سوره مؤمن که در مکه بر پیامبر اکرم‌نازل شده دارای دو اسم است: 1 غافر 2 مؤمن. علّت نام گذاری آن به غافر به علّت سومین آیة آن است که می‌فرماید: "غَافِرِ الذَّ نب‌ِ وَ قَابِل‌ِ التَّوْب‌ِ ; خداوند آمرزندة گناه و پذیرندة توبه است." اما دلیل نام‌گذاری آن به مؤمن آن ا ست که در این سوره، دربارة یکی از بندگان خوب خدا که از همان ابتدا به حضرت موسی‌غ ایمان آورد، بحث شده و قرآن مجید آن فرد را به عنوان مؤمن آل فرعون یاد کرده است: "وَ قَال‌َ رَجُل‌ٌ مُّؤْمِن‌ٌ مِّن‌ْ ءَال‌ِ فِرْعَوْن‌َ یَکْتُم‌ُ إِیمََنَه‌ُوَّ; مرد مؤمنی از آل فرعون که ایمان خود را پنهان می‌داشت."
این فرد که ایمان خود را آشکار نمی‌کرد، فرعونیان تصور می‌کردند از خودشان است، در حالی که به موسی‌غ ایمان آورده بوده او مرتّب آل فرعون را نصیحت می‌کرد، هنگامی که فرعون تصمیم کشتن موسی‌غ را گرفت او را از کشتن آن حضرت نهی کرد و گفت: می‌خواهید کسی را به قتل برسانید که می‌گوید: پروردگار من (الله) است. در حالی که معجزات و دلایل روشنی از سوی پروردگارتان آورده است، سپس اضافه کرد اگر او دروغ گو باشد، دروغ وی دامن خود او را خواهد گرفت و اگر راست گو باشد ممکن است عذاب‌هایی که وعده می‌دهد دامن شما را بگیرد، شرح حال این مرد و دفاع هایی که از حضرت موسی‌غ نموده در بیش از 20 آیه در این سوره آمده که از آیة 27 شروع می‌شود، سرگذشت مؤمن آل فرعون، درس بزرگی به همة انسان‌ها می‌دهد که بشر وظیفه دارد در هر موقعیت در برابر کفر و ظلم و شرک مبارزه کند. او نشان داد که یک فرد می‌تواند با عزم و اراده، در فرد جبّاری مانند فرعون اثر بگذارد و پیامبر بزرگی را از خطر برهاند، مؤمن آل فرعون، بر اساس بعضی از روایات، سرانجام به شهادت رسید و این که قرآن می‌فرماید: خداوند او را از توطئه‌های شوم فرعونیان رهایی بخشید، منظور این است که وی را از انحراف عقیده و تحمیل کفر و شرک به او حفظ کرد."(ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 20، ص 3 به بعد.)
eporsesh.com
