پیامبر قوم سبأ چه کسی بود؟

قوم سبأ جمعیتی بودند که در جنوب جزیره عربستان زندگی می‌کردند، و دارای حکومتی عالی و تمدنی درخشان بودند.[1] سباء شهری در یمن بوده که بلقیس ملکه آنها بود و نیز نام قبیله‌ای از اولاد سبأ بن یشحب است،[2] و دین آنها، آفتاب پرستی بوده و پرستش ماه و گوزن و گوساله نیز در آن سرزمین رونق و رواج داشته است،[3] و به دست حضرت سلیمان علیه السّلام خداپرست شدند.[4] حضرت سلیمان علیه السّلام دستور داده بود لشگریانش، خلیجی را از دریای شیرین به سوی بلاد هند جاری کرده بودند و سد عظیمی از سنگ و آهک بسته بودند که آب از آن سد بر شهرهای قوم سبأ جاری می‌شد و از آن خلیج راهی چند به سوی آن سد گشوده بودند و آن سد سوراخ‌های متعددی داشت، هر وقت که می‌خواستند آن سوراخها را می‌گشودند و آب به قدر نیازشان بر شهرها و مزارع آنها جاری می‌شد. قوم سبأ با استفاده از آن آب فراوان، باغهای بسیار وسیع و کشتزارهای پربرکت ایجاد کردند، از شاخسارهای درختان آن قدر میوه آشکار شد که می‌گویند: هر گاه کسی سبدی روی سر می‌گذاشت و از زیر آنها عبور می‌کرد، پشت سر هم میوه‌های درختان می‌افتاد و در مدت کوتاهی پر می‌شد.[5]
زیادی نعمت، آمیخته با امنیت محیطی بسیار مرفه برای زندگی آنها آماده ساخته بود، اما آنها قدر این همه نعمت را ندانستند، خدا را به دست فراموشی سپردند و به کفران نعمت مشغول شدند، تا اینکه موشهای صحرایی دور از چشم مردم مغرور به دیوارة این سد خاکی روی آوردند و آن را از درون سست کردند و ناگهان باران شدیدی بارید و سیلاب عظیمی حرکت کرد، دیواره‌های سد که قادر به تحمل فشار سیلاب نبود یک مرتبه در هم شکست و آبهای بسیار زیادی که پشت سد جمع شده بود، ناگهان بیرون ریخت و تمام آبادیها، باغها، کشتزارها، و خانه‌های آنها را ویران نمود و آن سرزمین آباد را به صحرائی خشک و بی آب و علف مبدل ساخت و از آن همه باغهای خرم و درختان بارور، تنها چند درخت تلخ (اراک) و (شور گز) و اندکی درختان (سدر) به جای ماند، مرغان غزل خوان از آنجا کوچ کردند و بوم‌ها و زاغان جای آنها را گرفتند.[6]
و بعضی می‌گویند که قوم سبأ دارای دوازده شهر بودند که در هر شهری پیامبری به ارشادشان مشغول بود و آنها را به سوی خدا دعوت می‌کرد، اما همواره مورد تکذیب و اهانت آن مردمان واقع می‌شدند و در نتیجه خداوند متعال تمامی نعمت‌های خود را از آنها گرفت.[7]
نتیجه اینکه؛ اولین پیامبر آنها حضرت سلیمان بود که به دست ایشان خداپرست شدند و با توجه به بعضی نقلها، قوم سبأ دارای دوازده شهر، که در هر شهری پیامبری به ارشادشان مشغول بود، می‌توان گفت که قوم سبأ، دارای پیامبران متعددی بوده است که نام آنها در تاریخ به غیر از حضرت سلیمان معلوم نیست.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. مجموعه قصه‌های قرآنی، محمد جواد مهری.
2. ابو اسحاق نیشابوری، قصص انبیاء، ص 359.
3. داستان‌های قرآن و تاریخ انبیاء، المیزان، ج 2، ص 331.
--------------------------------------------
[1] . جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوازدهم، 1374 ش، ج 18، ص 67.
[2] . زاهدی گلپایگانی، علی قاضی، قصص شگفت‌انگیز قرآن، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، 1371ش، ص588.
[3] . بلاغی، صدر الدین، قصص قرآن، تهران، انتشارات امیر کبیر، چاپ سیزدهم، 1366 ش، ص 379.
[4] . مجلسی، محمدباقر، حیوة القلوب، تحقیق: سید علی امامیان، قم، سرور، چاپ دوم، 1376 ش، ج 2، ص 997.
[5] . جمعی از نویسندگان، پیشین، ج 18، ص 68.
[6] . همان، ج 18، ص 68 69.
[7] . نیشابوری، ابو اسحاق، قصص الانبیاء، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ سوم، 1382 ش، ص 359.
( اندیشه قم )