قرآن مجید با شدیدترین تعبیرات از منافقان یاد کرده است که به چند نمونه از آن اشاره میشود
الف خداوند در آیه 4 سوره منافقین می‌فرماید (هُمُ العَدوّ فَاحذَرهُم) [منافقان دشمنان واقعی هستند، پس از آنان بر حذر باش.]
قرآن مجید دشمنان مسلمانان را معرّفی کرده است، ولی در هیچ آیه‌ای چنین تعبیر شدیدی که در آیه مذکور بیان شده، درباره هیچ یک از دشمنان دینی بیان نشده است. برابر قواعد زبان عربی، این جمله دلالت بر آن می‌کند که منافقان ( عدو ) و دشمن حقیقی انسان محسوب می‌شوند.
ب در ادامه آیه مذکور آمده است (قاتَلَهُمُ اللّهُ اَنّی یُؤفکُونَ) [خداوند آنها را [منافقان ] بکشد، چگونه از حق منحرف می‌شوند؟]
این بیان تند قرآنی منحصر به فرد است. (خدا منافقان را بکشد... ) در قرآن درباره هیچ دشمنی چنین تعبیر قاطع، تند و شدید به کار برده نشده است.
ج خداوند در آیه 145 سوره نساء می‌فرماید (اِنَّ المنافِقینَ فی الدَّرکِ الاسفَلِ مِنَ النّار وَلَن تَجِدَ لَهُم نصیراٌ) [منافقان در پایین‌ترین مکان دوزخ قرار دارند و هرگز یاوری برای آنها نخواهی یافت. (بنابراین، از طرح دوستی با دشمنان خدا، که نشانه نفاق است، بپرهیزید)]
عرب، برای پلّه‌های رو به بالا لفظ (دَرج) یا (دَرَجه) به کار می‌برد و برای پلّه‌های رو به پایین لفظ (دَرک) یا (دَرَک) این دو لفظ اخیر در قرآن تنها یک بار به کار رفته است. نساء/145 و طه/77
(دَرک اسفل) قعر و پایین‌ترین مکان در جهنّم است و بدیهی است که شدّت عذاب در اعماق جهنّم بیشتر می‌باشد. بنابراین، از این آیه نتیجه گرفته میشود که خداوند رحمان، شدیدترین عذاب را برای منافقان قائل میشود و پرعذاب‌ترین مکانهای جهنّم را به آنان اختصاص می دهد.
eporsesh.com
