2 قوم تبع; 3 قوم ثمود(صالح); 4 قوم سبأ; 5 قوم شعیب (ایکه; 6 قوم عاد; 7 قوم لوط; 8 قوم مأجوج; 9 قوم یأجوج; 10 قوم نوح; 11 قوم یونس; 12 قوم موسی(بنی اسراییل); 13 قوم عیسی.
جهت اختصار فقط به برخی از آنها اشاره میشود:
1. قوم تبع: از قوم تبع دو بار در قرآن کریم یاد شده است(دخان / 36; ق / 13.)، بعضی از مفسران گفتهاند: تبع خود مؤمن بود، ولی قوم او بتپرست و مشرک بودهاند.
2. قوم سبا: این قوم، شاید در زمان حضرت داود و سلیمانو یا کمی بعد از آن میزیستند، قومی بودند که خدا انواع نعمتها را به آنها بخشید، ولی راه کفران را در پیش گرفتند و خدا نعمتهای خود را از آنها گرفت و با آمدن سیل بنیان کن، چنان پراکنده و آواره شدند، که ماجرای زندگی آنها درس عبرتی برای آیندگان شد. قرآن کریم، در آیات: (سبأ/ 15 17)، از این قوم یاد کرده است.
3. قوم نوح; حضرت نوحغ، در مدت 950 سال در این قوم مشغول تبلیغ و دعوت به سوی توحید بود، که سرانجام جز گروه اندکی به او ایمان نیاوردند و خداوند، در اثر ستمگری و لجاجت این قوم، طوفان عظیمی فرستاد و طومار زندگی ننگین آنها را در هم پیچید: (عنکبوت / 14-9; هود / 25-28 و....)
4. قوم عاد; مردمی بودند که در سرزمین "یمن" زندگی میکردند، از نظر قدرت جسمانی و ثروت سرشاری که از طریق کشاورزی و دامداری به آن میرسید، ملتی نیرومند و قوی بودند، ولی انحرافات عقیدهای، مخصوصاً بتپرستی و مفاسد اخلاقی در میان آنها فراوان بود و هر قدر پیامبر آنها، هودغ، بر تبلیغات خود میافزود، آنها با خیره سری و لجاجت خود میافزودند. سرانجام، خداوند آنها را با عذاب دردناکی مجازات کرد و تندبادی غبارآلود و عظیم مأمور عذاب و هلاک آنها شد: (اعراف، 6572; هود، 5860; فصلت، 1516 و...)(ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 6، ص 330، ج 16، ص 238; ج 18، ص 56، ج 23، ص 38، دارالکتب الاسلامیة; اعلام قرآن، دکتر محمّد خزائلی، مؤسسه انتشارات امیرکبیر.)
eporsesh.com
