این نام تنها در یک آیه قرآن مجید آمده است، در آیه 42 ق ضمن اشاره به روزی که نفخ دوم صور دمیده می شود، می فرماید (ذلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ) [آن روز روزی است که همه اموات زنده شده (و از قبرها) خارج می شوند] آری آن روز، روز خارج شدن است از مرگ به حیات و از عالم برزخ به عالم آخرت، و از درون به برون، و از پنهان به آشکار!همین معنی به شکل دیگری در آیه 43 معارج آمده است آنجا که می فرماید (یَوْمَ یُخْرَجُونَ مِنَ الْاَجْداثِ سِراعاً کَاَنَّهُمْ اِلی نُصُبٍ یُوفِضُونَ) [روز موعود آنها همان روزی است که از قبرها به سرعت خارج می شوند. گوئی به سوی بتهایشان می دوند]! این تعبیر نشان می دهد حوادث قیامت در آغاز کار با سرعت فوق العاده ای انجام می گیرد، و در عین حال طعنه و سخریه ای است نسبت به بت پرستان و بت پرستی که مهمترین بخش زندگانی آنان را تشکیل می داد، و بیشترین توجه آن سبک مغزان را به خود تخصیص داده بود، به طوری که دویدن آنها به سوی بتها به عنوان نمونه روشن (شتاب) معرفی شده است، دویدن و شتاب به سوی بتها در یک روز جشن و یا عزا، و یا در حال بازگشت از سفر، و از اینجا روشن می شود که نکته لطیفی در آیه نهفته شده است
www.eporsesh.com
