سوره رعد
سوره رعد، سيزدهمين سوره قرآن است. با توجه به ذکر واژه «رعد» در آیه ۱۳ [۱]اين سوره و تبيين پديدههاى آسمانى همچون رعد ، صاعقه ، ابرهای بارانزا و…، اين سوره، «رعد» ناميده شد.
خداوند در سورة رعد، از آفرینش آسمانهای بی ستون و تسخیر خورشید و ماه به فرمان او، گسترش زمین و آفرینش کوهها و نهرها و درختان و میوهها سخن میگوید و گاهی به نعمت باغهای انگور و نخلستان و زراعتها اشاره فرموده از شگفتیهای آنها خبر میدهد.
همچنین در قسمتی از این سوره، دربارة "توحید" مطلبی آمده و از تسبیح رعد و وحشت آدمیان از برق و صاعقه سخن گفته شده که به همین مناسبت، این سوره را "رعد" نامیدهاند.(تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 10، ص 105106، نشر دارالکتب الاسلامیة.)
eporsesh.com