مصادیق روایت «قرآن بخوان و بالا برو» چه کسانی‌اند؟

1. حضرت موسی بن جعفرعلیه السلام به حفص می‌فرماید: (ای حفص هر که از دوستان و شیعیان ما بمیرد و قرآن را خوب نداند، در قبر به او یاد می‌دهند تا خداوند بدان وسیله درجه‌اش را بالا برد زیرا درجات بهشت برابر با آیات قرآن است. به او گفته می‌شود: بخوان و بالا برو. سپس می‌خواند و بالا می‌رود).(1)
2. امام صادق‌علیه السلام می‌فرماید: (هر کس در حال جوانی، قرآن بخواند و با ایمان هم باشد به او گفته می‌شود: بخوان و یک درجه بالا برو). سپس به قرآن می‌گویند: آیا آنچه تو خواستی به او رساندیم و تو را خشنود کردیم؟ می‌گوید: آری).(2)
3. از دیگر مصادیق روایت مذکور، حافظان حقیقی قرآن‌اند. بدین معنی که اگر رفتار انسان با آیات الهی همخوانی داشته باشد، قرآن و مفاهیم آن با گوشت و خون او آمیختگی می‌یابد. چنین انسانی به طور طبیعی هنگام تلاوت قرآن یک نوع تخاطب و هم‌سخنی را با خدای خویش خواهد یافت. رسول خداصلی الله علیه وآله فرموده است: در روز قیامت قرآن به انسان گوید: منم که شب تو را به
بیداری به پایان بردم، روزهای داغ تو را به تشنگی به سر آوردم و آب دهانت را خشک کردم و اشکت را روان ساختم [اکنون‌] هر کجا بروی، من هم با تو باشم آن گاه به او گفته شود: بخوان و بالا برو. سپس هر یک آیه که بخواند، یک درجه بالا می‌رود). به عبارت دقیق، قرآن خواندن و بالا رفتن در آخرت، تجسّم عینی حقیقت عمل در این دنیا است و با توجه به اینکه حفظ قرآن مراتبی
دارد و مرتبه عالی آن، حفظ در همه ابعاد است، میزان ترقی در آن عالم نیز متناسب با مراتب حفظ است. بنابراین کسی که روح و حقیقت قرآن را حفظ کرده و آن را با جان و دل آمیخته و مورد فهم و عمل قرار داده است، مراتب بسیار بالایی را کسب خواهد کرد. و همچنان که خواندن و عمل کردن به آیات قرآن در دنیا، انسان را از نظر روحی و معنوی بالا می‌برد در قیامت نیز این واقعیت در
ارتقای به مقامات والای بهشت، تجلی می‌یابد.
پی‌نوشت‌
(1) اصول کافی، ج 4، ص 408.
(2) همان، ص 406.