پشه
پشه حشره‌ا‌ی معروف است. از آن به مناسبت در بابهای طهارت، حج و اطعمه و اشربه سخن رفته است.
آیا خداوند به موجوداتی کوچک تر از پشه نیز مثال زده است؟
در پاسخ باید گفت: قرآن مجید به موجودات کوچک تر از پشه هم مثال زده است. مانند: موریانه: قرآن می فرماید: (با آن همه جلال و شکوه سلیمان هنگامی که مرگ را بر او مقرر داشتیم کسی آن ها را از مرگ وی آگاه نساخت، مگر جنبنده زمین (موریانه) که عصای او را می خورد (تا شکست و پیکر سلیمان فرو افتاد) هنگامی که بر زمین افتاد جنبیان فهمیدند که اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خوار کننده باقی نمی ماندند. و مراد از (دابه) در این آیه شریفه موریانه است:[1] که از پشه کوچکتر است. و در آیات دیگری هم کلمه دابه وارد شده است که این کلمه به معنی جنبنده می باشد و شامل موجودات کوچکتر از موریانه نیز می شود مانند آیه: ما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها و یعلم مستقرها و مستودعها کل فی کتب مبین؛[2] هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست، او قرارگاه محل نقل و انتقالش را می داند همه اینها در کتاب آشکاری ثبت شده است.) در سوره مبارک اعراف می فرماید: فارسلنا علیهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم ءایت مفصلت فاستکبروا و کانوا قوماً مجرمین؛[3] سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم، طوفان و آفت گیاهی (کنه) و قورباغه ها و خون راکه نشانه هایی از هم جدا بودند) بر آنها فرستادیم (ولی باز بیدار نشدند) و تکبر ورزیدند و جمعیت گنهکاری بودند. در این آیه مبارکه به کنه اشاره شده که از پشه هم کوچک تر است.[4] القُمل به معنی شپش یا مگس کوچک هم آمده است.[5] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ذیل آیات مطرح شده در متن. 2. مصطفی، اسرار، دانستنی های قرآن. 3. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ذیل آیات مطرح شده در متن. -------------------------------------------------------------------------------- [1] . مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ نهم، 1371 ه ش، ج18، ص 33. [2] . هود/6؛ هود/56؛ نحل/61 و 49؛ بقرة /164؛ انعام/ 38؛ نمل/82؛ عنکبوت/60؛ نور/45. [3] . اعراف/ 133. [4] . مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ نوزدهم، 1376 ه ش، ج6، ص 320؛ و سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ نوین تهران، انتشارات اسلام، چاپ هفدهم، 1374، ج2، ص 1362. [5] . قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ یازدهم، 1372 ه ش، ج6، ص 40؛ و اسرار، مصطفی، دانستنی های قرآن، چاپ جدیت، چاپ هیجدهم، 1376، ص 120.
در پاسخ باید گفت: قرآن مجید به موجودات کوچک تر از پشه هم مثال زده است. مانند: موریانه: قرآن می فرماید: (با آن همه جلال و شکوه سلیمان هنگامی که مرگ را بر او مقرر داشتیم کسی آن ها را از مرگ وی آگاه نساخت، مگر جنبنده زمین (موریانه) که عصای او را می خورد (تا شکست و پیکر سلیمان فرو افتاد) هنگامی که بر زمین افتاد جنبیان فهمیدند که اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خوار کننده باقی نمی ماندند. و مراد از (دابه) در این آیه شریفه موریانه است:[1] که از پشه کوچکتر است. و در آیات دیگری هم کلمه دابه وارد شده است که این کلمه به معنی جنبنده می باشد و شامل موجودات کوچکتر از موریانه نیز می شود مانند آیه: ما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها و یعلم مستقرها و مستودعها کل فی کتب مبین؛[2] هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست، او قرارگاه محل نقل و انتقالش را می داند همه اینها در کتاب آشکاری ثبت شده است.) در سوره مبارک اعراف می فرماید: فارسلنا علیهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم ءایت مفصلت فاستکبروا و کانوا قوماً مجرمین؛[3] سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم، طوفان و آفت گیاهی (کنه) و قورباغه ها و خون راکه نشانه هایی از هم جدا بودند) بر آنها فرستادیم (ولی باز بیدار نشدند) و تکبر ورزیدند و جمعیت گنهکاری بودند. در این آیه مبارکه به کنه اشاره شده که از پشه هم کوچک تر است.[4] القُمل به معنی شپش یا مگس کوچک هم آمده است.[5] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ذیل آیات مطرح شده در متن. 2. مصطفی، اسرار، دانستنی های قرآن. 3. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ذیل آیات مطرح شده در متن. -------------------------------------------------------------------------------- [1] . مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ نهم، 1371 ه ش، ج18، ص 33. [2] . هود/6؛ هود/56؛ نحل/61 و 49؛ بقرة /164؛ انعام/ 38؛ نمل/82؛ عنکبوت/60؛ نور/45. [3] . اعراف/ 133. [4] . مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ نوزدهم، 1376 ه ش، ج6، ص 320؛ و سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ نوین تهران، انتشارات اسلام، چاپ هفدهم، 1374، ج2، ص 1362. [5] . قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ یازدهم، 1372 ه ش، ج6، ص 40؛ و اسرار، مصطفی، دانستنی های قرآن، چاپ جدیت، چاپ هیجدهم، 1376، ص 120.
پاسخ:
در پاسخ باید گفت: قرآن مجید به موجودات کوچک تر از پشه هم مثال زده است. مانند: موریانه: قرآن می فرماید: (با آن همه جلال و شکوه سلیمان هنگامی که مرگ را بر او مقرر داشتیم کسی آن ها را از مرگ وی آگاه نساخت، مگر جنبنده زمین (موریانه) که عصای او را می خورد (تا شکست و پیکر سلیمان فرو افتاد) هنگامی که بر زمین افتاد جنبیان فهمیدند که اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خوار کننده باقی نمی ماندند.
و مراد از (دابه) در این آیه شریفه موریانه است:[1] که از پشه کوچکتر است. و در آیات دیگری هم کلمه دابه وارد شده است که این کلمه به معنی جنبنده می باشد و شامل موجودات کوچکتر از موریانه نیز می شود مانند آیه:
ما من دابة فی الارض الا علی الله رزقها و یعلم مستقرها و مستودعها کل فی کتب مبین؛[2] هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست، او قرارگاه محل نقل و انتقالش را می داند همه اینها در کتاب آشکاری ثبت شده است.)
در سوره مبارک اعراف می فرماید:
فارسلنا علیهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم ءایت مفصلت فاستکبروا و کانوا قوماً مجرمین؛[3] سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم، طوفان و آفت گیاهی (کنه) و قورباغه ها و خون راکه نشانه هایی از هم جدا بودند) بر آنها فرستادیم (ولی باز بیدار نشدند) و تکبر ورزیدند و جمعیت گنهکاری بودند. در این آیه مبارکه به کنه اشاره شده که از پشه هم کوچک تر است.[4]
القُمل به معنی شپش یا مگس کوچک هم آمده است.[5]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ذیل آیات مطرح شده در متن.
2. مصطفی، اسرار، دانستنی های قرآن.
3. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ذیل آیات مطرح شده در متن.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ نهم، 1371 ه ش، ج18، ص 33.
[2] . هود/6؛ هود/56؛ نحل/61 و 49؛ بقرة /164؛ انعام/ 38؛ نمل/82؛ عنکبوت/60؛ نور/45.
[3] . اعراف/ 133.
[4] . مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ نوزدهم، 1376 ه ش، ج6، ص 320؛ و سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ نوین تهران، انتشارات اسلام، چاپ هفدهم، 1374، ج2، ص 1362.
[5] . قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتاب الاسلامیه، چاپ یازدهم، 1372 ه ش، ج6، ص 40؛ و اسرار، مصطفی، دانستنی های قرآن، چاپ جدیت، چاپ هیجدهم، 1376، ص 120.
- [سایر] چرا خداوند زنان را به طور کلی موجوداتی رشد یافته در زینت معرفی می کند؟
- [سایر] چرا خداوند زنان را به طور کلی موجوداتی رشد یافته در زینت معرفی می کند؟
- [سایر] چرا خداوند به موجوداتی همچون جنّیان موجودیت میبخشد، و از طرف دیگر میفرماید این موجودات فقط با خواست خدا زیان میرسانند؟
- [سایر] چرا خداوند صفت حی(زنده) را برای خود ذکر نموده، در حالیکه حیات در مورد موجوداتی؛ مانند انسان و گیاه که دارای سیر تکاملی است به کار می‌رود؟
- [سایر] چنان که می دانیم کثرت موجوداتی که در طول هم قرار دارند، بر اساس قاعده علیت و این که معلول مرتبه ضعیفی از علت است، قابل توجیه است. اما کثرت موجوداتی که در عرض هم اند؛ مثل موجودات مادی یا عقول عرضیه، چگونه قابل توجیه است؟ با در نظر گرفتن این که همه مخلوقات از وجود واحد و بسیط خدا نشأت گرفته اند.
- [سایر] پاسخ افتراهایی که به کلام خداوند زده شده چیست؟
- [سایر] عالم غیب چیست؟ شامل چه موجوداتی می شود؟
- [سایر] لطفاً این سه صفت خدا (عدالت، ارحم الراحمین، واحد) را با مثال شرح بدهید.
- [سایر] لطفا این سه صفت خدا "عدالت، ارحم الراحمین، واحد" را با مثال شرح بدهید.
- [سایر] چگونه اثبات میکنید قرآن کلام خدا است، و به عنوان مثال سخن جبرئیل و یا شیطان نیست؟
- [آیت الله نوری همدانی] بول و غائط انسان و هر حیوان حرام گوشتی که خون جهنده دارد که اگر رگ آن را ببرند ، خون از آن جستن می کند ، نجس است ، ولی فضلة حیوانات کوچک مثل پشه و مگس که گوشت ندارند ، پاک است .
- [امام خمینی] بول و غائط انسان و هر حیوان حرام گوشتی که خون جهنده دارد که اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن می کند، نجس است. ولی فضله حیوانات کوچک مثل پشه و مگس که گوشت ندارد، پاک
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر کسی پشه ای را که به بدنش نشسته بکشد و نداند خونی که از پشه بیرون آمده از او مکیده یا از خود پشه می باشد، پاک است و همچنین است اگر بداند از او مکیده ولی جزو بدن پشه حساب شود، اما اگر فاصله بین مکیدن خون و کشتن پشه به قدری کم باشد که بگویند خون انسان است، یا معلوم نباشد که می گویند خون پشه است یا خون انسان، نجس می باشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر کسی پشه ای را که به بدنش نشسته بکشد و نداند خونی که از پشه بیرون امده از او مکیده یا از خود پشه می باشد ان خون پاک است و همچنین است اگر بداند از او مکیده ولی جزءبدن پشه حساب شود اما اگر فاصله بین مکیدن خون و کشتن پشه به قدری کم باشد که بگویند خون انسان است یا معلوم نباشد که می گویند خون پشه است یا انسان ان خون نجس می باشد
- [آیت الله نوری همدانی] اگر کسی پشه ای ر ا که به بدنش نشسته ، بکشد و نداند خونی که از پشه بیرون آمده از او مکیده یا از خود پشه می باشد ، پاک است و همچنین است اگر بداند از او مکیده ولی جز و بدن پشه حساب شود ، اما اگر فاصله بین مکیدن خون و کشتن پشه بقدری کم باشد ، که بگویند خون انسان است ، یا معلوم نباشد که می گویند خون پشه است یا خون انسان ، نجس می باشد
- [امام خمینی] اگر کسی پشه ای را که به بدنش نشسته بکشد و نداند خونی که از پشه بیرون آمده از او مکیده یا از خود پشه می باشد، پاک است. و همچنین است اگربداند از او مکیده ولی جزو بدن پشه حساب شود. اما اگر فاصله بین مکیدن خون و کشتن پشه به قدری کم باشد که بگویند خون انسان است، یا معلوم نباشد که می گویند خون پشه است یا خون انسان، نجس می باشد.
- [آیت الله بهجت] اگر کسی پشه ای را که به بدنش نشسته بکُشد ، و نداند خونی که از پشه بیرون آمده از او مکیده یا از خود پشه می باشد ، پاک است ؛ و همچنین است اگر بداند از او مکیده ولی جزو بدن پشه حساب شود . اما اگر فاصله بین مکیدن خون و کشتن پشه به قدری کم باشد که بگویند خون انسان است ، یا معلوم نباشد که به آن خون پشه می گویند یا خون انسان ، نجس می باشد .
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه خونی از پشه بیرون آید و نداند خونی است که تازه از او مکیده، یا از خود پشه است پاک; ولی اگر بداند هنوزخون جزء بدن پشه نشده نجس می باشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر کسی پشهای را که به بدنش نشسته بکشد و نداند خونی که از پشه بیرون آمده، از او مکیده یا از خود پشه می‌باشد و همچنین اگر بداند از او مکیده، ولی جزء بدن پشه حساب شود، آن خون پاک است؛ اما اگر فاصله بین مکیدن خون و کشتن پشه به قدری کم باشد که بگویند خون انسان است، نجس است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر کسی پشهای را که به بدنش نشسته بکشد و نداند خونی که از پشه بیرون آمده از او مکیده یا از خود پشه است، پاک است و همچنین است اگر بداند از او مکیده ولی جزء بدن پشه حساب شود؛ اما اگر فاصله بین مکیدن خون و کشتن پشه به قدری کم باشد که بگویند خون انسان است، یا معلوم نباشد که میگویند خون پشه است یا خون انسان، نجس می‌باشد.